პაემანი სიკვდილთან

ჩვეულებრივ გავიღვიძე მაგრამ ალბათ არც იყო ჩვეულებრივი დღე. უბრალოდ მეც არ ვარ ჩვეულებრივი, არანორმალური ვარ, აი ასე ჩვეულებრივად ვაფრენ და არც მაწუხებს.

ჩემი დედა

ლურჯი ლაგუნაც და ადამაინობაც ერთადერთი გამოსავალი, საკუთარ თავზე უარი თქმაა... გინდა სიცოცხლე გინდა ცხოვრება გადადე ეგო მიესალმე იდს მე ვერ მოგიტან სიყვარულს , სადამდე სიზმრებს არ დახწევ თავს .

აღსარება (სრულად)

ღმერთო, ერთ-ერთი გზას აბნეული ცხვარი მოგმართავს თხოვნით, მუხლებზეც დავიჩოქებდი, რომ შემეძლოს. მინდა კარგად მომისმინო, შეიძლება არ ვარ იმის ღირსი, რომ მომისმინო და მაპატიო, მაგრამ გთხოვ მომისმინე მაინც. ვიცი, რაც ჩავიდინე საშინელებაა და ყოვლად

...გამაღვიძე მე სხვა პლანეტაზე

და მე ვარ ვინმე გამოგონილი კაცი, ვით მგლოვიარე პერსონაჟი და მიგონებს ღმერთი, რამეთუ აღთქმა აღსრულდეს, მე კი ისევ განვაგრძობ ტანჯვას, რომელიც გაურკვეველი მიზეზით მიპყრობს და ამ ესეოდენ მშვენიერებას, სიმახინჯედ წარმომიდგენს. უზენაესმა სახელიც კი არ

Hug me.

სასაცილოა არა? შენი ღიმილით მეც მაბედნიერებდი, ერთი შემოხედვა და მთელი თვე მყოფნიდა გასათბობად.თუნდაც მზე არ ყოფილიყო. ყველაზე ცუდი იცი რა არის?! მე შენ შემიყვარდი,მთელი არსებით შემიყვარდი. შენ კი ჩემთვის ერთხელაც არ შემოგიხედავს ნათელი თვალებით.

4 ერთი წამი

`სამი ერთი წამი 1 წამი – მე დავიბადე 2 წამი – მე მოვწიე 3 წამი – ტიპთან ხელი მოვაწერე მე დავიბადე – წაბლისფერი თმით და თაფლისფერი თვალებით, გამგრვალებული კეთილი არსება მე მოვწიე – მედეას აივანზე ზღვის ხედით ტიპთან ხელი მოვაწერე – ნუ

არასდროს მყვარებია მშვიდი წვიმა

ტირილი თუ მინდოდა ვტიროდი,სანამ არ დავიღლებოდი.თავი არასდროს მინუგეშებია.(თანდათან იმასაც შემაჩვიეს რომ,ცრელები თმებით უნდა მომეწმინდა და არა ცხვირსახოცით ჩემს უაზრობებსაც მუდამ ბოლომდე მივდევდი. ერთ მდინარეში ორჯერაც შევსულვარ,მერე რა,თუ შედეგი

ელი, ელი, ლამა საბაქთანი?

მე, უღმერთო და ყოველგვარი ზებუნებრივი ძალის უარმყოფელი, ჭეშმარიტი ქრისტიანი ვარ, ვინაიდან და რადგანაც სულმოუთქმელად ველი დღეს, როცა ქრისტიანი ნებას იბოძებს და გაეცნობა ქრისტეს ცნებებს. თავსაც კი გავწირავდი, ოღონდ დაგვეჯერებინა ქრისტესთვის, რათა

თუ გაზაფხული დაიგვიანებს

თოვს... სახურავებზე ისვენებენ თეთრი ფიფქები. შიშველი ხეები თოვლით ითბობენ ტოტებს. ელექტროსადენებზე სხედნან ბეარურები. ბუხრებიდან სველი კვამლი მიიკლაკნება ცისკენ. ყინვისგან გაფითრებული ციდან ფიფქები ეშვებიან

დიალოგი უფალთან

მხედავ? –ვერა… –მაგრამ ხომ ვარსებობ…? –კი.. -ახლა მანდ ვარ? –არა… –მაგრამ ხომ გრძნობ ჩემს სიახლოვეს…? –კი… –ჩემი ხმა გესმის? –არა… –მაგრამ ხომ გესაუბრები? –კი…