ცხრა მთას აქეთ (სრულად)
მღერის ქარი, ყვირის ქნარი და სიჩუმეც ჩამჩურჩულებს: “ის აქ არის!” ...ის აქ არის! – ამბობს მტკვარი გული ყვირის საგულედან: “ის აქ არის”. ...ის აქ არის! – ამბობს მტკვარი გული ყვირის საგულედან: “ის აქ არის”.ვტყუივარ შენთან (თავი 3)
რამდენჯერ დასიზმრებია ბავშვი რომელიც მისკენ მირბოდა.. რამდენჯერ აფორიაქებია გული და რამდენჯერ გამხდარა საკუთარი ფიქრების მსხვერპლი. ჯერ კიდევ ამერიკაში წასვლამდე აწყობდა გეგმას ელენესთან ერთად .. მაგრამ რა იცოდა რომ ელენემ მის გარეშე დააწყო ყველავტყუივარ შენთან (თავი 2)
მეშინია რომ თუკი ყველაფერი კარგად იქნება, ისევ არ იქნება მყარი თავის გადაწყვეტილებაში, ისევ გამიშვებს, ისევ მარტივად გამიშვებს ხელს, და მეორედ ამას ვეღარ გავუძლებ, არავინ არ იცის რა გადავიტანე იქ ტატო. ახლაც კი როცა მის გვერდით ვარ, ისეთივტყუივარ შენთან ( თავი 1)
ნუ ახურებ. ლინდა ყველაფერს აგვარებს - როგორც კი კასტინგის დღე დაინიშნება წავალ სადაც საჭიროა იქ. რა გინდა ვერ ვიგებ.. არავის ვემალები, ნუ მიყურებთ ასე, თუ გგონიათ თეატრში იმიტომ არ მივდივარ რომ ელენეს შევხვდები ცდებით. ფეხებზე ის რაც თერთმეტი წლისკომუნისტი (მეოთხე თავი)
მეოთხე თავი იმ ღამეს თითქმის არ მიძინია, ისევ მილიონი პასუხგაუცემელი კითხვა. ასე საზიზღრად თავი არასოდეს მიგრძვნია. ერთი სული მქონდა გათენებულიყო. ველოდი, რომ მანანა ტრადიციულად ისე შემოაღებდა სასტუმროს კარს, მაგრამ იმედი გამიცრუვდა. არც ჩემიკომუნისტი (მესამე თავი)
მესამე თავი ის აღტაცება რაც თავიდან საქართველოში ჩამოსვლისას გამიჩნდა გაქრა. რომ გითხრათ დიდი ენთუზიაზმით დავყვებოდი მუზეუმებშიო, მოგატყუებთ. მომბეზრდა ერთი და იგივე ისტორიის მოსმენა, მუდმივი ხოტბა და ქებათა-ქება საბჭოთა წყობის. ჩემი მივლინებისნარეკალა
ლამაზი იყო მაისო,საშუალო სიმაღლისა.თეთრი პირსახითა და ფოსოებში ღრმად ჩამჯდარი დიდი შავი თვალებით. თმაც მუქი,მუდამ უკან გადაწეული და ცხენის კუდივით კოხტად,ზურგზე მოთამაშე..კომუნისტი (მეორე თავი)
მეორე თავი ძალიან მინდოდა ერთი საღამო მარტოს გამეტარებინა. თანმხლები პირების გარეშე უბრალოდ მებოდიალა და მეღო ფოტოები. ზედმეტი, არაფრისმომცემი, ფასადური დიალოგებისა და კითხვების გარეშე. დამესვენა მომაბეზრებელი თარჯიმნისა და კუთხე-კუთხე ვითომკომუნისტი (1 თავი)
ალბათ, წარმოგიდგენიათ რედაქციაში ჟურნალისტად მუშაობა რამხელა ძალისხმევას მოითხოვდა, განსაკუთრებით თუ იტალიელი იყავი, გიყვარდა შენი ქვეყანა და 70-იანი წლების პოლიტიკური მოვლენები ვითარდებოდა. თავს არ შეგაწყენთ ისტორიაზე საუბრით, მითუმეტეს არცმზის აღმოსავლეთით (სრულად)
სახელოსნოდან გამოსულ ნაიას სიბრაზისგან მთელი სახე გასწითლებოდა. ლამის მიბრუნდა და პირში მიახალა, რომ ასეთი დაყვედრებული სამსახური არ უნდოდა და როგორმე თავადაც მოძებნიდა სხვა რამეს, მაგრამ რამდენიმე იმედგაცრუების შემდეგ უაზრო ოპტიმიზმის იმედად ყოფნაცტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
გჯერათ ბიჭის და გოგოს მეგობრობის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.