ეს არის ყველაფრის დასაწყისი (თავი 1)

არასდროს მჯეროდა სიყვარულის არსებობა. არც ახლა მჯერა უბრალოდ ვცხოვრობ. ვცხოვრობ და ვცდილობ რომ წარმატებული გავხდე. არ ვაპირებ ჩემი თავისუფალი დრო რაიმე უაზრობებს მივუძღვნა, როგორიცაა სიყვარული. უკვე დილის 7 საათია უნდა წავიდე ლექციაზე თორენ

მოიცადე

ღამის ორი საათი იქნებოდა აივანზე რომ გავედი, შუა ზაფხულში პირველად ვიგრენი სიცივე, ვიცოდი რაიყო ამყველაფრის მიზეზი მაგრამ ამის გახსენება არმინდოდა, არმინდოდა ამ თემას შევხებოდიი, რადგან ვიცოდი მეტკინებოდა.. -რატომ არ გძინავს? შეშინებული უკან

მე მოვკალი ჩემი ,,ანგელოზი"(თავი 1)

რათქმაუნდა ყველას არ გეცოდინებათ, ჩემი მოთხრობა ,,მე უშენოთ'' მაგრამ ზოგიერთმა ხომ იცით მე გადავწყვიტე მოთხრობისათვის სათაური შემეცვალა და ახალი სათაური იქნება ,,მე მოვკალი ჩემი ანგელოზი''ალბათ ჩემი სულ სწრაფობის და დაუდევრობამ განაპირობა ის რომ არ

დაქირავებული მკვლელი V თავი

-ბეილისი?! მოესმა გაკვირვებული და თან ნაცნობი ხმა. -ხო ბეილისი. წაიჩურჩულა და თვითონვე გაუკვირდა,რატომ სვამდა ბეილისს. "ასეთი როდიდან გავხდი? ბეილისი? ბეილისი?" ფიქრობდა და თან ირონიულად იღიმოდა, ფიქრიდან მაგიდაზე ვისკის ბოთლის დარტყმამ გამოიყვანა.

გაიღიმე 1

გამუდმებით ვფქირობ,თუ რა მოხდება ჩვენი თითოეული ნააზრევი,იდეა თუ სურვილი რომ ახდეს?ალბათ ამითაც არ დავკმაყოფილდებით და მუდმივად რაიმე ახალს მოვიფიქრებთ,ჩვენი ცხოვრება მოსაბეზრებელი რომ არ გახდეს.ამიტომაც ოცნებებს სათუთად ვარჩევ,არმახსოვს როდის

*ბაიკერშა* (7თავი)

-დიახ გისმენთ(მე) -დღეს ღამის 12 საათზეა რბოლა.თუ 1ადგილზე გახვალთ რუსეთში წახვალთ სრული დაფინანსებით და იქაც თუ 1 ადგილზე გახვალთ ამერიკაში წახვალთ ყველანაირი დაფინანსებით(გოგონა)

ერთი წვეთი (თავი I)

და ცხოვრობდნენ ისინი დიდხანს და ბედნიერად...-ვსიო ახლა დახუჭე თვალები და დაიძინე. ხვალ ადრე უნდა ადგე თორემ ბაღში დავიგვიანებთ... -ძინინებისა დედიკო. -ძილინებისა ჩემო ფერია..._შუბლზე ვაკოცე, საწოლს მოვშორდი, სინათლე ჩავაქრე, კარი ნახევარზე მოვხურე

with(out) you (I თავი)

როგორც კი სახლის კარი გაიხურა მოხუცმა, გოგონა მაშინვე წამოხტა და თავისი ოთახიდან გამოვარდა. სახლი დაკვირვებით მოათვალიერა და გასაფუჭებელი რომ ვერაფერი ნახა, გადაწყვიტა გარეთ გასულიყო. კარი გამოაღო და საოცრად მხიარული გარეთ გავარდა. თითო საფეხურის

სიყვარული, ტკივილი, იმედგაცრუება (თავიIII)

ამდღის,შემდეგ ჩემ თავს პირობა მივეცი,რომ ამ ადამიანს ჩემი თავიდან ამოვაგდები,დავივიწყებდი ამ გრძნობას რომელიც სიარულის,ფიქრის,ლაპარაკის და ჭამის საშუალებას არ მაძლევდა. სამუდამოდ ავიღებდი დავკუწავდი და ჩემი ცხოვრებიდან გავშუვებდი.მარგამ ეს იმაზე

სანშაინ (მე-6 თავი)

ადამიანებს, ძალიან იშვიათად გვეკუთვნის შეგრძნებები, რომელთა გამეორებაც ასევე ძალიან იშვითად ხდება. მარტივად რომ ავხსნათ, ეს შეგრძნებები-ერთჯერადია. აი მაგალითად, პირველი კოცნა. ვერასოდეს იქნება სხვა დანარჩენი პირველის მსგავსი.