გოგონა ნიღბით [ნაწილი მეექვსე]

დილთ ადრე გამეღვიძა, გამეღვიძა რა ანდრეიმ გამაღვიძა, ჩემი მაღვიძარაა ეგ.დამირეკა, მომიკითხა და მითხრა როცა მზად ვიქნებოდი და მუშაობა მომინდებოდა მეთქვა, რომ სამსახურში მივეყვანე. მეც დავეთანხმე და საწოლიდან წამოვიზლაზნე. რათმქუნდა განრიგი არც ახლა

გოგონა ნიღბით [ნაწილი მეხუთე]

მაგრამ ნიკასთან როგორ უნდა მეთქვა არ ვიცოდი ამიტომ ვამჯობინე ის რაც ვთქვი" ლაშას ძმაკაცი. ამაზე ნიკას ჩაეღიმა, მაგრამ აღარაფერი უთქვამს, მარიმაც და ნიკამაც სასიამოვნოაო და უმნიშვნელოდ გაუღიმეს ერთურთს. მარიმ იცოდა ჩემი დაძაბულობის შესახებ, ამიტომ

გაორებული (სრულად)

-როგორ დამამახინჯე, ნუთუ სირცხვილის გრძნობა არ გაგაჩნია? -განრისხებული მზერით უყურებდა ახალგაზრდა კაცი ლიკას და იმ დღეს წყევლიდა, როცა ეს ქალბატონი მის ცხოვრებაში გამოჩნდა. -მე დაგამახინჯე? არა, ნიკა, ცდები. –ლიკამ გრძელ ქერა თმაზე ხელი ნაზად

მარიონეტი (თავი ორმოცდაორი - დასასრული)

რას-რას და ალბათ ვერასოდეს წარმოიდგენდა, თუ ოდესმე საყვარელი ქალის თვალებში ამხელა სინანულს დაინახავდა. ერთმაბაშად გაცივდა და შეიცვალა ნინო. მისი მშვიდი ხასიათიდან აღარაფერი დარჩენილიყო, ფეთქებადი და იმპულსური სიტყვას აღარ არჩენდა აღარც მეუღლეს და

ქარაფი (სრულად)

უჩვეულოდ აღელვებულიყო იმ დღეს ზღვა..აზვირთებული ტალღები ზართქით ეხეთქებოდა კენჭებით დაფარულ სანაპიროს..დამსვენებლები შიშით შესცქეროდნენ გააფთრებული მხეცივით აღრიალებულ ზღვას..

ალისფერი ტალღა

ცა ემსგავსება ალისფერ ტალღას, დღეც კი ფეხს იდგამს რუტინის ზღვაში, მაგრამ ბოლო დროს სულ სხვა რამ ხდება ამ შეკუმშული სამყაროს ალში; რადიუსები ერთმანეთს ცვლიან მოლოდინებს კი იმსგავსებს აწმყო...

სიტყვები კლავენ ჩვენს გულს შეურყვნელს

ნუთუ ასეთი რთული ყოფილა, გიყვარდეს წრფელად, მთელი არსებით, ღმერთო, მითხარი რა დავაშავე, როცა ვაჩუქე გულის ნაწილი ? მზე გზას მიიკვლევს მთვარის ალებში, ეჭვიანობის მიაქვს ფიქრებიც...

05:15 (სრულად)

იმ დღის შემდეგ, თავიდან შევუდექი ყველაფრის გამოძიებას..ამჯერად ზურგს ორი ადამიანი მიმაგრებ და და,მეც,იმედმოცემულმა,ყველა ნიუანსის გაშიფრვა დავიწყე..ათასი მითოლოგიები,თქმულებები,

ინტერვიუ (სრულად)

ინტერვიუ.- დაგაგვიანდათ, ქალბატონო ეკა, - საყვედურით გაუღო კონსტანტინე ჯიქიამ კარი ჟურნალისტს და ხელით ანიშნა, შემობრძანდითო. ახალგაზრდა ქალბატონმა იცოდა, რომ ბატონი კოტე ცოტა თავხედი და უცნაური მწერალი იყო და მისგან ასეთი ქცევა

მარიონეტი (თავი ორმოცდაერთი)

საბედნიეროდ თუ საუბედუროდ გონს ისევ ზურა მოვიდა. დალილავებულმა და დასისხლიანებულმა დახმარების სათხოვნელად უახლოეს სახლამდე ძლივს მოახერხა მისვლა, მასპინძელს დიდად არ გაჰხარებია გვიანი, დაუპატიჟებელი სტუმრის გამოჩენა, მით უმეტეს ასეთ მდგომარეობაში,