მარიონეტი (ოცდამეთერთმეტე თავი)

გიგას თვალები დაეხუჭა, ნესტოები უთრთოდა მღელვარებისგან, ერთიანად გაფითრებული ნერვიული ცახცახის შესაჩერებლად სულ ტყუილად ეჭიდებოდა მაგიდის ზედაპირს. - გგონია ცოცხალი ძალით გვიტევდნენ? როგორ გეკადრება, რუსებმა თავი ამდენადაც კი არ შეიწუხეს,

მარიონეტი (ოცდამეათე თავი)

- ტრასაზე მოძრავ ავტობუსს რუსები ხედავდნენ? - ინტერესით ჩაეკითხა ნინო. - იცი, წლების განმავლობაში ვფიქრობდი და ვცდილობდი ახსნის მოძებნას. მაგრამ ვერ შევძელი. მხოლოდ დილეტანტი წამოვიდოდა გაგრაში ცენტრალური ტრასით. სადაზვერვო სამსახურის

მე, შენ და სხვისი განაჩენი

-ორსულობის ტესტი მინდა.. - არეულ განცდათა ენაზე მიმართავს , შემდეგ კი ორჯერ დაბალი ხმით ეუბნება - გამოყენების წესები ზუსტად დამიწერეთ, რა. -პირველკლასელმა ბავშვმაც კი იცის დღეს - სიცილს ვერ იკავებს აფთიაქარი. -წინაზეც მასე მითხრეს და აი, შედეგიც !

26 მაისის კვეთა (სრულად)

მაღალი იყო.. მეტრი და ოთხმოცდაათი,ალბათ.. სუსტი და,სულ ოდნავ წელში მოხრილი. მოშვებული ჯინსი,ზოლიანი მაისური და ლურჯი დუტის ქურთუკი ეცვა,თითქმის სულ.. რვა ნომერ კენტს ეწეოდა და,ბავარიას სვამდა.. 26 მაისის კვეთაზე იდგა და,როცა არ უნდა

მარიონეტი (ოცდამეცხრე თავი)

როგორც მეთაურისგან გავიგეთ, ჩვენი მთავარი მიზანი ქალაქის განაპირას მდებარე ეკლესიამდე მისვლა იყო. იქ მამაოს უნდა შევხვედროდით, რომელთანაც ქართული ჯარებისთვის გამოგზავნილი იარაღი და სურსათი ინახებოდა. ჩვენ ეკლესიის ეზოში მოწყობილი გადამალული იარაღის

მარიონეტი (ოცდამერვე თავი)

- როგორც უკვე აღვნიშნე, წითელი, სამგზავრო იკარუსის ტიპის ავტობუსები გზის გასწვრივ, ერთ მწკრივად განლაგებულნი ელოდნენ მგზავრებს. როგორც უკვე აღვნიშნე, ორ ჯგუფად გაგვყვეს. უკვე გადაწყვეტილი იყო, პირველ ეტაპზე ვერტმფრენები გაფრინდებოდნენ, მათი

მარიონეტი (ოცდამეშვიდე თავი)

- კარგად იცი, რომ დედისერთასა და უმამოდ გაზრდილს თავისუფლად შემეძლო თავი ოჯახის ერთად ერთ მარჩენლად გამომეცხადებინა, საკუთარი უპირატესობა გამომეყენებინა და აფხაზეთში წასვლა ამერიდებინა. თუმცა, ძალიან მინდოდა სამშობლოს მეც გამოვდგომოდი.

თეთრი საყელო (სრულად)

-თეთრი შური ადამიანის ის " აგრეგატული" მდგომარეობაა,როცა შენი დაქალი ძაან ბომბაა და შენ გშურს,ოღონდ იმ შურით,თან რო ამაყობ-სიტყვით გამოდის ჩემი თათული და თვალს მიკრავს,თან სასწაულ მანევრს აკეთებს და ორ მანქანას შორის მილიმეტრებით ვძვრებით.ესეც

მარიონეტი (ოცდამეექვსე თავი)

შემფასებლურად უმზერდა ნინო მეუღლესთან ყოველგვარი ფამილარობის გარეშე მოსაუბრე მანდილოსანს. ქალს გამხდარ სახეს ქერა თმა უფარავდა, ასაკით აშკარად ბევრად დიდი იყო გვერდით მდგომ ვაჟთან შედარებით. მიუხედავად კარგად მოვლილი სახისა ღიმილის დროს თვალებისა

' გრავიტაცია ' (7)

-აქ რა უნდა? -გაკვირვებით ჰკითხა ნენემ ,- შენი მისამართი იცის? -როგორც ჩანს,კი,ან გამოგვყვა,-ბრაზმორეულმა თქვა და კარს მოსცილდა,-არ გავუღებ,-თქვა და ნენეს ზურგი აქცია ,-არ გაბედო,იცოდე,-მიუგო და მისაღებში შევიდა. -გაუღე,იქნებ რა საქმე აქვს?-მიჰყვა