თვალები გეტყვის ( V თავი)

მხოლოდ წამით და ისიც თითქმის მთვარის ფორმის ტუჩის კუთხეს ვეამბორე ნეტარებით.. წამი, არადა, საუკუნედ ამიფეთქა გულში ყველა ფერი. ტკბილზე მეტად სასურველი იყო ეს ამბორი და შემდეგ შემონათებული კაბადონი.. -ბევრ თვალებში ჩამიხედავს ნანი,მაგრამ,მხოლოდ შენში

თვალები გეტყვის ( IV თავი)

გულში გავიფიქრე იმწამს და სიცოცხლესავით მინდოდა გამემხილა ნანისთვის, მაგრამ,თან მეუხერხულა და თან მეადროვა.. შემოქმედს და, ეკლესიის ოთხ ურყევ კედელს მტკიცედ დავუდე ფიცი,რომ მეორედ მოსულს იქ ნანის მხოლოდ თეთრი კაბით მივუყვანდი წმიდა კავშირის

თვალები გეტყვის ( III თავი)

-მესმის მე შენი ნანი..-სული გავუთბე.. გამიგო და გამიღიმა მისებურად.. კანი მეწვოდა უწონო სურვილით, იმ ტუჩებსაც დავპატრონებოდი,რკალად რომ დააწყობდა ხოლმე ღიმილისას, მაგრამ.. ამწამს და ასე მეგონა, მთელი ცხოვრება, მხოლოდ თვალები მეყოფოდა მისი რომ

თვალები გეტყვის ( II თავი)

-ლამაზია ნან,თოვლიც და შენც..-რომ მეგულებოდა ვერ გაიგებდა,თორემ,ვერ ვეტყოდი სხვანაირად.. იქნებ სულ სხვაგვარად გაეგო და მიეღო, არადა, იმაზე სპეტაკი იყო , ვიდრე აქამდე თქმული ყველა. ვიდეგით თოვლში.

თვალები გეტყვის ( I თავი)

-ნანი ქვია ნენა იმ გოგოს და არ აწყენიო, ბებია მოგიკვდება იცოდე.. -მე რატომ უნდა ვაწყენინო ინა, არც დამინახავს და არც ვიცნობ..-გამიკვირდა. -მე გამიფრთხილებიხარ და დანარჩენი შენს კაცობაზე იყოს,იცოდე!-მაინც მისას მიყვება და თან იმდენად

სხვა რა გზაა?! (სრულად)

-მარადიული სულის სულთან კავშირი და, მათი თანახვედრაა ,თათო.. თანაზიარი გულით, თანასწორი გონებით და, ერთიანი-ხორცით.. სულამდე დადის მარადისობის ყველა კანონი და არა, იმ გრძნობაზე, ერთ სიტყვას რომ შეუძლია გააფერმკრთალოს და, დაამსხვრიოს ძვირფასი

სიკვდილის საჩუქარი (სრულად)

-დედას სულ სტკივა ელლა, ყოველ ახალ დღეს,ახლებურად.. დედის ტკივილი არ ნელდება და არ იცვლება. არც ხუნდება და, არც ცივდება. შვილმკვდარი დედის გულის ცემა ზუსტად იქ ჩერდება,სადაც დაკარგულის და, იქამდე არ ძგერს, სანამ ისიც მიწად არ იქცევა..

ცოდვის ქალაქი (სრულად)

ტყვიას შაითანი ასხამს და სახედაღრეცილი აწერს მასზე დამპალ სახელებს.. საჩვენო ლულა ჯერკიდევ მაშინ გამოჩარხა,ამ დამპალი ცხოვრების ფერხულში რო ჩავებით. წყნარად,მხართეძოზე წამოწოლილი მხოლოდ იმას ელოდება ჩვენგან,როდის შევუხვევთ ცოდვით სავსე ქალაქის ერთ

სხვისი შვილი(სრულად)

-როცა მარტო დარჩები და ამ ყველაფერზე დაფიქრდები, როცა შენი უღირსი ქმარი ციხიდან გამოვა და მომდევნო ქალზე იხმარს ძალას, როცა კიდევ მიხვალ მორიგდან და დაუჩოქებ ვედრებით, როცა მორიგ ქალს, მორიგ დედას დამარხავ ცოცხლად და ამას გაიაზრებ, გთხოვ,მომძებნე და

საფარი (სრულად)

ცხოვრებამ შენ ჯერ არ მოგცა იმის საშუალება,მთლიანად დაინახო რა ადამიანია ანდრო ყიფიანი.. როცა ამას შეხედავ, მხოლოდ მაშინ მიხვდები,ამწამს რას ვგულისხმობ.. ანდრო ცხოვრებისთვისაა გაჩენილი. უბრალოდ,ჯერ არ მიეცა საშუალება, ფრთები მთელ სიგრძეზე გაეშალა..