შემოდგომასავით გოგოების საკითხავი

მე ხანდახან ოცნებებით ვიქცევ თავს... ვოცნებობ ხოლმე ერთ დღესაც მოვიდეს ვინმე, ვისაც მოუნდება შემიბეროს სული, ჩამომფერთხოს დარდი და სევდა და ჩემი ყოველი ამოსუნთქვა, ჩასუნთქვა და თვალის დახამხამება წაიკითხოს.

ველური ორქიდეა (9 თავი)

_ახლავე აქაურობას მოშორდი! სწრაფად! არ დაგინახოს ჩემმა თვალებმა! - ფაქტიურად მიყვიროდა. გიჟივით მივარდა ფარდებს მაშინვე ჩამოაფარა და ისევ დაბნელდა ოთახი. უხმოდ გავეცალე იქაურობას. რატომ ჰქონდა ამ ქალს ასეთი რეაქცია ვერ ვხვდებოდი.

თბილისი-სტამბული (სრულად)

ვიდექი ნაწვიმარ ქუჩაში, შუა სტამბოლში და თავზე ხელებშემოწყობილი გავყურებდი ქუჩას. ბოსფორიდან ცივი ნიავი ჰქროდა, ირგვლივ ზღვის სურნელი ტრიალებდა და ერთ წამს თავი ბათუმში წარმოვიდგინე. გზამკვლევზე ჩაწერილი მისამართისკენ გავემართე, ვიმედოვნებდი, რომ

ველური ორქიდეა (8 თავი)

ენერგია გამოცლილმა ოთახი დავგავი. ნამსხვრევები ნაგავში ჩავყარე. შუქი ჩავაქრე და დასაძინებლად დავწექი. თუმცა დილამდე ძილი არ მიჰკარებია ჩემს თვალებს. ვგრძნობდი, იმავე დღეში იყო ჩემი ძმაც....

ველური ორქიდეა (7 თავი)

_მოიცა, მოიცა, რას ჰქვია გასაღები შენთან დარჩება? - შიშჩამდგარი ხმით ვკითხე. _რას რა ჰქვია, აქ დარჩები მანამ, სანამ მე შხაპის მიღებას არ მოვრჩები. - განმიმარტა მშვიდად, ცალი ხელით გვერდზე გამწია, საშხაპეში შევიდა და წყალი მოუშვა. როგორც კი

ლურჯი სხივები (სრულად)

მოგვიანებით, გაბო დაწერს, რომ სიყვარული ყველაფერზე უფრო მეტად სხვანაირია და ის ბრუნვადია. სიყვარულს არ აქვს კუთხე, რომ მისგან დაღლილმა თავი შეაფარო, ცოტა ხნით განთავისუფლდე. სიყვარული მუდმივად ცხოვრობს იქ, სადაც ადამიანთა გულები ერთმანეთს კვეთს.

ველური ორქიდეა (6 თავი)

_რა მოხდა აქ, გრიგალი იყო? - აღმომხდა გაოცებულს. მერე ძირს დაყრილ ნივთებს გადავაბიჯე და ფანჯარასთან მივედი, ფართოდ გამოვაღე. რაფაზე დაწყობილი ორქიდეები ფრთხილად გადავაწყვე კომოდის თავზე. - ამხელა კაცმა წესრიგი არ უნდა იცოდეს?

Mein Stern (სრულად)

ასე გავარკვიე რა სევდა და დარდი იმალებოდა კანდელაკის ლურჯი თვალების მიღმა. მთელი დღეებია გულდამძიმებული დავდივარ. მტკივა და განვიცდი იმ ტკივილს რაც ნიკოლმა და გაბრიელმა გადაიტანეს. ამიტომ გადავწყვიტე თქვენთვისაც მომეყოლა ეს ამბავი.

სევდის-ფერები (სრულად)

"სევდის-ფერები" - ისტორია, რომელიც მოგვითხრობს კაცზე, რომელმაც ყველაფერი დაუშვა. სევდისფერი სიყვარული, ნისლიანი იმედგაცრუება და ტკივილნარევი დასაფლავება. უმომავლო, თეთრი სიბრმავე.

ველური ორქიდეა (5 თავი)

_მოიცა სადარბაზოსთან მიგიყვან. მესამე ჰო? _დიახ. - ისევ დაბნეულობამ მომიცვა. - საიდან იცი ჩემი საცხოვრებელი? _ჩემს სახლში ვინც მუშაობს, ყველას ყველაფერი ვიცი. ეს ხომ ლოგიკურია. - მიპასუხა და სადარბაზოს წინ გააჩერა. _აჰ, ჰო.. მართალია.