ნაკვალევი მეორე ნაწილი (16 თავი)

მეორე დღეს რაფოსგან მესიჯი მივიღე. მეთაური ოდესაში იმყოფებოდა და სასწრაფოდ დაკავშირებას მთხოვდა, როგორც წესი შემოვლითი გზებით არასოდეს მიკავშირდებოდა. ცოტა არ იყოს მეხამუშა მისი ქცევა. დიმკას შევატყობინე და ორივენი მესიჯში მითითებულ

ესმერალდა [2]

-აუ ჩემი... შენ რა გულუბრყვილო ტიპი ხარ ტო. - გაეცინა ლომიას. - არ იცი მე და ქორწინება ანტონიმები რომ ვართ? - სიცილში სხვებიც აჰყვნენ. - ასე ვერ იცხოვრებ, ძმაო. ყველა მოგატყუებს, დაგაჯერებს ისეთ რამეს და ამით მერე ისეთ შედეგს მიიღებ, შენც

Chocolate 12 თავი

-რა თქმა უნდა-ნერწყვს ძლივს ვყლაპავ.გეგას გვერდითა მაგიდიდან სკამი მოაქვს და ჩემსა და ნოეს შუა ჯდება.ლევანი ელენეს უჯდება.გეგა ლიკას და გიგას ეცნობა,ნოეს უკვე იცნობს.დაძაბულობისგან მთელი სხეული მტკივა,გვერდით მიბრუნებას ვერ ვბედავ,გეგა დაჟინებით

ნაკვალევი მეორე ნაწილი (15 თავი)

დილით გვიან გამეღვიძა. თავი მტკიოდა. ყავა არ იქნებოდა ცუდი. ტუმბოზე დიმკას წერილი შევნიშნე: - ვახოს ვესაუბრე, სასაუზმოდ რესტორანში ჩავედით. იმედია შემოგვიერთდები. შხაპი სწრაფად მივიღე და მეც მათთან ჩავედი. სალომე არ ჩანდა. თემურიკო როგორც

იდეალურად მიმზიდველი (თავი 1)

გოგო,ზოგი ბიჭი რა ნაგავია არა? სოფლიდან ჩამოეთრნენ და რომელი გოგო ააგდონ არ იციან. -ჰო-თავის მცირედი მოძრაობით დავეთანხმე. -ერთი ჩემს დაკერვასაც ცდილობდა,ბიზნესზე სწავლობს მგონი. -მერე? -თავი დავაღწიე. -როგორ?

რა ლამაზი ხარ!!! - Emylee-ს

რა ლამაზი ხარ, თითოეულ წვეთში, შენა ხარ ღმერთი და ღმერთია შენში ამ ფერთა გამას, ვეხები ფერში რა კარგად ჩანხარ თითოეულ წვეთში. შენია წვიმა, წვიმის ხარ შენ ვერ დაგისველებს, ვერავინ დღეს,

წითურ გოგონას...

შენ ანგელოზი ხარ ზეციური შორს მდგარი ჩემთვის ჩემი გოგონა, და თან წითური, თბილი ხარ ბემბი.

ნაკვალევი მეორე ნაწილი (14 თავი)

მეთოთხმეტე თავი - გამოდის მაინც მოახერხა შენი მოხიბლვა? - ტკივილით ვეკითხები სალომეს. ყურადღებით მაკვირდება და ეცინება. - ნაწილობრივ. გაიცნობ და მიხვდები რას ვგრძნობ მის მიმართ. მან ჩემში ისეთი თვისებები აღმოაჩინა, რომელთა არსებობაზეც მეც კი არ

ესმერალდა [..1..]

იმ ფილმის ყურებისთვის მოემზადა, რომელიც ათასჯერ მაინც ჰქონდა ნანახი, მაგრამ მაინც არ ბეზრდებოდა. მას მიუხედავად მისი ქუჩური ცხოვრებისა, უწიგნური, გაუნათლებელი და უგემოვნო ნამდვილად არ ეთქმოდა. ლომიას თაროები წიგნებით ჰქონდა სავსე, უყვარდა

მარიამ რაქვიაშვილი

შემოღამისფრდნენ შენი ცნებები გადასხვაფერდა სამყაროს ფარდა, შენი მიზნები და ოცნებები, თოვლსაც სიტყვებად შემოეძარცვა.