ვრცელი და მოკლე სტატუსები

1) სიყვარული კარტოფილის ტომარა არ არის, თვის ბოლოს რომ დაიცალოს! 2) მებრალება ქალი, რომელიც შენ შეგიყვარებს როცა მე წავალ. პირველივე პაემანზე ცოცხით და აქანდაზით მოვა, ნამსხვრევების ასაკრეფად , რომლის გროვაშიც მე დაგტოვე.

უიმედოობა...

ხშირად ვფიქრობ,როგორი იქნება ჩვენი შემდეგი შეხვედრები.წარმოვიდგენ,როგორ გიბრწყინავს თვალები როცა დამინახავ,გაბედავ,მოხვალ და მეტყვი,რომ უჩემოდ არ შეგიძლია,ჩამეხუტები და აღარ გამიშვებ.სულ შენზე ვფიქრობ,სულ შენი სახელი ტრიალებს თავში.მაინტერესებს,

WE ALL LIVE IN A LITTLE YELLOW SUBMARINE

,,უაზრობაა სიტყვების ძიება იქ, სადაც ვეძებთ ადამიანებს, რომლებიც აღარაფერს ამბობენ. და მაინც კარგია, როცა იპოვი სიტყვებს, რომლებსაც რაღაცის თქმა შეუძლიათ იქ, სადაც ადამიანებს უკვე აღარაფრის თქმა აღარ ძალუძთ’’… ბოლოს დასასრულს, ან იქნებ დასასრულის

დაშანტაჟებული მკვლელი 3

******** თვითმფრინავში ასვლისას თავი ვერ შევიკავე და გული ამერია. თვალწინ ჯეიმსის სისხლიანი პერანგი მედგა და მუცელში უსიამო შეგრძნება მქონდა. საოცარი სანახავი ვარ : კვლავ მისვია დედაჩემის ტონალური და ჩემი თმა ფრინველის ბუდის განსახიერებაა.

გაურკვევლობაში მყოფი მონადირე

ვერასდროს წარმოვიდგენდი თუ გაურკვევლობაში მყოფ მონადირეს დავემსგავსებოდი,თითქოს ყველაფერი გავიარე ყველა გამოწვევა და გამოცდა გადავლახე და მაინც რაღაც არ მასვენებს იქ შიგნით სულის სიღრმეში რაღაცა მღრნის რაღაცა მკავს და მსპობს და არ მაძევს მოდუნების

წერილი...

იმ ერთს.(პირადი)თავიდანვე შენიშნავდი,როგორ ერთგულ და მოსიყვარულე ადამიანთან დაიწყე ურთიერთობა.ის მართლაც რომ არავის ჰგავს,თუ კი მართლა უყვარხარ.მას შეუძლია განუსაზღვრელად ან უყვარდეს

მხოლოდ ოცნება

ხელებს ვშლი და მოვდივარ. მოდი..მოდიი..უბრალიდ გაშალე ხელი..მომკიდე ხელი..ისე თითქოს უკანასკნელად უნდა იგრძნო სხვისი სხეულის სითბო. სიო ჰქრის თითქოს მცივა თან არა. ან რატომ უნდა მციოდეს რა მარტო ვარ? არა..არა..!.

მე ვარ ცივი

ახლა ქარია გარეტ, ძლიერი ქარი. ჩემი ძველი ფანჯარა ხის ჩარჩოში კანკალევს. შიგნით სიცივეა, შეიძლება სიცივეა ხალიჩის რომელიც კედელზე მაქ გამოკრული და ჩემს ოთახს ძველმოდურობას ანიჭებს, ან სიცივეა ჭერის რომელსაც 18 წლის წინ მამაჩემი უყურებდა სიკვდილის

ვერ შევძელი..

35 წელი გავიდა, შენ სახეზე კიდევ ღიმილი არასდროს მინახავს, მაგრამ ყოველთვის ბედნიერებას ასხივებდი შინაგანად, ღიმილი კი არა შენი პირიდან სიტყვაც კი არ გამიგონია, ერთი სიტყვაც კი..საერთოდ, რას ვლაპარაკობ

ნაშვილები

ეს არის ამბავი, რომელიც ვფიქრობ ყველას გულთან მივა. ამბავი მოგვითხრობს ერთი უბრალო ქალის ისტორიას, რომელსაც ნამდვილად არ ჰქონია უბრალო ცხოვრება. ეს არის ტრაგედია, სადაც უმეტესად