ისტორიები რომლებიც საუკუნებს გაუძლებენ

ეგონა ყველაფერს ვაპატიებდი, უფრო სწორად ყოველთვის ყველაფერს ვპატიობდი. მარტო დარჩენილ დღეებსაც, მის მონატრებაში გათენებასაც, მარტო დატოვებასაც. ყველაფერს ვპატიობდი, როცა ვიცოდი რომ დაბრუნდებოდა, დამირეკავდა, მომწერდა, ან სახლში მოსულს იქვე

ცამდე და ცის იქით ღმერთამდე (დასასრული)

-ალექსანდრე უყურებ რა ფორმაში დადის?-ბოლპს ვეღარ მოითმინა და ჩემთან რადგან ვერაფერს გახდა დემეტრესთან მივიდა. -კარგი რა დემეტრე?იაროს,შენ მაინც რაში გეშლება ხელი? -მართალი საყვარელო,შენ რაში გაინტერესებს ამას რა ეცმევა.-ქერა აწიკვინდა.

ქეითის ცხოვრება (პირველი და მეორე თავი)

გამოვედი ნარკოზიდან...თვალები გამინათდა...ტვინმა ფუნქციონირება დაიწყო...ვსუნთქავ...ვსუნთქავ 7 საათიანი ოპერაციის შემდეგ. მე გულის დაავადება მჭირს.ჩემი გულის ორივე სარქველი განადგურებულია,დაფლეთილია.ოპერაციის შემდეგ თითქოს თავიდან

დაბრუნება (თავი1)

ისე მომეწონა ისე მივეჯაჭვე ისე მივეწებე ისე შემიყვარდა გონზე ვერ მოვედი. გიგი ნამდვილა კარგად რომ გავიცანი ჩვიდმეტი წლის ვიყავი, ამპარტავნებაში არ ჩამომართვათ მაგრამ ზედმეტად ლამაზიც,ცხოვრებით აღტაცებული,ბედნიერი და მხიარული დედის ერთა გოგო კესო

სულიერი გამოცდა (თავი 10)

გამოფხიზლებისთანავე მივხვდი, რომ ჩემს ოთახში არ ვიყავი. წამოვდექი, თავბრუს ხვევა ვიგრძენი , მაგრამ არ შევჩერებულვარ. ქვევით ჩასასვლელ კიბეებს დავუყევი, მისაღებ ოთახში ლუკა და მამამისი იყვნენ. - ეს როგორ გააკეთე მამა? - რა მექნა ლუკა მითხარი,

სინათლემ სიბნელეში ჩამკარგა (8)

- ხუთი წელი და აგერ უკვე მეათე თვეა, ნინო. თითქმის მეექვსე წელია შემოვდიოდი და მხოლოდ შენ გხედავდი, თვალებ დახუჭულს. ექვსი წელია შენი თვალები მესიზმრება. მე და შენ ხომ ასე ვლაპარაკობდით. ხომ ერთმანეთის თვალებში ვპოულობდით ერთმანეთს. მერე რა რომ ერთი

აფროდიტას ბრალია(სრულად)

ერთ პატარა, კოპწია სახლში დიასახლის დიდი ამბავი გაეჩაღებინა, ხან ქურას დასტრიალებდა, ხან სალათს ჭრიდა, ხან თავის ქალიშვილს უყვიროდა: -როდის უნდა ისწავლო ნორმალურად მოქცევა ნინე?! როდის?!-გადარეულივით აბრიალებდა თვალებს, თან ბრაზმორეული იქნევდა

პაემანის დღიურები. ეპიზოდი 9. დაუგეგმავი სექსი

ბევრი არ უვლია შუშას და უძებნია, სად დაგველია ჩაი. მალე მივედით საჩაიეში. იქაურობა ვინტაჟურად იყო გაფორმებული, როგორც თბილისის კაფეების უმრავლესობა. კაფეში რამდენიმე წყვილი და რამდენიმე გოგონა იჯდა. ერთ-ერთ ლამაზ მაგიდასთან მოვკალათდით და ჩაი

დროებითი ლექტორი თავი 2

ის კი ისევ ისე მოყურებს წარბშეუხრელად, ურეაქციოდ. პასუხს არც ველოდები, მანქანიდან გადმოვდივარ კონსპექტებს ვიღებ და უნივერსიტეტში შევდივარ. მიკვირს როცა ანას და მარის ვერვხედავ, მაშინვე ტელეფონს ვიმარჯვებ და მარიამს ვურეკავ... ზარი გადის მაგრამ არ

დროებითი ლექტორი თავი 1

- რეენე ჩქარა ადექი გაგვიანდება - ძილბურანში ჩამესმის ჩემი დის ხმა.- აუ დამაძინე რა - ვზმუივარ დაბალიშში ვრგავ თავს- კარგი რა ხოიცი რო ისედაც დაგვიანებით შეხვედი დროზეადექი უნიში დაგაგვიანდება