ჩაი, ყავა და Take Five (ნაწილი 2)

ავტორი გვიყვება ერთი ჩვეულებრივი ქართველი ბიჭის ისტორიას, რომელიც სამსახურიდან გამოსული გასეირნებას გადაწყვეტს და შემთხვევით, კაფეში შეხვდება ლუკას ...

ჩაი, ყავა და Take Five

ავტორი გვიყვება ერთი ჩვეულებრივი ქართველი ბიჭის ისტორიას, რომელიც სამსახურიდან გამოსული გასეირნებას გადაწყვეტს და შემთხვევით, მცხეთაში, კაფეში შეხვდება ლუკას ...

ბუმ ბუმ დაგ

ქუჩის ბოლოში ელოდება, მოსახვევთან. სიგარეტის ღერი თითებშორის მოუქცევია და თავდაჯერებულად ეწევა წვრილ ღერს. ყოველ გამონაბოლქვს მზერას აყოლებს, შემდეგ ყურადღება ქუჩისკენ გადააქვს, იქნებ მალე გამოჩნდეს.

დაკარგული სოფელი

ჩანახატი არის ჩემი ბუნდოვანი, მკრთალი მოგონება აფხაზეთში მამისეულ სახლზე. ადგილი , რომელზეც მაქვს ძალიან ცოტა მოგონება, თუმცა სისხლის ბოლო წვეთამდე ჩემია.

მირაჟი

ამონასუნთქი ჰაერი ბგერებს ქმნის ჩემს სახეზე, ვერ ვიღვიძებ, მინდა საუკუნოდ ამ სიამის საბურველში გახვეული მშვიდად ვსუნთქავდე. ვიცი, აქ არის. თვალებს ვახელ, ჰაერში გამოკიდებული წერილი ირეკლება ბროლზე,- „რამდენჯერაც წაგიკითხავ, იმდენჯერ მოგიწევს

ნაზი სიტყვები

დრო ყველაფრის მკურნალია, დრო კურნავს იარებს დარდებს მაგრამ დრო ვერასდროს მოერევა მოგონებებს...

ო აი ჩიჩი (სრულად)

თამაშის მთავარი ხიბლი ისაა, რომ მეორედ ჩურჩულით აკეთებ ამ ყველაფერს, მესამედ კი - იოგების ჩაწყვეტამდე ხმამაღალი ყვირილით. ღრიალს მეტი სიმძაფრე მოაქვს, სახესაც მეტი თეატრალურობით გამანჭვინებს.

სიყვარული მთვარის შუქზე

-კი,დანიელ. მე ლუკასი მიყვარდა,მაგრამ ეს არიყო ის ჩვეულებრივი სიყვარული,რომელიც მილიონობით ადამიანს აკავშირებდა ერთმანეთთან. ჩემი სიყვარული მთვარიდან მოწყვეტილ ვერცხლისფერ შუქსაც კი ირეკლავდა..და იმ იასამნის სურნელში ეხვეოდა,რომელიც ლილიანას თავბრუს

უსათაურო

როგორ გავძლო?იქნებ გავგიჟდე,და რომ გავფრინდე?იქნებ ჩავფიქრდე.მინდა გიყვარდე..აღმაფრენამდე,მზიდან მთვარემდე,აქედან ცამდე ...მაკოცებ?სულამდე,თუნდაც ჟრუანტელამდე,იქნებ სხეულის ფერფლად ქცევამდე...

ამჩემფეხებაა

მეგონა ყველაზე რთული მომენტი უკვე გავლილი მქონდა რომელიც ჩემს ტყავზე განვიცადე.მაგრამ.თურმე ყველაზე რთული დღეები წინ მელოდა..დეპრესია ამ.სიტყვის მნიშვნელობასაც კი ვერ ვიგებდი არამცთუ ჩემთავზე განმეცადა..მენატრება ის ანნა ლაღი სა ბედნიერი..რომელსაც