მწვანე ლაქა (თავი 9)

და ახლა როდესაც ჩემს შავ ცხოვრებაში წლების მერე თეთრი ლაქა გაჩნდა, აზრი და მნიშვნელობა მიეცა ჩემს სიცოცხლეს, ვიღაც ნაბიჭვარს სურვილი გაუჩნდა რომ ეს პატარა სითეთრეც ჩამიშავოს.

ძვირფასი მსხვერპლი ( სრულად)

_ ნიკოლა იცი ახალი ამბავი?_ ლამაზი გრძელთმიანი გოგო ლამის კალთაში ჩაუჯდა წითურ თმაგაჩეჩილ ბიჭს. და საკოცნელად დაიხარა. ბიჭმა სახე მოხერხებულად აარიდა. _ რაო? ნინი რა ხდება?_ გაუღიმა, წელზე ხელები მოხვია ასწია და თავისი მუხლებიდან ისევ სკამზე

Error 404 [ნაწილი 1]

ცხოვრებისგან დაჩაგრული, მაგრამ ძალიან ჭკვიანი რებელი გამოუვალი მდგომარეობის გამო გადაწყვეტს, რომ ერთ-ერთი მილიონერის საბანკო ანგარიში გატეხოს და 5 მილიონი გადმოირიცხოს ანგარიშზე, მაგრამ როგორც შემდგომ აღმოჩნდება ეს მილიონერი მსოფლიოში ყველაზე საშიში

ბრძოლა თივის წესებით (თავი მეხუთე)

ორი კვირის შემდეგ დამიკავშირდა კოტე და გამანდო რომ ერთ თვეში შევძლებდი ბტძოლას, მე კი დამავალა რომ მოტეხილი ხელისთვის მიმეხედა, მანამდის კი მეტოქესაც შემირჩევდნენ.

ჩვენ გადავარჩენთ ერთმანეთს თავი 4

გაუთიშა და ფეხზე წამოდგა.თეთრ კაბაზე პაწაწუნა თითებით ჩაეჭიდა,ნელა მობრუნდა და გაუღიმა.მასთან დაიხარა და გადაეხვია. -მიდიხარ? - ჰკითხა ცისფერ თვალებამ და მიას ახედა. -ჰო, გადაუდებელია, მოგვიანებით ისევ გნახავ, კარგი?

მშვიდი ტალღა (ნაწილი 4)

არ მომეკარო … დაიყვირა და ფეხზე წამოიჭრა -არ გეკარები,უბრალოდ დამშვიდდი თათა -დამანებე თავი.. რისთვის მოხვედი მეზიზღები… მე..ზიზ…ღე..ბიიი… ჩაილაპარაკა ხმაში შეპარული სინანულით -კარგი გეზიზღები.. მართალი ხარ… დამშვიდდი

მწვანე ლაქა ( თავი 8)

რატომ არ დავფიქრდი ამ გზაზე გაუთვალისწინებელ სირთულეებზე? მაგალითად იმაზე რომ ხატია შესაძლოა შემყვარებოდა.

არჩევანი (11)

– არის და ამას მალე დაგიმტკიცებ. – იცი, რა უკვე ყელშია ამოსული შენი საქციელები, ის პატარა გოგო აღარ ვარ ასე რომ ჩემგან თავი შორს დაიჭირე.- კვიციანმა ერთხანს უყურა და შემდეგ მის ტუჩებს დააცხრა, ძლიერ კოცნიდა.

მიცვალებული

-მე?.. ისევ მინდა ვისუნთქო, ისევ მინდა გავიგონო ჩემი გულისძგერა, ისევ მინდა შევეხო მიწას, ისევ მინდა ადამიანი ვიყო! წარმოიდგინე შენი სიცოცხლის ყველა წამს ღირებულებასა და მიზანს მივანიჭებ, შენც ხო ეს გინდოდა?

ჩვენ გადავარჩენთ ერთმანეთს თავი 3

— მალანიაა, ბიჭო, თუ მეჩვენება?! — წამოიშალნენ ბიჭები და შემოეგებნენ. ყველას სახეზე ღიმილი დასთამაშებდა, არავინ იყო იქ ყალბი. — როგორ ხარ, ლევან? — გადაეხვია და მხარზე დაკრა ხელი ძმაკაცს.