ჩანახატი
უკანასკნელი ამოსუნთქვა
ჩანახატი გვამცნობს უბედური ახალგაზრდის შესახებ,რომელსაც ცხოვრებამ ყველაფერი წაართვა. მას ხელი აქვს ჩაქნეული ცხოვრებაზე და სიკვდილს ისევე ხვდება ,როგორც მეგობარს. სამყაროს ბოროტებათა გამძაფრებული ხედვა ახალგაზრდას საბოლოოდ გამოფიტავს და სიკვდილისაკენ
ჩანახატი
ცის და თაფლის ფერი თვალები
როდესაც მასში იკარგები, როდესაც ხედავ უსასრულობას, რომლის დასასრულიც შენ უნდა იპოვო. და მაინც უძლური ხარ, მის
ჩანახატი
შენ ნახატი ხარ დახეული!
ქცეული,ფურცელზე ან რაიმე მატერიაზე,უბრალოდ ან ბრალიანად მიხატული...ნახატი ხარ რომლისაც მხოლოდ ავტორს ესმის...სხვა მხოლოდ უყურებს და სხვა რამეს ხედავს...შენ სხვა ხარ სხვისთვის ჩემთვის კი ჩემი გრძნობები და ფიქრები ხარ...ვერ გამოხატული ვერ
ჩანახატი
სახლი № 29
დილას უცნაური გრძნობით გავიღვიძე, მივხვდი რომ ცხოვრებაში მნიშვენლოვანი ეტაპის, უნივერსიტეტის დასრულების სევდა ბოლომდე მავსებდა და ჩემთვის საყავრელ ადგილას წასვლა გადავწყვიტე. იმასაც მივხვდი რომ დღეს მოულოდნელი, პირველი ნოუტის დაწერის დღე იყო
ჩანახატი
მაღვიძებს ფიქრი, შუაღამისას.
მაღვიძებს ფიქრი, შუა ღამისას... საწოლიდან ვდგები, სააბაზანოში გავდვარ და სარკეში ვიყურები. ჩემს ანარეკლს ისე ვაკვირდები, გეგონება პირველად ვხედავდე. თითოეულ ნაკვთს ვიმახსოვრებ და მიკვირს. არ ვიცი რა, მაგრამ ფაქტია ასეა. ხელს სახეზე ვისვამ, აი ამ
ჩანახატი
აკრძალული სიყვარული
ისევ ჩეულებრივი დილა გათენდა... ჩვეულებრივი, განსაკუთრებული არაფრით. არც ენერგიის მოზღვავებას ვგრძნობ, არც სიბრალულს. ნაცნობზე ვფიქრობ. ნაცნობზე, რომელიც შორიახლოს ზის და სულაც არ ცდილობს თვალი თვალში გამიყაროს. რა რთულია, როდესაც შენ შენი ფიქრებით
ჩანახატი
მზის ამოსვლა
თვალი გავახილე,სხვებს ჯერ კიდევ სძინავთ,ირგვლივ გამეფებულმა სიჩუმემ,ჩემშ ცოტა არ იყოს უცნაური გრძნობა დაბადა.სარკმელში გავიხედე და მომსწრე გავხდიმზის ამოსვლის,თურმე რა უმშვენიერესი მოვლენა ყოფილა დაბნელებულ ჰორიზონტზე უეცრად მზის გამოჩენა,თუ როგორ
ჩანახატი
მიტოვებულ გოგოებს!
გამარჯობა გოგონა! დღეს ქუჩაში შევხვდით ერთმანეთს და შენ ტიროდი. იცი როგორ გაიზარდა ჩემში ბრაზი სამყაროსადმი,როცა კიდევ ერთ განადგურებულ ახალგაზრდას შევხედე? მერე ჩემში ახალი კითხვები გაჩნდა. ღმერთო იმაზე ფიქრიც არ მინდა თუ როგორ იტანჯებოდი, არ მინდა
ჩანახატი
მე რომ აღარ ვიყო!
ერთ დღესაც გაიღვიძებდა ჩემი მშობლები, ნათესავები და მეგობრები, ხოლო მე კი არა! სამუდამოდ დავიძინებდი და ჩემს სხეულს მატლები შეჭამდნენ, როგორი ამაზრზენია არა ? მაგრამ ეს ხომ რეალობაა ! ალბათ, როდესმე ყველას გვიფიქრია იმაზე თუ რა მოხდება ჩვენიტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
