Another love ...

შენ სხვა ხარ! არ შემიძლია ვინმეს შეგადარო და თან ისიც ვიცი, რომ საშინლად ვერ იტან როცა ვინმეს გადარებენ. ჰმ, ვერც მე! აი ხომ ხედავ როგორ ვგავართ ერთმანეთს? ჩვენ ორივემ ვიცით რას ნიშნავს ვინმეს გადარებდნენ, ესეიგი ეძებდნენ შენი არ შეყვარების მიზეზს

გზავნილი დედებს

ახლადგაწმენდილ ნოხზე ვიჯექი და ჩემს "ბარბს" საკუთარი ხელით შეკერილ ქვედაბოლოს ვაცვამდი.ვიგრძენი ჩემს უკან როგორ დაჯდა ის, ფეხები განზე დააწყო, ხელი წელზე მომხვია და მისკენ გამაცურა. შევიშმუშნე, არ მინდოდა, არ მსიამოვნებდა მისი შეხება, მაგრამ ხმას არ

უსახლკარო

მთელი დღე წვიმდა.. თითქოს ცდილობდა ცოდვები ჩამოერეცხა ჩვენთვის. ემოცია ცვრიანი, სიყალბე ირგვლივ. თითქოსდა არაფრით განსხვავებული საღამო იყო.ჩემი ფიქრები სულ სხვაგან იყო, სადღაც უფრო შორს, ჰორიზონტს მიღმა გადაკარგული.

სხვა

სხვას, რომელიც ძალიან ჰგავს „მე“-ს, სიჩუმეში შევხვდი. იმ დღის შემდეგ ის ყოველ ღამით შემოდის ჩემს გონებაში და იქ ძალიან დიდი ხნით რჩება. ზამთრის დღეები ყოველთვის უსაშველოდ მოსაწყენს ხდის ხოლმე დიდ ქალაქს და მეც, სრულიად ინერტული, ვდგები დილით, ვიღებ

LOST

ვსხდებით და კითხვების კორიენტალიც მოდის... რატომღაც ჩუმად ვარ...ძალიან ჩუმად და ვცდილობ ძალიან ჩუმად ვიტირო...თვალებში ვერ ვუყურებ..პასუხობს კითხვებს რასაც მე ვუსვამდი ჩემს თავს...და როგორც ჩანს არც არავინ სცადა ჩემი მოძებნა მის გარდა...მინდა ძალიან

პლუმერია

ჩემო სიყვარულო უნდა დაგელაპარაკო, უნდა გითხრა რაც სულს მიხუთავს და მკლავს თორემ ვერ გავძლებ ესე დიდხანს, ჩემო სურნელოვანო გოგონა, ჩემო ყვავილო, რომ იცოდე როგორ მტკივა და როგორი გათიშული დავიარები, თითქოს ამ პლანეტაზე არ ვიყო.

ცხოვრება

შენ ხარ ? შემოდი,ზუსტად ახლა ვალაგებდი ცხოვრებას.იყავი,არ წახვიდე, ხელს არ შემიშლი.ეს... კისერზე? არაფერია, პატარა დაბრკოლებას წამოვკარი ფეხი და... მოვიტეხე, მითხრეს მალე მოგირჩებაო ჯერ პატარა ხარ და საშიში არაოო.მეტის ღირსი ვარ, სიარულისას წინ

ჩვენი აუხდენელი ოცნებები (2)

მოთხრობის წერა დავიწყე ოცნებით. ოცნებით რომელიც სიყვარულმა გამოიწვიე. ჩემი მისდამი სიყვარულის ბრალია ის რომ ამ წინადადებებმა აი ეს შექმნეს. ალბათ გქონიათ შეგრძნება იმასა რომ არ გაკმაყოფილებთ რეალობა, ამ რეალობის სიუჟეტი და მოქმედებათა განვითარება,

ეტლი!

ამ ფაქტის შემდეგ მთელი სამი თვე ვიყავი უგონოდ. ერთხელაც კი ხეიბარმა გავიღვიძე. საუბედუროდ სიარულის უნართან ერთად ბავშვობის მეგობარიც დამეკარგა. იღბლიანი ხარო დაცინვასავით ჩამესმოდა ყურში.-იღბლიანი მე კი არა თომა აღმოჩნდა

სიამაყე

ჩემს მეზობლად ერთი გოგო ზაფხულობით სტუმრად ჩამოდიოდა, მას მეტისმეტად ლამაზი თვალები ჰქონდა იმისთვის, რომ დაგევიწყებინა მასთან თუნდაც, ერთი შეხვედრა ისე, გამოანათებდა ხოლმე იმ ცბიერ თვალებს, რომ მათთან შეფეთება სიკვდილის ტოლფასი იყო. ცისფერი თვალები