sms 8 თავი

„იპოვე ის!“ - თავზარდაცემული კიდევ დიდხანს ვდგავარ გაუნძრევლად და ყურადღების მოკრებას ვცდილობ. უნდა მივწერო. თითებს ძლივს ვიმორჩილებ, ტელეფონის ხელში ჭერასაც ვერ ვახერხებ, მაგრამ მაინც ვწერ ტექსტს. „ ვინ? ვინ ვიპოვო ირაკლი, მინიშნება მომეცი.“ -

sms 7 თავი

- ახლა გასაგებია, რატომ მღერი ასე კარგად. - მეღიმება და თმას ყურს უკან ვიწევ. გიორგი არაფერს ამბობს, ორი თითით მეხება თმაზე და გადაწეულ თმას უკან, თავის ადგილას აბრუნებს. მისი ცივი თითები, ჩემს ყურის ნიჟარას სულ ერთი წამით ეხებიან, მაგრამ ესეც

sms 6 თავი

- ალბათ, - ისევ ჩუმად ვსხედვართ და ოთახს ვათვალიერებთ, ირაკლის იმ უცნობ გოგოსთან ჭარმოვიდგენ და თავისთავად მეღიმება. - რატომ იღიმი? - ისე. - ისე არავინ იღიმის, - ახლა გიორგიც იღიმის. - მაგრამ შენ სულ უნდა იღიმოდე, გიხდება. გული რაღაცნაირად

sms 5 თავი

- რაზე ფიქრობ? - დიდი ხნის შემდეგ მეკითხება გიორგი, გატეხილი ხმით. - არაფერზე... - როგორ არაფერზე? როგორ შეიძლება, ასეთ ადგილას მიდიოდე და არაფერზე ფიქრობდე? - გზას უხდება სიჩუმე... - ტუჩები მითრთის, თავადაც არ ვიცი რატომ მაგრამ, შიში მიპყრობს,

sms 4 თავი

- სულების გჯერა გიორგი? - ჯიქურ ვუსვამ კითხვას და ტელეფონს ხელში ვიღებ. - არა, არ მჯერა. - მე კი მჯერა, და ველაპარაკები კიდეც. - ნიშნისმოგებით ვეუბნები და მესიჯს ვხსნი. - ხო, ჩამთვალე გიჟად. - მგონი, ბევრი საშინელებათა ფილმი ნახე. - ეშმაკურად იღიმის

sms 3 თავი

- შენს უკან... მითხარი რომ არ მეჩვენება? მეშინია თეკლა, გთხოვ წავიდეთ აქედან... - ტირილის პირას მისული ხელზე მექაჩება, ფეხზე ვდგები და უკან ფრთხილად ვტრიალდები. ადგილზე ვშეშდები, ზუსტად ჩემგან 50 მეტრში საფლავის ქვიდან მიმზერს შავ თვალებიანი,

sms 2 თავი

ოთახში შემოსვლისას ნაგრძნობი სუნი სუნთქვას მიკრავს, საიდანღაც სუსტი ნიავი მოდის, წინ ჩამოყრილ თმას ოდნავ მირხევს და მოშიშვლებულ კისერზე ცივი სუნთქვა მეცემა, იისა და მიწის სუნით გაჟღენთილი სუნთქვა. შიშისგან ენა მივარდება, ერთიანად ვცახცახებ, მინდა

sms 1 თავი

- მზად ვარ. - ვამბობ და მასთან ერთად ვხტები, უკვე მეორედ… შეჯახება წყლის ზედაპირთან, დაგუბებული ყურები, აჩქარებული გულისცემა, შიში და გადარჩენის ინსტიქტი იღვიძებს, ფართხალს ვიწყებ და ვცდილობ ამოვყვინთო, თვალები მებინდება. - ნუ გეშინია, არ დავუშვებ

Cigarette After Sex

გვავიწყდება სამყარო, მოვალეობები და ვალდებულებები, გვავიწყდება ჩვენი ცხოვრება, გვავიწყდება ყველაფერი რაც კარს იქით ხდება. ახლა მხოლოდ ჩვენ ორნი ვართ. მისი სხეული ჩემი სამყაროა და მისი თვალები ჩემი სამოთხე, რომლიდანაც სულ მალე გამაძევებენ, მაგრამ არ

ლურჯი მთვარე 13 თავი (დასასრული)

- რა გაცინებს? - მეც გამეცინა მის სიცილზე. ირაკლი ჩემკენ გადმოიხრა და თმებიდან ფოთლები მომაცილა. - შემოდგომის დედოფალს გავხარ. - მე შენი დედოფლობა მინდა. - მერედა არ ხარ? - გამიღიმა და ჩემი ხელები გამოაძვრინა პლედიდან. თვალებში მიყურებდა და იღიმოდა.