ჩანახატი (34 თავი)

რა შეიძლებოდა ამისთვის დაგერქმია? ირონია, უბედობა, შოკის მომგვრელი დასასრული?! სულ რაღაც ერთი დღის, ერთიც არა, ნახევარი დღის, თორმეტ საათიან მონაკვეთში შეიცვალა ყველაფერი, ასეთ ფინალზე არ ოცნებობენ. ექიმებს დააგვიანდათ, ლიკა უკვე გარდაცვლილი

ჩანახატი (33 თავი)

მიუხედავად იმისა, რომ ერთი შეხედვით ბექა საკმაოდ ცივი და უხესი ადამიანის შთაბეჭდილებას ტოვებდა, მაქსიმალურად ცდილობდა სტუმრებისთვის ესიამოვნებინა. ნიკასთან, ვასიკოსთან და მინდოასთან საკმაოდ ბევრი საერთო ნაცნობიც აღმოაჩნდათ

ლურჯი მთვარე 5თავი

გგონია ჩემი გრძნობა ასეთი სუსტია? გგონია შენ აჩემება ხარ? - გაბრაზებულმა დავიხიე უკან და შუბლი შევკარი. - მე ზუსტად ვიცი რა მინდა, ეს არ არის აკვიატება, ჩვენ არც ფილმში ვართ და არც წიგნში, ნუთუ ვერ ხვდები რას ვგრძნობ? - დადუნა, დაწყნარდი. მე

ჩანახატი (32 თავი)

მინდია არაბული საღამოს დაპირდათ სტუმრობას. რა უნდა ექნათ ახალგაზრდებს? გოგოებმა ხინკლის კეთება წამოიწყეს, ტატო და ფარნა ჩვეულებისამებრ გიტარას „აკვნესებდნენ“, დანარჩენები ჯოკერს პარებში თამაშობდნენ სურვილებზე. სულ რაღაც სამი

“გრაცია„ (სრულად)

-ლექციას ნუ მიტარებ დავით შენ გევალება ჩვენი ადგილზე მიყვანა გზაში ლაყბობა არაფერს მოგცემს,-ირიბად გაუღიმა და ჩანთა შეკრა,დავითმა ძლიერად მოუჭირა საჭეს ხელები და კიდევ უფრო მძლავრად მიადგა ფეხი გაზსს,ისე,რომ ანა-მარია შექანდა,აქეთ-იქით დაიწყო ხტუნვა

ვნებებზე ეჭვიანი (თავი 5-6)

-გადახტი! -ჯერ მითხარი. -მაგრად ! -კარგი-უემოციოდ ამბობს,გული მეკუმშება.ვიცი,რომ არ გადახტება,მაგრამ მაინც ვღელავ. ტკაცუნი ისმის,თითქოს რაღაც ხდება..თითქოს ციურ სხეულს მატერია ჩააქვს..და სიმაღლიდან რაღაც ხდება..დათო დაბლა

უბრალოდ მენდე! “3“

-ყავა გაგიცივდება,-ფიქრებიდან გამომარკვია თათას ხმამ და ფინჯანს დავაცქერდი,რომელიც ჩემს წინ იდგა,სამივე გაშტერებული მიყურებდა,-რამე გვითხარი,-საჭორაო თემის გამოძებნა მთხოვა თათამ,მაგრამ იმდენად ვიყავი გადაღლილი ფიქრებისგან რომ ვერაფერი მომაფიქრდა.

გიჟური ვალენტინობის საჩუქარი (სრულად)

-მიყვარხარ...ძალიან მენატრებოდი..გთხოვ,მაპატიე.. -გაპატიე,ლილე....მიხარია,მიხარია,რომ მოხვედი,რომ არსებობს..მიყვარხარ,ლილე...-გულში ძლიერად მიკრავს,ხელებს მჭიდროდ მხვევს. -არ დამტოვო,დამპირდი...დამპირდი,რომ არასდროს დამტოვებ...-მუდარით მეუბნება.

ჩანახატი 31 თავი

ალბათ გახსოვთ, რომ ისედაც გვიან გავიდნენ თბილისიდან, უკვე კარგა ხნის დაბნელებული იყო და მთისთვის დამახასიათებელი, თავისებური სუსხიც იგრძნობოდა.ბიჭებმა ავტომობილები იქვე ერთ-ერთ ეზოში შეიყვანეს. თავი ზღაპარში გეგონებოდათ. ქვისგან ნაშენები სამ

ვნებებზე ეჭვიანი (თავი 4)

-არ შემიძლია-ცალი ხელით მსწევს ჰაერში და აივანზე მკიდებს ფეხებით,თავი დაბლა მაქვს და სისხლი ძლივსმომეწოდება...თავბრუ მესხმის,მაგრამ ძალას ვიკრებ,არ ვიმჩნევ,რომმისი ხელები კოჭებს მიწვავს.. -გამიშვი მალე! -თორე რა?