სევდიანი თაობა

ბოლოს, როცა ვააანალიზეთ, რომ გავიზარდეთ , უფრო სწორედ გარშემომყოფნი გვახსენებენ, რომ "გათხოვების დროა" ოჯახს ვქმნით არა სიყვარულით, არამედ იმ მიზნით, რომ მათ გარეშე ვიცხოვროთ...

"ხუთი ბოქლომი" (სრულად)

-ჯერ ბოლომდე არ გასაღებულა!-შეუსწორა რიტამ. მართალიც იყო, არ იცოდნენ,რომ ზუსტად იმ დღეს, ჯერ არ დაწყებულ რომანს თავშივე მოვკვეთე ფეხები.

ლამარია (სრულად)

-გევედრებით,გააჩერეთ,ლამარია დამრჩა..-სასოწარკვეთილმა გავხედე ყელმოღერებულ ქალს.. აებნა მზერა.. ვერ მიხვდა.. -ჩემი თოჯინა დამრჩა..ლამარია,წითელ თმიანი თოჯინა..-გული ამომისკდა.. მუხლებზე დავეცი..-გევედრებით..წამოვიყვანოთ..

"მეფე"

-გუ-გუ, გუ-გუ,-ჩემმა მბრძანებელმა პატარა სარკმელში ორჯერ გამაყოფინა თავი.მობეზრებული ხმით შევასრულე დავალება და სწრაფად შევხტი შიგნით.

"ლიფტი" (სრულად)

როდესაც ბაჩომ დამირეკა,ჩვენი სამშენებლო კომპანია იმ ტერიტორიაზე იწყებს კორპუსის მშენებლობას,რომელზეც დიდი ხანია ოცნებობო,სიხარულის ტაში შემოვკარი.

"მე,კამა,ავე და მევლუდ დარდი"(სრულად)

"ვინერვიულებთ თქვენს მაგივრად,სწრაფად და ხარისხიანად" ტელ. 577-404-4... სახლის კარზე გაკრულ განცხადებას დავაკვირდი.მეგონა მეჩვენებოდა,სამჯერ გადავიკითხე გაოცებულმა. არადა,იმდენი სანერვიულო მქონდა დაგროვებული,ნამდვილად მესაჭიროვებოდა შემცვლელი.

მეორე (დასასრული)

„გარეთ ქარი ზღაპარს ყვება და დევები მთებში წვანან ჩემს თოჯინას ეძინება ნა-ნა შვილო, ნა-ნი-ნა-ნა ... იავნანა ვარდოვნა-ნა იავნანა ნა-ნი-ნა დაიძინე გენაცვალე შენ, ჩემო პაწაწინა ...“

come with me! სრულად

რაღაც ძალიან რომ გინდა, მასზე ფიქრებში ათენებ, აღამებ და საბოლოოდ ძალიან რომ მიუახლოვდები, აი, ისე ახლოს ხარ, ხელს გაიწვდენ და ეხები, მაგრამ თავს იკავებ, ასეთი შეგრძნება თუ იცი რას ნიშნავს, მაშო? პირი გამიშრა, უჰაერობამ ისე შემაწუხა რომ ღრმად

მეორე (ნაწილი პირველი)

სავარძელში მჯდარ გოგონას მხრებზე ტვირთად დაწოლოდა ღალატის ლოდი. მთვარის შუქით განათებულ ოთახში სევდის ირონია იღვრებოდა ცრემლებად. სუნთქვა გაჭირვებულს ახლა ისღა დარჩენოდა ეცინა თავის გასაჭირზე. მდიდრულ ოთახში ღარიბი მხოლოდ ადამიანის გრძნობები იყო და

ერთადერთი პერანგი (სრულად)

-პერანგი არ გაუჭრათ,ერთადერთი აქვს..-ხელებში ვეცი ქალს,მის გათავისუფლებას ტომ სცდილობდა.. ყველამ შევენაცვლეთ, თითოჯერ ჩავაჭირეთ ფსკერს გადაჭდობილი ხელები,მაგრამ,გამსკდარ გულს ვეღარ ვუშველეთ.. ხელებში გამოგვეცალა დატანჯული სული..