ჩემი იყავი! (თავი7)

საღამოს თორმეტი საათი იყო მანქანა რომ სადარბაზოსთან გაჩერდა, ისეთ დაღლილობას ვგრძნობდი თითქოს ომიდან დავბრუნდი. მინდოდა ყველაფერი დამევიწყებინა და ცხოვრება გამეგრძელებინა, იმის მიუხედავად რომ იმ მომენტში მაგის ძალა ნამდვილად არ შემწევდა.

შენ აგირჩიე (1 ნაწილი)

-კიი საიდუმლოა, გიმალავ, რომ ინტერპოლით მიპოვო და გამაოცო. -მთლად ინტერპოლი არ დამჭირდება, მაგრამ თუ გინდა ყველაფერს გავიგებ შენზე, შენი ჩარევის გარეშე-ამის წაკითხვისას, თვალწინ ახმახი წარმომიდგა, რომელიც სულ შავებში იყო გამოწყობილი, რაღაც უცნაური

იბრძოლე ან მოკვდი (I თავი)

მთლად ბრიუს ლი ვერ ვარ, მაგრამ გამოუვალ სიტუაცებში ნამდვილად ვიცი თავი როგორ დავიცვა. ტოტს ბეისბოლის ბიტასავით ვიმარჯვებ და ისეთ პოზაში ვდგები, რომ მოახლოებულ თავდამსხმელზე წაქცევისგარეშე შევძლო დარტყმა.

ჩაკეტილი სივრცე 28 თავი

ზოგიერთი ადამიანი იმიტომ იბადება რომ უბედური იყოს

განთიადი (მეთორმეტე თავი)

-გახდები ჩემი ცოლი? ამღვრეული თვალებით ამოხედა ქვემოდან. პირზე აიფარა ორივე ხელი გოგონამ, სიტყვებს ვერ უყრიდა თავს. მწვანედ მოელვარე სფეროებიდან, თამამად გადმოკვეთეს ცრემლებმა ჯებირები. მამაკაცის პირდაპირ ჩაიმუხლა ისიც. -კი! -რა თქვი? შენ რა

ჩემი იყავი! (თავი6)

ნივთები შევაგროვე, სახლის კარი გამოვიხურე და გზას დავადექი. ისეთი შეგრძნება მქონდა თითქოს გასული ორი წელი არაფერს ნიშავდა, მე კვლავ გავრბოდი, გული ისევ ძველებურად მტკიოდა, მაგრამ იყო კიდევ რაღაც იმედის ნაპერწკალი სიბნელეში. ადამიანი რომელიც მაშინ არ

წარსულიდან მომავლამდე (მესამე ნაწილი)

ისტორია ეხება ღრმა ბავშვობაში დაწყებულ მეგობრულ ურთიერთობას. რა სიურპრიზს უწყობს მათ ცხოვრება, ამას ერთად ვნახავთ.

ბიჭი წარსულიდან (5თავი) დასასრული

-მერე რომანწიკული აღარ იქნებოდა.-გაინაზა ხმა გოგოსავით. -დარტყმული ხარ რამდენი წელია გეუბნები? -5?თუ უფრო მეტი? არვიცი მაგრამ გეტყვი რომ შენც დარტყმული ხარ და ძალიან მიყვარხარ. -მეც მიყვარხარრ ჩემო დარტყმულო.

ჩემი ცხოვრების ქრონიკები ( სრულად )

ჩემს ფიქრებზე თავადვე გამეცინა გულიანად, განა ისეთ რა მდგომარეობაში უნდა შემოესწროთ, ქმარი მე არ მყავდა და საყვარელი, ეგ იყო შიშველი ძილი მიყვარდა ზაფხულობით, მაგრამ ახლა უკვე შემოდგომა იდგა...

ჩემი იყავი! (თავი5)

ის წავიდა, მე კი დავრჩი ჩემს ცარიელ სახლში არეული გრძნობებით. არ ვიცოდი რა იქნებოდა შემდეგ, მისმა ასე უსიტყვოდ წასვლამ ძველი იარები გამიღვიძა რომელიც უკვე მოშუშებული და მივიწყებული მეგონა. გარშემო ყველაფერი სულს მიხუთავდა. მის კიდევ ერთ ასეთ საქციელ