წერილი ოსკარს!

ჩვენში დარჩეს და სულაც არ მგონია, რომ ჩვენი ესმის... მგონია ყურები დიდი საცობებით დაიცო, რომ ჩვენი პრობლემებით სული არ ამოგვეხადა... არა, ვაღიარებ მე ეჭვიც კი მეპარება ხანდახან რომ არსებობს. ( დედა როზას ნუ ეტყვი, ძლიერად კი გამოიყურება, მაგრამ

sms 15 თავი (დასასრული)

სახლთან მისვლამდე ორივეს საკმაოდ გვისველდება ფეხები, მას შარვლის ტოტები მუხლამდე დასველებია, მე კი შიშველ წვივებზე მიბრწყინავს წყლის ვერცხლისფერი ბურთები. ნამისა და ბალახის უხეში ღეროებისგან კანი მეწვის და საშინლად მეფხანება. ვიხრები და ვცდილობ

sms 14 თავი

გიორგი ერთხანს თვალებში მიყურებს, არ ვიცი იქ რისი დანახვა უნდა. ცოტა არ იყოს გულდაწყვეტილი ვარ, მისი ახსნა გაუჩინარებასთან დაკავშირებით, ჩემთვის არც ისე დამაკმაყოფილებელია, უფრო სწორედ ვხვდები, ეს რატომ გააკეთა და ნაწილობრივ მესმის მისი, მაგრამ

sms 13 თავი

ნერვიულობას, როგორღაც ვაკავებ, ხელებს ვმუშტავ და ერთი მოძრაობით, მარცხენა ქუსლით მისკენ ვტრიალდები. გახეხილი ჯინსი და თეთრი მაისური აცვია, ლურჯი კეტები, თეთრი თასმებით. ხელზე ნაჭრის სამაჯური უკეთია, გარუჯულა, თმაც შეუჭრია, ძალიან მოკლედ. რატომღაც

sms 12 თავი

- არაფერი მესმის, მაგრამ ვგრძნობ. შემეხე, გთხოვ. - სივრცეს უყვირის. ირაკლის ხელი დადუნას თმისკენ მიიწევს, ყურზე ჩამოვარდნილ კულულს ეხება და ყურს უკან უწევს. დადუნა ფითრდება, ორივე ხელს პირზე იფარებს და უხმოდ ტირის. - მიყვარხარ... მიყვარხარ... -

Chocolate სრულად

"23 ივნისი სარა , სარა, სარა! რად მომენატრა, ხმამაღლა მეთქვა შენი სახელი, როგორც იმ ღამით" ყველა წარწერას ხელისკანკალით ვეხები და ვგრძნობ,როგორ მაწვება ემოცია,როგორ მიხუთავს სულს და მაიძულებს ავტირდე. "13 ოქტომბერი სარა რაღაც მემართება,აუტანელი

sms 11 თავი

თვალებს ფრთხილად ვახელ და ჩემსავით ფეხმოკეცილ, მარჯვენა მკლავშეხვეულ გიორგის ვხედავ, თავი გვერდზე გადაუწევია და შავი წარბების ქვეშიდან თვალებით მიღიმის. მოწოლილ ნერწყვს მძიმედ ვყლაპავ და თვალს ვარიდებ. - ხომ არ გადაიფიქრე? - იქნებ შენ გადაიფიქრე? -

sms 10 თავი

- „მე შენი დაცვა მინდა.“ - ისევ ბუბუნებს ჩრდილი და კედლისკენ იწევს. - მადლობა, მაგრამ მე არ მჭირდება დაცვა. - სიტყვას ვერ ვამთავრებ, რომ ჩრდილი მოულოდნელად ჩემთან ჩნდება, ეს წამის მეათასედში და ისე სწრაფად ხდება, რომ თვალის დახამხამებას ვერ ვასწრებ.

ღიმილგადაყლაპული

აი, ხვალ გათენდება და მე ისევ ავდგები საწოლიდან, ბედნიერი სახით, გავიხედავ ფანჯრიდან და ჩემსავით ღიმილგადაყლაპულ, ნააბორტალ ადამიანებს, ქალებს თუ კაცებს, გავაყოლებ თვალს და გამიხარდება, რომ ამ სამყაროში მარტო არ ვარ, რომ სადღაც გვერდით ქუჩაზე, ან

sms 9 თავი

- მიპასუხებ აქ რა გინდა? - ხმა მკაცრი უხდება და თვალებში გაჩენილი ეჭვის ნაპერწკლის დანახვაზე უსიამოდ მაჟრჟოლებს. - წუხელ მე უარი მითხარი და დღეს კი მარტო მოსულხარ? რატომ? - ჯანდაბას, ახლა რა ვქნა? ნუთუ ირაკლიზე ისევ ეჭვიანობს? - აქედან წავიდეთ,