მფრინავი ბორბალი

თავისუფლება ადამიანშია და არა გარშემო არსებულ ნივთებში , მე დღეს მივხვდი ამას დღეს გავიაზრე და გავაცნობიერე, რომ მთავარი სულიერი თავისუფლების შეგრძნებაა.ვერგეტყვით, რომ სწორ შედარებას ვახდენ, მაგრამ იცით სულიერი თავისუფლება რისი პერეფრაზად მიმაჩნია

,,ჩემი ფსიქოლოგი, გიჟია"

ადამიანს,ისევე როგორც ჩაის ჭიქას მრავალი მხრიდან შეიძლება მიუდგე. ყოველთვის ერთი მხარე არ გაამართლებს,ხოდა რისთვის არსებობს სხვა მხარეები? უკვე აღარ მამოძრავებდა ის შიში,რომ მე ვერ შევძელი შენი განკურნება, ეს უფრო ადამიანურ სოლიდარობას გავდა.

შემიყვარდი

არვიცი საიდან დავიწყოო. უბრალოდ მინდა აგიხსნა ჩემი საქციელიი. ამას ყოველთვის ვფიქრობდი მაგრამ არასდროს შემეძლო მოქმედება. 1 დღეში ამაფორიაქე და დედა მიტირე. თავი შემაჩვიე შემაყვარე და მიმიყვანე იმ ზომამდე რო მეც დავიწყე ეს უაზრო და ბანალური

მხოლოდ ერთი თხოვნა_ გამიღიმეთ

ჩვეულებისამებრ, ფანჯარასთან ვზივარ რაფაზე იდაყვ ჩამოყრდნობილი, ისევ ღამეა, ისევ ის მთვარე და მე კვლავ თვალცრემლიანი შევცქერი მას იმის იმედად, რომ მხოლოდ ისაა ვისაც უთქმელად ესმის ჩემი მწუხარება, არც მიწყრება, არც მარიგებს, არც მტუქსავს და

.....

კვლავ პესიმიზში ვიხრჩობი და გთხოვთ ჟანგბადს, რომელსაც ფასი არა აქვს ჩვენს წრეში და მაინც არ მაწვდით, მე დამოკიდებულს მასზე. ისევ ჩემს ოთახში ვზივარ, სადაც მწუხარე სიმშვიდე სუფევს, ჰარმონიულად მოწყობილ კედლებში და აუღელვებლივ ვადევნებ თვალს

სექტემბერი

სექტემბერივერ ვიტან სექტემბერს !არც ზაფხულია და არც შემოდგომაა, რაღაც ნეიტრალური... საშვალო... ვერც ბედნიერი ხარ.ვერც უბედური.თან ყველაფერი გინდა–თან არაფერიმწვანე ჩაის ვსვავ, ჩვენს აივანზე ვზივარ და სიგარეტს ვეწევი. ყველაფერი ისევ ისეა, ოღონდ

მიმიფურთხებია შენი მეგობრობისთვის.

მე მძულხარ!მძულხარ იმიტომ რომ მეგობრობის სამი წელი არ დააფასე.მძულხარ რადგან გამყიდე. მძულხარ რადგან სამი წლის მეგობრობა ორ თვიანზე გაცვალე.მძულხარ რადგან იმ სამ წელს პატივს არ სცემ.მძულს შენი გამოხედვა.მინდა რომ მოგკლა მაგრამ მერე ვფიქრდები მე

ზღვარი?!

იყო დრო, როცა რეალობა ფერადი იყო... ახლა გაუფერულდა. იყო დრო, როცა სიცოცხლე მიხაროდა... ახლა გაუბრალოვდა. იყო დრო, როცა თოვლი მაციებდა... ახლა მახურებს. იყო დრო, როცა მზე მათბობდა... ახლა მაციებს. იყო დრო, როცა ყველაფერი მიღირდა... ახლა

ბოჰემა

მახსოვს პირველად ვაღიარე ასაკი „33“ ორი სამიანი...ორი სამიანი და სამი აღდგომა . „შენ ვერაღდგებიო“ _ვითომ ? _ვენეცია გინახავთ ღამით ? არამგონია.

ადამიანობა

უშეცდომო და იდეალური ვერ იქნები და არც უნდა გქონდეს ამის სურვილი. ჩვენ უნდა შევიძულოთ ცოდვები და არა ცოდვილები, რადგან ცოდვილები ჩვენც ვართ. არ უნდა გავარჩიოთ ადამიანები ერთმანეთისგან, რადგან ამას თვით უფალიც არ აკეთებს--"უფლის წინაშე ყველა