საოცნებო პრიზები შეყვარებისთვის 3

-ისე რთული აღარ არის შენი სქესის დადგენა, თუმცა ნამდვილ გოგოდ რომ აღგიქვა იქამდე ბევრი გიკლია- გადაუჩურჩულა სანდრომ გვერდით მჯდომ მიას. -მგონი თმის გადაპარსვაც მომიხდებოდა, თან ხმები მომივიდა თურმე ვარდისფერი ძალიან გიხდება- მიამაც არ დააკლო გესლი.

პროკურორი მაღალ ქუსლებზე (9 თავი)

მისმინე საქმე რომელიც უნდა გადმოგაბარო არის ძალიან საშიში არამარტო შენთვის არამედ შენი შვილიდან დაწყებული ყველა იმ ადამიანით დამთავრებული ვინც გიყვარს-სერიოზულად დაიწყო ლაპარაკი ცოტნემ -ცოტნე საქმე გადმომაბარე დანარჩენი მე ვიცი-ვთქვი გაღიზიანებულმა

სიყვარულია თუ მიჩვევა? (თავი მეორე)

ისტორია დაწერილია რეალური ამბის მიხედვით.. გახსოვთ რომ ვქთვი არ მესმის ამ წყვილებისთქო? ახლა მესმის.. მესმის როგორია გიყვარდეს ადამიანი სულ შებოჭილი ხარ სულ იმაზე ფიქრობ რამე ხოარ აწყენინე ან რამე ხოარ დააშავე ან მან ხოარ დააშავა ან კარგად არის?

გვირილების მდელო

ის ღამე,როდესაც ცაზე უზარმაზარი მთვარე და ასობით ვარსკვლავია,ახალი ნაწვიმარია და ჯერ კიდევ გრძნობ ღრმად,მიწაში ჩაღწეულ წვიმის თითოეულ წვეთის სუნს.ოდნავ გრილა,გაჟრიალებს,მაგრამ ეს პირიქით გსიამოვნებს და ფიქრობ

„არ არსებობს პირველი სიყვარული, არსებობს ძლიერი სიყვარული“ თავი-5

სახლში შევედი, გამოვიცვალე სველი ტანსაცმელი, თმები ფენით გავიშრე და ჩემს ოთახში შევედი. მეზიზღებოდა სამყარო, ყველა მაღიზიანებდა, საერთოდ ყველა......საშინელი დღე იყო ჩემს ცხოვრებაში! დღე, როდესაც ჩემი სიყვარული დავკარგე, საკუთარ თავს ვადანაშაულებდი,

გამჭირვალე სხეულები (თავი 1)

მხოლოდ ერთთან შეჩერდა ზედმეტად დიდი ხანი, გოგონას თვალებში იყურებოდა, მის რეაქციას აკვირდებოდა, როცა ეხებოდა, ეფერებოდა და თან ზოგჯერ ოდნავ უხეშად უჭერდა ხელს. გოგონას სახეზე და ვერც თვალებში ვერაფრის ამოკითხვა შეძლო, ქვასავით ცივი სახე უმზერდა

შენ ყველაფერი შეცვალე (ნაწილი მეორე )

გაიღიმა ალექსმა , იმ ღიმილში იყო დიდი აზრი ჩადებული . ასე იცოდა ამ ქალმა , ერთი ღიმილით ერთი შეხედვით, ერთი სიტყვით, ერთი კოცნით შეეძლო მთელი სამყარო ნიკასთვის ეჩუქებინა, შეეძლო პასუხი გაეცა , სიყვარული აეხსნა , მოფერებოდა . ახლაც, ეს ღიმილი სცემდა

ძიძა თავი დასარული

სახლში რომ მივედით უკვე საღამო იყო. მე ისე გათიშულს მეძინა მანქანაში ნიკოლამ ძლივს მომიყვანა გონზე.როგორც კი კარი შევაღე გოგონები მაშინვე ჩემსკენ გამოიქცნენ, მეც მთელი ძალით ჩავიკარი გულში. ორივე ძალიან მომენატრა. ფრანკას ვახშამი უკვე მოემზადებინა

მწვანე

იყო ბედის ირონია,თუკი შეიძლება ამას საერთოდ ბედი ან ირონია ეწოდოს.ოთხშაბათი იყო,ექვსი ივნისი,ნელი ნაბიჯებით მივუყვებოდი გზას საკუთარი კაბინეტისკენ,თეთრი ხალათი მეცვა როგორც ყოველთვის და ყვითელი კონვერსები.ცხელოდა და სწორედ ამ სიცხეს ვაბრალებდი

მათემატიკურად (სრულად)

ჩემო სულის ლოგარითმო და გულის ცემის პარაბოლავ, ვერ გავაგებინე ამ ხალხს რომ სიყვარული ჰორიზონტალურია და თანაც რხევადი, ვერტიკალურად თუ ჰორიზონტალურად, ჩვენ მუდამ ერთმანეთის პარალელურები ვიქნებიხოვ.