ზაფხულის ერთი ლამაზი დღე იყო 2

-წამოდი სახლში ავიდეთ თორემ გაცივდები-მითრა რატიმ და მანიშნა ადექიო. -ბოდიში მომიხადე.-გავჯიუტდი მეც არადა რაში მჭირდებოდა ეხლა ამის ბოდიში? -ადექითქო რომ ვამბობ ესეიგი ეგრე უნდა გააკეთო-გაბრაზებულმა მითხრა მკლავზე ხელი წამავლო და ფეხზე ძალით

სხეულს თუ მომპარავენ,სული მაინც დამრჩება[6]

ეს მამის მზრუნველობა იყო,თუ შუა ხნის კაცის გატაცება?რას ნიშნავდა ეს ყოველივე..ან იქნებ ისე მითხრა...მეორე „მე“ ისევ მებრძოდა...ან იქნებ წარმოსახვა ისე ჩამკეტოდა,რომ ვაკუუმი თანდათან მღრნიდა.

ზაფხულის ერთი ლამაზი დღე იყო 1

-მაა, არ მინდა მე მაგ წვეულებაზე წამოსვლა, თანაც ნახე როგორი ქარია? პარიკი რომ მომძვრეს?-ვთხოვდი მამას თან ჩემს თეთრ პარიკს დავყურებდი რომელიც ხელში მეჭირა.-კარგი შვილო რადგან მასეა ჩვენც სახლში დავრჩებით. შენს გარდა არავინ გვყავს ხომ იცი?-მამამ

სხეულს თუ მომპარავენ,სული მაინც დამრჩება[5]

-აქ ხარ?-მამუკამ გამომხედა.როგორი კაცია ზოგჯერ თბილი,მაგრამ ზოგჯერ ისეთი მზერა აქვს,რომ შეგაშინებს..ისე ოფიციალურად მოგმართავს..მის ხმაზე მყიდველები მახსენდება ზოგჯერ აგდებულად,რომ შემომხედავდნენ და ერთ-ორ სიტყვას მომაძახებდნენ.

რადროს მეგობრობაა.. მიყვარხარ (სრულად)

ის დღე იყო, სამშაბათი, მაშინ 17 წლის ვიყავი. გადავწყვიტე რამე შემეცვალა ჩემს ცხოვრებაში. ავდექი და ჩემს ლამაზ ფრჩხილზე მუქი ლურჯო ლაქის ნაცვლად ღია კრემისფერი. კანისფერი ლაქი წავისვი. ჩემი თავით კმაყოფილი ვიყავი ჩემი გადაწყვეტილებით და ქუჩაში

სხეულს თუ მომპარავენ,სული მაინც დამრჩება[4]

-დაგემუქრა?-ცივად ვკითხე. -მითხრა,რომ ...ათასი უბედურება.. -მისმინე,მესმის,მაგრამ..უნდა გეთქვა...-გავირვებული მზერით კუშტად შევხედე.

სხეულს თუ მომპარავენ,სული მაინც დამრჩება[3]

-არასდროს დავმთვრალვარ-კარებთან ჩავილუღლუღე.თავი დაბლა დავხარე და რაღაცის მოლოდინში მოძრაობა დავიწყე ისე,როგორც ბავშვებმა იციან გაკვეთილის არცოდნის დროს. მამაკაცს რეაქცია არ ჰქონია.სახეზე ირონიული ღიმილი დასთამაშებდა,მაგრამ ეს ჩემთვის შეუმჩნეველი

ისე მჭირდები, როგორც ჩაის ერთი ჭიქა წყალი. დასასრული (15)

-დიტოს შეყვარებულია, თურმე მე მოვიგონე გატაცების ამბავი და შეყვარებული წავართვი, მისი შეყვარებული კი უცოდველი კრავია-ირონიულად ვუთხარი გეგის. თვალები მეხუჭებოდა ისე მეძინებოდა. ჯერ ვაჩეს სასამართლოს შემდეგ მთელი ღამე ტირილში გავატარე. შემდეგ მთელი

ისე მჭირდები, როგორც ჩაის ერთი ჭიქა წყალი 14

მე ეხლა გაკოცებ.. შენ კი ეს კოცნა სულ გემახსოვრება. როგორც პირველი კოცნა ბიჭთან.. ამის მერე კი არავინ იცის რამოხდება, ღმერთის გარდა-დაიჩურჩულა ჩემს ტუჩებთან. ნელა შეეხო მისი გავარვარებული ბაგეები ჩემსას, ნელა მკოცნიდა, თითქოს ეშინოდა რომ ფაიფური იყო

სხეულს თუ მომპარავენ,სული მაინც დამრჩება[2]

გოგონა,რომელიც ჯერ კიდევ დედის არასწორი ქორწინების მსხვერპლია..ნარკომანი და ლოთი მამა,რომელმაც ბავშვობა ჩაუმწარა და ახლა მშვენიერ წლებსაც ართმევს..დგება დღე და გოგონა არჩევანს აკეთებს...მის წინ უკვე ცხოვრება თავისი მთელი სირთულეებითაა წამოჭიმული..