მარიონეტი (ოცდამეთორმეტე თავი)

გაგრის დაცემა ფაქტიურად აფხაზეთის ომის წაგებას ნიშნავდა, თუმცა პატარ-პატარა შეტაკებები ისევ გრძელდებოდა. ჩვენი მისია სოხუმში ჩასვლა და თბილისში დაბრუნება იყო და მინდა გითხრა დანიშნულების ადგილზე ჩავედით კიდეც. ერთ დროს საკურორტო, ზღვისპირა ქალაქი

ველური ორქიდეა (20 თავი)

_ჰო, ჰო, ეგრე გავაკეთებ ზუსტად. მის დანაწევრებულ გვამს კი, მაწანწალა ძაღლებს მივუგდებ... არა ეგრე არ ივარგებს, სამხილი არ უნდა დავტოვო. სუფთად უნდა შევასრულო ყველაფერი. - განვაგრძობდი ჩემს თავთან ლაპარაკს. _ნუთუ ასე აღგაგზნებს ჩემი შეხება? - ზურგს

სხეულის ენა (სრულად)

-სამამდე დაითვალე და,თვალები დახუჭე.-ხრინწიანი,ვნებააშლილი ხმით ჩამჩურჩულა-მანამ არ გაახილო,სანამ არ გეტყვი-ოდნავ მკაცრად გამაფრთხილა და, სხეულზე ამიკრა.გამაკანკალა.მისგან წამოსული

მარიონეტი (ოცდამეთერთმეტე თავი)

გიგას თვალები დაეხუჭა, ნესტოები უთრთოდა მღელვარებისგან, ერთიანად გაფითრებული ნერვიული ცახცახის შესაჩერებლად სულ ტყუილად ეჭიდებოდა მაგიდის ზედაპირს. - გგონია ცოცხალი ძალით გვიტევდნენ? როგორ გეკადრება, რუსებმა თავი ამდენადაც კი არ შეიწუხეს,

მარიონეტი (ოცდამეათე თავი)

- ტრასაზე მოძრავ ავტობუსს რუსები ხედავდნენ? - ინტერესით ჩაეკითხა ნინო. - იცი, წლების განმავლობაში ვფიქრობდი და ვცდილობდი ახსნის მოძებნას. მაგრამ ვერ შევძელი. მხოლოდ დილეტანტი წამოვიდოდა გაგრაში ცენტრალური ტრასით. სადაზვერვო სამსახურის

მე, შენ და სხვისი განაჩენი

-ორსულობის ტესტი მინდა.. - არეულ განცდათა ენაზე მიმართავს , შემდეგ კი ორჯერ დაბალი ხმით ეუბნება - გამოყენების წესები ზუსტად დამიწერეთ, რა. -პირველკლასელმა ბავშვმაც კი იცის დღეს - სიცილს ვერ იკავებს აფთიაქარი. -წინაზეც მასე მითხრეს და აი, შედეგიც !

26 მაისის კვეთა (სრულად)

მაღალი იყო.. მეტრი და ოთხმოცდაათი,ალბათ.. სუსტი და,სულ ოდნავ წელში მოხრილი. მოშვებული ჯინსი,ზოლიანი მაისური და ლურჯი დუტის ქურთუკი ეცვა,თითქმის სულ.. რვა ნომერ კენტს ეწეოდა და,ბავარიას სვამდა.. 26 მაისის კვეთაზე იდგა და,როცა არ უნდა

მარიონეტი (ოცდამეცხრე თავი)

როგორც მეთაურისგან გავიგეთ, ჩვენი მთავარი მიზანი ქალაქის განაპირას მდებარე ეკლესიამდე მისვლა იყო. იქ მამაოს უნდა შევხვედროდით, რომელთანაც ქართული ჯარებისთვის გამოგზავნილი იარაღი და სურსათი ინახებოდა. ჩვენ ეკლესიის ეზოში მოწყობილი გადამალული იარაღის

მარიონეტი (ოცდამერვე თავი)

- როგორც უკვე აღვნიშნე, წითელი, სამგზავრო იკარუსის ტიპის ავტობუსები გზის გასწვრივ, ერთ მწკრივად განლაგებულნი ელოდნენ მგზავრებს. როგორც უკვე აღვნიშნე, ორ ჯგუფად გაგვყვეს. უკვე გადაწყვეტილი იყო, პირველ ეტაპზე ვერტმფრენები გაფრინდებოდნენ, მათი

მარიონეტი (ოცდამეშვიდე თავი)

- კარგად იცი, რომ დედისერთასა და უმამოდ გაზრდილს თავისუფლად შემეძლო თავი ოჯახის ერთად ერთ მარჩენლად გამომეცხადებინა, საკუთარი უპირატესობა გამომეყენებინა და აფხაზეთში წასვლა ამერიდებინა. თუმცა, ძალიან მინდოდა სამშობლოს მეც გამოვდგომოდი.