პაზლების ქურდი VII (მეორე ნაწილის დასასრული)

- კი მაგრამ, ჩვენ იქაურობა შევამოწმეთ! - არა, სარდაფი... იქ სარდაფია, ბეტონის იატაკის ქვეშ ხუფია... პირველი სართულის მარცხენა ფლიგელი, ყველაზე ბოლო ოთახში... იქიდანაა შესასვლელი... - კარგი, გავიგე, ახლა მითხარი იქ რა მოხდა. - ვცდილობდი ლაპარაკში დრო

"ფანქრიჭამია"(სრულად)

-მოდი აქ,მოდი,-ღიმილით დამიქნია ხელი და სანამ მისკენ წავიდოდი,იღლიაში ამოჩრილი თეთრი საქაღალდე მოიმარჯვა.ვერ ვიცანი,სანამ მივუახლოვდებოდი,ათას ვინმეს მივამსგავსე,მაინც ვერ ვიცანი. როგორც კი მივედი,მაშინვე საქაღალდე გამომიწოდა.

პაზლების ქურდი VI /მეორე ნაწილი/

არ მიყვარს სურათის წინასწარ ნახვა და პაზლების ისე აწყობა, ეს იგივეა, რომ წიგნის კითხვა ბოლო გვერდიდან დაიწყო. რაღა აზრი აქვს თამაშის გაგრძელებას, თუ დასასრული წინასწარ გეცოდინება? მთელი მუღამი პროცესშია - დუჩე ქავანა.

პაზლების ქურდი V (პირველი ნაწილის დასასრული)

მართალი ვიყავი, მის გამბედაობას დუჩეს უნდა ვუმადლოდეთ. ასე თქვა დუჩეს რომ არ შემოელაწუნებინა ჩემთვის, კიდევ კარგახანს ვერ შევძლებდი შენთან მოახლოებასო. ჩემს შეცდომას ნუ გაიმეორებ, თორემ მერე გვიანი იქნებაო.

პაზლების ქურდი IV

არადა Черный список-ი ასე არ ფიქრობს. შეიძლება მართლაც ვერ ვიტან იმ მაწანწალა ძაღლს, მაგრამ ტყუილი მისი საქმე არ არის. რა გამოგიქექა, დავით? რა იცის შენზე? რატომ ცდილობ მის მოკვლას? არამგონია ეს შენს ძუკნებს ეხებოდეს, რომელსაც ღამ-ღამობით ბინძურ

პაზლების ქურდი III

- რა? რას იზამ? - გაცეცხლებულმა მკერდში ძლიერად ვუბიძგე - გგონია უფლება გაქვს, როცა მოგესურვება მაშინ შემოიჭრა ჩემს ცხოვრებაში და თავგზა ამიბნიო? გგონია უგრძნობი თოჯინა ვარ, რომლითაც დროებით გაერთობი, მერე კი, მობეზრებული, გვერდით მოისვრი? ვინ

პაზლების ქურდი II

ეგრევე მოვტრიალდი და კიბეებზე დავეშვი. მთელი ტანი მიკანკალებდა. სადარბაზოდან აქოშინებული გამოვვარდი და გაუცნობიერებლად გავუყევი ქუჩას. გონებაში საკუთარ თავს ვწყევლიდი მისი მანქანა როგორ ვერ შევამჩნიე-თქო. უკან აღარ მიმიხედავს, გზა გადავკვეთე და

პაზლების ქურდი I

"არ აქვს მნიშვნელობა ჭადრაკის დასასრულს რომელი მხარე რჩება გამარჯვებული, ლიდერებს პაიკები ეწირებიან, ასეთია თამაშის პრინციპი... თუნდაც პაიკი მეფეს სჯობდეს, მისი ბოლო მაინც ერთია - სიკვდილი!"

"თეთრი მარმარილო"(სრულად)

-ელამი მაშო მოდის!-დაიძახა ერთმა და ბირჟაზე შეკრებილმა ყმაწვილებმა ფხუკუნი ატეხეს. -ჩუმად,არ გაგიგოს,-ვანომ მუჯლუგუნი წაჰკრა თედოს.თედომ საპასუხოდ თვალები დააელმა,რამაც ბიჭები უარესად ააფხუკუნა. -გეყოფა!-ხეზე,ცალი ფეხით მიყუდებულმა სანდრომ შუბლი

ნარცისიზმი - ეს სიყვარულია ?

შენი ყველა ურთიერთობა მეტ-ნაკლებად ნარცისიზმით იყო სავსე. უბრალოდ ეძებდი იმას, ვისაც ისე ძლიერ ეყვარებოდი, როგორც საკუთარი თავი გიყვარს..მარცხის შემდგომ კი , უფრო ძლიერად იწყებდი საკუთარი თავის შეყვარებას...