აი, აქ დასრულდა..!

იცით? დააკლდა... მართლა დააკლდა... უნდოდა ისევ მისი ხმის გაგონება, მაგრამ არ ჩანდა... წავიდა...და მაინც... მაინც იღიმი.. მხოლოდ ერთი ფრაზით: „ღიმილი გადაარჩნს სამყაროს.“ **

ნარკომანი

ჯერ დავიბენი, გავოგნდი. მერე გულში წვეთ-წვეთობით ნაგროვები ცრემლები ყელს მომებჯინა და გაგუდვა დამიპირა, სხვა გზა არ მქონდა _ ვტიროდი. წლების შემდეგ, ძლივსგადატანილი დეპრესიების, გაუსაძლისი ტკივილების, დამთრგუნველი უსასოობის, უმწეობის დაძლევის

^შენ ზღვას ჰგავხარ^

წყლის ზედაპირი შენს გაცრეცილ სხეულს სილურჯით ავსებს. ტალღები ვიღაცის მკლავებს ანაზდად გავლებს,თითქოს ნელ-ნელა შენი სხეული წყლისგან იცლება.

უ'იმედობა

იმედი ყოველთვის მქონდა. ოღონდ შენი, თუ შენი დაბრუნების იმედი ვერ ვხვდებოდი. ახლაც ვერ ვხვდები. საშინელი ემოციურობის გამო მთელი მეზობლები თავზე დავიხვიეთ ჩვენი უკანასკნელი ჩხუბის დროს. კატასტროფა იყო. სრული კატასტროფა.

ჰოდა დამთავრდი !!

პირველად როცა დაგინახე, იციი ? მე მაშინვე მივხვდი რომ საშინლად მონუსხული დავრჩი. გაგეცინება, მაშინ ხო სულ 7წლის ვიყავი,იმაზეც გაიცინებ რომ შენ ჩემს ცხოვრებაში პირველი იყავი, ამიტომაც არ გემახსოვრება 15ივლისი, შვიდი წლის მე, ცხრა წლის

ცუდი

არ გინდა იყო , მაგრამ ხარ. ხარ და ეს არის ის რაც გიყვარს. ის, რომ ყიდი, ის, რომ გკიდია, ის, რომ ხმარობ. მერე რა, შენ ცხოვრობ ისე როგორც ცხოვრობ და არ გჭირდება გამართლება.

Don't Leave Me

- რამის გჯერა ? - ეხლა არაფრის. - იცი ? როცა ერთმანეთისგან მივდივართ წლები, თვეები ანდაც დღები ბოლოს მაინც ერთმანეთამდე მივდივართ ( გოგონამ ხელი ლოყაზე ნაზად შემოხვია და გაუღიმა) - ვიცი. მაგრამ ვინ იცის როდემდე. - შენ დასასრულების გჯერა. მაგრამ

სახელი ისი იაკობ

არა, ჩემო კირილე, შენ ათეისტი არა ხარ. შენ ცრუმორწმუნე კაცი ხარ და ფსევდო ათეისტთა იმ მრავალრიცხოვან ძმობას ეკუთვნი, რომლის წევრებიც, ერთი ანეგდოტისა არ იყოს, ძილის წინ გულში ლოცულობენ: „ღმერთო, ხელი მოუმართე ათეისტებს“.

ჟორჟი

ჟორჟი ჟორჟი ლამაზია, მხრებში გამართული სუსტი ფიგურა ჟორჟი ლამაზი ... მე ელა ვარ და მეც ლამაზი მეც და ჟორჟიც ლამაზები ვიყავით ჟორჟის მამა მოვიდა და მითხრა

მე და შენ ჩვენ - არა

შენს გარეშე ყველა რომ ლაპარაკობდა ესეც კი მკლავდა სულ ნახევარი საათი მაგდენიც არა მაგრამ საკმარისი იყო ჩემთვის... მე და შენ ჩვენ არა არა კი არა უბრალოდ ვერა