21:12

დღეს ავტობუსში ბიჭი ვნახე. მზეს გავდა. ანგელოზს, ქრისტეს. იყო მასში რაღაც საოცრად წმინდა, საოცრად მძიმე, საოცარად ძნელი. ტკივილი? ბევრი.. ძალიან ბევრი. თვალები ცისფრად უელავდა, დაღლილი, ბრძენი, ნაწყენი.. თვალები, რომლებიც ბევრჯერ ტირიან.. ალბათ

შენამდე. სიკვდილი.

ეს არის სიზმარი, რეალური სიზმარი რეალური ოცნება.ჰო, ეს ის თვალებია რომელშიც ერთ დღეს ჩავიხედე და მის მორევში დღემდე ვიხრჩობი. მინდა გამოვცურო და ამოვისუნთქო, მინდა აქ იყო და შენს საყვარელ ადამიანებს ცხოვრება ისევ გაულამაზო და გაუხალისო. მინდა, რომ

ჩემი მაგუ... (სრულად)

იმ დღეს ვერაფრით მოვშორდი მის საწოლს და პირდაპირ მდგარ მაგიდას მივუჯექი. ვმეცადინეობ, მაგრამ გულს ვერაფერს ვუდებ... ჩუმად ვაპარებ თვალს საწოლისკენ, თითქოს შეხედვისაც მეშინია, მეშინია ჩემი მზერითაც კი რამე არ დავუშავო, არ

წყვდიადში მყოფის პირველი ნაბიჯი (სრულად)

ადამიანის ცხოვრებაში ზოგჯერ დგება დრო, როდესაც ყველა და ყველაფერი კარგავს აზრს, ინტერესს.. გაბრუებული დაეხეტები ქუჩებში, შეშლილი სახით, იმის მოლოდინში, რომ ვინმე შეამჩნევს, გიშველის და ჩამოგიყვანს… კიდეზე ვარ მისული, ერთი ფეხით, დაბლა ვიყურები. აღარ

მეცხრამეტე ზამთარი

უკვე მეცხრამეტე შემოდგომას ვხვდები ასე.მეცხრამეტედ ცვივა ფოთლები.მეცხრამეტედ ვუყურებ ხეების ეროტიკას.მეცხრამეტედ მოდის ზამთარი და დაცარიელებული სულის გაყინვით მემუქრება. გრძნობს თავის უპირატესობას,

ლილიი...ლილიანნ...

ლილი...ლილიან...დამეხმარე კარგი? ჩემს ბაღში გვირილიები უნდა დავრგო...სხვა მცენარეებსაც დავრგავდიი...მაგრამ...ვიციი რომ არ გიყვარსს ისინე ჩამსავით...ლილი...ლილიანნ..მოდი და ვირბინოთ გვირილების სამყაროში კარგი? მერე ბევრი მოვწიოთ და დავლიოთ...თუ გინდა

ბებია, სკოლა - სკოლა და ბებია……

წარსული ორმაგად ძვირფასია ყოველი ადამიანისთვის.ხოლო ბავშობის მოგონებებზე ძვირფასი არაფერია. ონავარი ბავშობა- ბაღი, სკოლა და შემდეგი სიყმაწვილის წლები, რომლებიც რათქმაუნდა ნელ-ნელა იცვლება და ვითრდება. ის ჰგავს იმ ახლად დარგულ ნერგს, რომელიც გაშლის

მიწისფერი

სამზარეულოში,მაგიდასთან ზიხარ,სამსახურიდან ახალი მოსული,და ჩემს გაკეთებულ წვნიანს ხვრეპ. მუქი ყავისფერი თვალები გაქვს. როცა ბრაზდები ან სიამაყით ივსები,მეჩვენება,რომ შავად გიელვარებს.მრავალი წლის,ცრემლის,სიცილის,სიკვდილისა

6 weli

გაუკეთებდა მასზე შეყვარებულ ქალს. მძულს შენი ყველა გამოხედვა სხვისკენ მიმართული და მეზიზღები რომ არ გიყვარვარ. განა რა დამიშავებია ისეთი რომ თავი ვერ მოგაწონე, ვერ მოგხიბლე. ნუთუ სულ ტყუილად დავთმე ეს წლები?!. ერთადერთი

რეალობასთან ახლოს!

წარსულის მთელი მომხიბლელობა იმაშია რომ ის წარსულია...როდია, ცხოვრება ისე მოწყობილი , როგორც ჩვენ გვინდა,შორსმჭვრეტელი ადამიანები, ყოველთვის ათვიცნობიერებენ რომ, დასაწყისი პოტენციურ დასასრულს ნიშნავს...თუმცა