ბედისწერა (მგონი დასასრული!)

ბარში ისხდნენ, მაგრამ მხოლოდ რატი სვამდა, ლომია კი მავედრებლის როლში უხსნიდა, როგორი მავნებელი იყო სასმელი, როგორ ვნებს ადამიანის ორგანიზმს და ტვინს. ისე ყვებოდა ამ ყველაფერს, თითქოს წვეთი არ ჰქონოდა სიცოცხლის განმავლობაში დალეული და თავად

კონსტიტუცია!

ჩემთვის ღრმად მნიშვნელოვანი ლექსი და ნამუშევარია, ამიტომ გთხოვთ გაგებით მოეკიდოთ მას. აზრი დააფიქსირეთ ნორმის ფარგლებში. მესმის ლექსი არ არის ნორმის ფარგლებში, მაგრამ თემა ისეთია, რომ არ შემეძლო სხვაგვარად ნოუ! მითუმეტეს როცა ახლოს შემეხო... და

sms 13 თავი

ნერვიულობას, როგორღაც ვაკავებ, ხელებს ვმუშტავ და ერთი მოძრაობით, მარცხენა ქუსლით მისკენ ვტრიალდები. გახეხილი ჯინსი და თეთრი მაისური აცვია, ლურჯი კეტები, თეთრი თასმებით. ხელზე ნაჭრის სამაჯური უკეთია, გარუჯულა, თმაც შეუჭრია, ძალიან მოკლედ. რატომღაც

მძიმე წასაკითხი

სხვების ცხოვრებას მივხედე ნათლად, ჩემს სიყვარულს ვერ ვუპოვე კარი, გრძნობით აღვსილმა, დავიწყე ათვლა მაგრამ ჩამკივის ყურშიაც ზარი.

დასასრულის დასაწყისი (სრულად)

ძალიან დიდი ბოდიში.ახლა სრულიად შემთხვევით,როცა რაღაც ჩემს მოთხრობას ვეძებდი,შევნიშნე,რომ ეს მოთხრობა მაშინ ბოლომდე არ დამიდია(სხვა ფაილში მქონია თურმე სრულად),ალბათ გამოცების ბრალია.ასეთი არეული და დაბნეული რომ ვარ,დიდი ბოდიში. მალე დავასრულებ ამ

ბამბის ნაყინი! 11

ქალი შეკრთა,ღვედზე ჩაჭიდებული ხელები უღონოდ ჩამოუშვა და იმედგაცრუებულმა ძლივს ჩაისუნთქა.რამდენი ხანია არ უგრძვნია ვინმეს სიყვარული და ახლა ისე უეცრად მის გვერდით აღმოჩნდა.გულის ცემის გაორმაგებას საფეთქლების ბაგაბუგი მოჰყვა,ღაწვებზეც სიწითლე

ყველაფერს აქვს დასასრული (სრულად)

„ბოლოჯერ შევხედავ“-ისევ უაზრო ილუზია და ბავშვური პირველი სიყვარული მახსენდება,თუმცა უკან აღარ ვიხედები.. მივდივარ მწვანე სევდიან მზერასთან,ვეხვევი,მაგრამ ვერაფერს ვეუბნები,არ შემიძლია..ვერ ვეტყვი,გაუძლე,ყველაფერი კარგად იქნება-მეთქი,რადგან ამის

დაბრუნებული თილისმა(პირველი თავი, მესამე ნაწილი)

დანისკენ ოდნავ გადავიწიე, ვითომ მაინტერესებდა მობილურში რას აკეთებდა, სინამდვილეში მისი სურნელი მინდოდა მეგრძნო, მაგრამ ვერ გავარჩიე. ალოგიკურია, თუმცა არომატით შეიძლება მიხვდეთ, რომ ის იპოვეთ, ვისაც მთელი ცხოვრება ეძებდით...

ბედისწერა (თავი 10) - ნამდვილ სიყვარულს აქვს დასასრული?

მეორე დღეს ლომია მთელი დღით განადგურებული იყო. რატიმ რა აღარ სცადა, რა არ მოიმოქმედა, თავის საქმეებზეც დარბოდა, ეძებდა მთელი დღით თეას, მაგრამ ცალკე მას არაფერი, არც ლომიას გამხიარულება გამოსვლია კარგად. 29 დეკემბერი საოცრებებით არ დაწყებულა, ეს დღე

45°C (2)

-უბრალოდ ვიკითხე,-შეწუხებულმა ამომხედა და ისე გააგრძელა შეხვევა,-მე რომ არ შემენიშნეთ ძალიან გაგირთულდებოდათ,-სიამაყით მიცხადებს,-ერთი თვე გექნებათ თაბაშირი,მერე კი მოხვალთ და მოგხსნით,-მითხრა თითქმის დასრულებული პროცედურისას