დაკარგული სიმშვიდე ( 9 )

-რატომ მაკოცე? -რატომ გაკოცე? მის პასუხზე გამეცინა და ჩუმად ვუთხარი -ნუ იმეორებ ჩემს სიტყვებს -დღეს საღამოს 7 სთვის „ლა მარე“_ში დაგელოდები...

მეზობელი, ქმარი და საყვარელი (15)

-მომენატრე ...თურმე ძალიან მომენატრე ! არ შეიძლება ასეთი მონატრება...საშინელებაა ასეთი მონატრება ...დათააა - თავზე უსვამდა თითებს ბაღათურიას და კოცნიდა სადაც კი შეეძლო ისე რომ მისი მკლავებიდან არ დაეხსნა თავი .იგრძნო როგორ გაეღიმა ბაღათურიას-შენც

ჰანა (თავი7)

დღე როდესაც ყველაფერი აირია ჩემს ცხოვრებაში... დილით ავდექი ჩანთა ჩავალაგე მოკლე შორტი ლურჯი მაიკა და თეთრი კეტები ჩავიცვი მერე საროჩკას ხელი მოვკიდე და შორტზე შემოვიხვიე.სკოლაში მარტომ მომიწია წასვლა ერთი თვე იყო იმის მერე გასული რაც სემი არ მენახა

შეგიყვარე და ვერ დაგივიწყე (თავი 2)

-მოდი იყოს ყველაფერი ჩვეულებრივზე ჩვეულებრივად და ნუ გავბანალურდებით. -ანუ? თვალები ენთება ბიჭს. -წამო. ჩანთას და კეტებს იღებს და სანაპიროს მიუყვება. -რა უცნაური ხარ. შუბლ შეკრული ამბობს და გონებაში სასაუბრო თემას ეძებს.

მეტი ვიდრე სიყვარული 25

ყველაზე ძნელი ისაა როცა, ადამიანი თავს ძალით ისამარებს.საკუთარი თავი სულ არ ანაღვლებს.თუ თავი არ გიყვარს მაშასადამე არც არსებობა არ გეყვარება.არც თავმოუვარეობა არ გექნება...ჰო ზუსტად ასე, ვიქეცი მოსიარულე ზომბად...ასე დაცემულად თავი თავშესაფარშიც

ბიზნეს გარიგება [2]

ლიფტთან მდგარმა გარკვევით გაარჩია იქვე დაყუდებული გოგონების სიტყვები და შუბლშეკრული მიტრიალდა მათკენ. სამივე გაშტერებული უყურებდა რაღაცას, ინამ ნელა გააყოლა მათ მზერას თვალი და ყავის აპარატთან მდგარი დუდას დანახვისას თვალები ააფახუნა. მამაკაციდან

თავმოყვარე მატყუარა [ნაწილი I] [სრულად]

საჭმლის თემით იმიტომ დავიწყე, ჩემს ვიზვუალს რომ მივდგომოდით. სუსტი ვარ, ისეთი სული რომ შემიბერო ქარის მიმართულებით წავალ. საჭმელზე გართულება არ მაქვს, ყველაფერს ვჭამ როცა მშვიდება, მაგრამ საქმეც მაგაშია ძალიან იშვიათად რომ მშივდება. დედაჩემის

მძიმე გზა (პირველი ნაწილი) მეექვსე თავი

–გამარჯობა,რა გნებავთ?_უპასუხა ქალმა –მე სოფიას ნახვა მინდა_უპასუხა დათომ –სოფიას ნახვა?_კითხა ქალმა–ის უკვე ორი თვეა წავიდა

როგორ შევუყვარდი მაფიოზს... თავი 8

-წავედით. მშვიდად მითხრა კაცმა და სწრაფი ნაბიჯით წავიდა გასასვლელისკენ. მეც მივყევი, როგორც შემეძლო. სხვათაშორის ფეხსაცმელი საკმაოდ არაკომფორტული აღმოჩნდა, მაგრამ ისეთი ლამაზი იყო. ამ ფიქრებში ვიყავი გართული, კიბის საფეხური ვერ შევნიშნე და ფეხი

შენ?(სრულად)

პირდაპირ ზღვაში და თავის შავთვალება ეშმაკს ეკვროდა. -შენ -მე -შენ და მე -შენ ალქაჯი და მე ეშმაკი!