მიყვარხარ იქამდე, სადამდეც იმსახურებ (სრულად)

-მარიამი ხომ?-ვითომ დაეჭვებით იკითხა -არა... შეგეშალათ-თავაზიანად იუარა -ხოო? განსხვავებული ტაქტიკაა...-თითქოს თავისთვის ჩაილაპარაკა-კარგი, რას მიპასუხებ თუ გეტყვი რომ ნიკა მქვია?-ოდნავ გაუღიმა

მხოლოდ შენ #3

უემოციოდ დავჯექი ლოგინზე.. საშინელება დამემართა.. ჩემს ირგვლივ სიბნელე ჩამოწვა. ვეღარაფერს ვხედავდი უფორმო შუქის ანარეკლების გარდა. ყურში მარის ყვირილი ბუნდოვნად ჩამესმოდა:-ემილი კარგად ხარრ, ემილი გამოფხიზლდი.. თავბრუ მეხვეოდა. მეტი არაფერი

- გამარჯობა 100 დოლარიანო ! (სრულად)

და მე ყველაზე ბედნიერი ადამიანი უნდა ვყოფილიყავი დედამიწის ზურგზე რადგან ერეკლეს ვიცნობდი! და ვიყავი კიდეც ! სხვა ბედნიერება არ მჭიდებოდა ! ერეკლე საკმარისი იყო იმისთვის, რომ მთელი ცხოვრება გამღიმა. შეიძლება შემიყვარდეს კიდეც. ან ახლაც მიყვარს.

დასასრულის დასაწყისი ნაწილი 1

გათოშილი მივუყვები გზას... ძნელია ყველაფრისგან თავის დაღწევა თითქოს ყველაფერი ისე სწრაფად ხდება როგორ სწრაფად შეიძლება უარყო ოჯახი არადა მეგონა მათ გარეშე სიცოცხლე არ შემეძლო მაგრამ ვადგავარ უკიდეგანო გზას ჰორიზონტზე უიმედო სიცარიელეა სიმშვიდეს

მარტინი და სიყვარული (1)

როცა ვინმე გიყვარდება შენი ცხოვრება მთლიანად იცვლება და შენც ის აღარ ხარ ვინც იყავი. და როცა გიყვარს,როცა შენი სიყვარული ნამდვილი და წრფელია აღარაფერს აქვს აზრი,არც შენს თავმოყვარეობას რომელიც აქამდე კისერში გიჭერდა და არც იმ ნეგატივს რომელიც შენს

შენ ჩემი ყოველთვის იქნები 4

ზუსტად ვიცი ზეწარი არ გადამიფარებია, არა და მეფარა…ოთახიც რაგაც სხვანაირი სუნით იყო გაჟღენთილი, მთელი სხეულით შიშმა მომიცვა, საწოლის კუთხეში ისე მოვიკეცე თითქოს შეუმჩნეველი გავხდებოდი, ოთახს თვალი მოვავლე, კარებიც უცნაურად იყო ღია და უცებ კივილი

# 117

ნელა მივიწიე მის სახესთან, ხელები მუშტად მოვკუმე, თვალები აემღვრა ჩემს დანახვაზე და ვნების ცეცხლი აუთამაშდა. სახესთან კიდევ უფრო ახლოს მივედი, ოდნავ ავიწიე წვერებზე და ტუჩებზე ტუჩებით შევეხე. მოულოდნელად მომხვია ცალი ხელი წელზე, მეორე თმებში

ფერები?! ...20...

მაგიდიდან თეფშები ერთმანეთზე დავახვავე. ხელში ავიღე და სამზარეულოსკენ შემოვტრიალდი, შემოსასვლელ კარებში მდგარი სილუეტისკენ, რომ გამექცა თვალი. ერთი დავიკივლე და ჭურჭელიც მთელი ინერციით დაენარცხა იატაკს.

მე არ დამისრულებია..(II თავი)

-რის მიღწევას ცდილობ?_მშვიდი ტონით ვუთხარი და ისევ მის თვალებს დავუბრუნდი. თითქოს გამოფხიზლდაო, ხელები უცებ მომაშორა და გვერდით გადგა. სულ სხვანაირად მიყურებდა, აი ისე თითქოს პირველად შეეხო ადამიანს და არ იცოდა ეს გრძნობა როგორ აეხსნა.

მაისის ხოჭო (5)

ელენე 22:13 -მაიგნორებ -ვცდილობ -თუ კარგად გამიცნობ შეგიყვარდები. -შენ თავში ძალიან დარწმუნებული ხარ