შოკოლადისფერი “ნაწილი მეორე“ თავი 9

-ვაი და რომ ცდები და უჩემობა შენს ფილტვებში უჟანგბადობა იქნება,-ამ სიტყვებზე გამაჟრიალა და ეკლებმა დამაყარა,მისი მოსმენა აღარ შემეძლო,გულს ბაგაბუგი გაჰქონდა,ეს უბრალოდ ჩემი ზედმეტი ემოციურობის ბრალია. -გაჩუმდი,-მოვითხოვე,-ძალიან დამღალე,იმ

ნაკვალევი (1 თავი)

-დრაგ!... დრუგ!.... დრაგ!.... დრუგ!....-ისმის მძიმე სამხედრო ჩექმების ხმა. თითოეულ ნაბიჯს წინ უწრებს თვლა: - ერთი!.... ორი!... ერთი!... ორი!... - სამხედრო ფორმაში ჩაცმული ბიჭები მწყობრი ნაბიჯით მიიწვენ წინ -სდექ! - ისმის მეთაურის ბრძანება. სივრცეში

ერკე მიდასი... შავი ჯადოქარი (7)

ეგონა ბურუსში იყო გახვეული. სიბნელის ღრმა ფენა ეკრა გარშემო, ვერაფერს ხედავდა და დარწმუნებულიც არ იყო, რომ თვალები გახელილი ჰქონდა. მუდმივად ფიქრები... არა, ფიქრებიც კი შეწყდა და თითქოს ძილში ჩაეშვა. მღვიძარე ძილში, სიზმარგათანგულმა კი მწარედ

ერკე მიდასი... ბრძოლა სიყვარულისთვის (6)

-სულ ეს იყო? - დიდი ხნის მოსმენისგან ცოტა დაღლილმა მეფემ ძლივს დააღო პირი. მონაყოლმა ინტერესის მიუხედავად მაინც მოჰგვარა ძილი და ხმალზე დაყრდნობილს ლამის ჩაეძინა კიდეც. მხოლოდ ორთავას შემზარავმა ხმამ გამოაფხიზლა ბოლოს და უფრო მეტად დაინტერესდა.

შოკოლადისფერი “ნაწილი მეორე“ თავი 8

ჯიბიდან სიგარეტის კოლოფი ამოვიღე და ერთი ღერი ამოვაძვრინე,ასანთისთვის უნდა გამეკრა,როდესაც ჩემს წინ ვიღაც დადგა,ყურადღება რა თქმა უნდა არ მიმიქცევია,სიგარეტზე მოკიდება მინდოდა,მაგრამ რამდენი გავკარი ქარმა ჩამიქრო,გაბრაზებულმა მოვიქნიე ასანთიც და

ორი სული (სრულად)

ხალხი უაზრო ადამიანების მასაა. არცერთმა მათგანმა არ იცის,ვერცერთი ვერ ხედავს...ბრმები, რომელთაც ჰქონიათ რომ ყველაზე ჭკვიანები არიან.მე კი ვხედავ,ვხედავ და ისინი რომ ხედავდნენ ჩემი დანახულის 0,1%-ს იფიქრებდნენ, გავგიჟდი, საგიჟეთი სადააო.

გრძნობებზე მოთამაშე(დასასრული)

-რა მოხდა?-გაკვირვებულმა ვკითხე,მაგრამ პასუხი არ დასჭირდა.მეც დავინახე დიდ „ვანაში“ მოტივტივე სხეული.წყალშ სისხლი შევნიშნე და სახეზე ხელები ავიფარე.ვბღაოდი და მთელი ძალით ვკიოდი. ეს ქეთი იყო.მას თავი წყალში ჩაეხრჩო.

ბედნიერება გაზიარებით (44)

_ერთი წუთით თქვენს ყურადრებას მოვიპარავ, თუ შეიძლება, - თქვა იმდენად მკვეთრი ხმით კაცმა, რომ ყველამ მისკენ მიაბრუნა თავი და სმენად იქცნენ. რაღაცის მოლოდინში თვალებში ინტერესი ჩასდგომოდათ. სუნთქვა შეეკრათ. თავად გვანცასაც კი.

თვალები (14 თავი) დასასრული

გიორგი ყურადღებით კითხულობდა ანგარიშს. ვხვდებოდი, ცდილობდა სიბრაზე დაემალა, მაგრამ ემოციის კონტროლი უჭირდა. - ლევანმა ეს ანგარიში ნახა? - მოგუდული ხმით მკითხა მან. - კი. - ის შეხვედრაზე იქნება, შენთან სათხოვარი მექნება, არაფერი შეიმჩნიო. - მეუბნება

ერკე მიდასი... დავიწყებული ლეგენდა... დრაკონების ერა (5)

მეფე უგვარდმა ხმალი მოიქნია, მაგრამ გამაფრთხილებლად და იქვე ურჩხულის გვერდით მიწაში ჩაარჭო. -რა გადაწყვიტეთ? - ნიშნის მოგებით ჰკითხა და პასუხს დაელოდა. -ყველაფერს მოგიყვებით.