ბედნიერების რეცეპტი (მეშვიდე თავი)

დრო იმაზე ნელა გადიოდა ვიდრე თქვენ ფიქრობთ, სამწუხაროდ თავშესაფარში მყოფ ბავშვთა რაოდენობა დღითი - დღე იზრდებოდა, მიუხედავად იმისა, რომ მამა ნიკოლოზი ცდილობდა პატარებისთვის ღირსეული ოჯახები სწრაფად მოეძებნა, ბავშვები მშობლებისთვის ჩაებარებინა, მათი

დაუჯერებელი 'თავი 8'

დღეს ჩემი ოცდამეორე დაბადების დღეა, დილიდან კარგ ხასიათზე ვარ, ვიღებ საჩუქრებს ნათესავებიდან და მიხარია, ჩემ ძმებს რათქმაუნდა ჯერ არაფერი უჩუქებიათ, თუმცა ვიცი საღამომდე მაჩუქებენ, უნივერსიტეტში ვარ, რადგან ორშაბათია, ანანოსთან ერთად ვზივარ

დაუჯერებელი 'თავი 7'

უკვე მარტი იწურებოდა, თითქმის მთელ დროს უნივერსიტეტს და სწავლას ვუთმოვდი, ბოლოსდაბოლოს წელს ვამთავრებდი და ხომ უნდა ჩამებარებინა გამოცდა, ლაზარეს ხშირად ვერ ვნახულობდი, რამოდენიმეჯერ თუ მოვკარი მხოლოდ თვალი, თუმცა ისე ვიყავი გადართული სწავლაზე აღარც

ბედნიერების რეცეპტი (მეექვსე თავი)

ალბათ, აზრი არ აქვს იმის აღწერას, როგორ ჩაივლიდა ასე მუხანათურად დახოცილი არაბულების დასაფლავება, ერთი ის შემიძლია აღვნიშნო, რომ ისედაც ჩაშავებული სოფელი ორმაგად ჩაშავდა, ჩაბნელდა, ქალების ზარი ექოდ ეცემოდა ხეობას. პერიოდულად მკერდში მჯიღის ცემით,

დაუჯერებელი 'თავი 6'

-იცის გულმა ვის შეხებაზე უნდა აჩქარდეს-ჩამჩურჩულა ლაზარემ ყურში, ამ სიტყვების გაგონებაზე სწრაფად გამოვფხიზლდი, ხელები რომელიც ლაზარეს კისერზე მქონდა შემოხვეული გავუშვი და კვლავ ავფართხალდი -რა მძიმე ყოფილხარ ეე-გაიცინა ურიადმყოფელმა და ხელი მიშვა,

ცეცხლწაკიდებული - ერკე მიდასი

ცეცხლი ეკიდა გუშინღამ მთვარეს შეყვარებული გეგონებოდა, ზედ ამოენთო, სისხლიც დავღვარეთ ალბათ გგონია, რაღაცებს ვბოდავ.

დაუჯერებელი 'თავი 5'

-რამდენი ხანია აღარ მინახიხარ-გადამეხვია ჩემი კურსელი ანანო და გვერდით მომიჯდა -ხო, ხან მე ვაცდენ უნივერსიტეტს ხან შენ-გამეცინა მე -ლექციების მერე გავისეირნოთ და ჩავიჭორაოთ-თვალი ჩამიკრა მან და ლექტორს გახედა, რომელიც იმ წამს შემოსულიყო. დიდხანს

დაუჯერებელი 'თავი 4"

-მაინც ვერ გამიგია რატომ წახვედი მაგ „აბიჭვართან შესახვედრად ვიკა, ახლავე მითხარი რა დაგიშავა, ვიცი რომ რაღაც გაგიკეთა, მცველებმა მითხრეს, ახლავე მითხარი-ღრიალებდა დაჩი და ანერვიულებულს ორივე ხელი კეფაზე შემოწყო, ლუკა კი დაბღვერილი იწვა და ხმას არ

დაუჯერებელი 'თავი 3'

ვიქტორია ან უბრალოდ ვიკა ძალიან ლამაზი გოგონაა, რომლის ცხოვრებაშიც ბევრი რამ ხდება, დაწყებული იქედან რომ ბიჭი რომელსაც დაქალი ურიგებს არ აღმოჩნდება ის ვისაც ელოდა და ძალიან გაუცრუვდა იმედები,

დაუჯერებელი "თავი 2"

-ვიკაა, გაიღვიძე-კარზე მოაკაკუნა დედამ -რა ხდებაა?-ბოხი ხრიწიანი ხმა ამოვუშვი პირიდან. -შენმა მეგობარმა მოგაკითხა დე-შემომძახა მან, მე კი სწრაფად ვჭყიტე თვალები, გარეთ უკვე დაღამებულიყო, სასწრაფოდ წამოვხტი საწოლიდან და საათს დავხედე, უკვე 10