რატომ ადამიანნო?!

რატომ ხართ ადამიანნო ასეთნი? უკვე წლებია ერთსა და იმავე ადგილას ვხედავ... მის წინ პატარა ქილაა მოთავსებული, სადაც სულ რაღაც ორ ლარამდე ხურდა ფულია დაგროვილი...

უსულო არსებობა

ქარიშხლის სიძლიერეს მანამდე ვერ გაიგებ და შეიგრძნობ,სანამ მის შიგნით არ მოხვდები და შენ არ შეგეხება.მის შიგნით მოქცეული ხვდები რომ იგი გაშიშვლებს,ჯერ ტანისამოსს გაფლეთს ტანიდან,შემდეგ კანს ნაკუწ-ნაკუწ ძალიან ფრთხილად და ყველაზე მტკივნეულად

იყო მარტოობა...

"ეს მაშინ როცა ღმერთი არ ჩნდება, ჩვენთან..." ნ. ტოტოღაშვილი

ჩანაწერი

მთავარი არაა მოგონება, მთავარია მოიგონო, მთავარი არაა ღმერთის რწმენა, მთავარია საკუთარი თავის რწმენა, მთავარი არაა საათის ისრები, მთავარია დროის აღქმა, მთავარი არაა წაიკითხო, მთავარია აზრი გამოიტანო,

მე ისევ შენს თითებს ვხედავ

ჩემი ოთახი დაცარიელდა შენს გარეშე. ყოველთვის ვწერ, რადგან შენ მოგწონდა ჩემი მოთხრობები, მაგრამ რედაქცია უკვე ზედიზედ მეექვსეჯერ არ მიბეჭედავს კრებულს. შენი ტანსაცმელი ისევ ჩვენს კარადაში კიდია, ელისო... ისევ შენი სურნელი ასდით... შენს მაგიდაზე შენი

უსათაუროდ

2017 წლის 10 ოქტომბერს გადავწყვიტე უბრალოდ ხალხისთვის მიმემართა ის 16 წელი რაც გავიარე არასოცირდება ტკბილ მოგონებებთან , როგოეც ყველა სხვას მეც მქონდა პრობლემები მომიწია ბევრი რამის გავლა და აქამდე მოვედი საკუთარ თავტან ბრძოლით , ყოველთვის ვიყავი

წერილი საიქიოდან - ერკემიდასი

„რა ლამაზია სამყარო, მაგრამ ამას მხოლოდ მაშინ ვაფასებთ, როდესაც ვტოვებთ წუთისოფელს და თან მიგვაქვს დარდი. დარდი არა სამყაროზე, არამედ საყვარელ ადამიანებზე, რომელსაც ოდნავადაც ვერ შეუმსუბუქებთ თქვენი დაკარგვით მიყენებულ ჭრილობას. საიქიოში არც

მეტრო

ყურთსასმენებს ვირგებ და მეტროში შევდივარ.ყოველთვის მიყვარდა ესკალატორზე მეორე მხარეს ყურება. რაღაც გარდამავალი წამი სულ იყო ხოლმე მაშინ. ის წამი, ვიღაცის მზერას რომ შენიშნავ, მაგრამ ხშირად ან მე არ მივყოლივარ იმ მზერას ბოლომდე,ან ის...

მცდარი აზრი

ჩახველების ხმა მესმის და ინსტინქტურად მისკენ ვიხედები. – არ ვილაპარაკოთ? – მეკითხება და ნერწყვს მძიმედ ყლაპავს. გაყინული სისხლი პატარ-პატარა ნამტვრევებად მექცევა და ძარღვებს მიკაწრავს.

''ის, რაც შენს მიმართ გამაჩნია, გრძნობაზე ბევრად მაღლა დგას''

ყოველდღე როდესაც ვიღვიძებ, ყოველდღე როცა ცარიელ ოთახებს ვხედავ და ირგვლივ არავინაა, მხოლოდ მე, მე და სიმარტოვე ვართ, მიჩნდება მხოლოდ ერთი სურვილი რომ ჩემთან იყო, მიჩნდება სურვილი რომ ჩაანაცვლო მარტოობა და ამ ოთახებსაც ხალისი შესძინო..