ცხელი სუნთქვა -4-

- მე, მე, მე უბრალოდ ისევ ემოციების ქვეშ ვარ. - ჯერ სად ხარ, სანახავი ძალიან ბევრია, შიში უნდა დაძლიო და ყველაფერი ძალიან კარგად იქნება, თუ საკუთარ თავში ძალა იპოვე ყველაფერი გამოვა, არ უნდა დანებდე, როცა ეს მე გავაკეთე, ანუ როცა მთვარე პირველად

პარალელური სამყაროები-ხილვა (ნაწილი პირველი)

დროის გასვლასთან ერთად ვკარგავ ფერებსაც, ისე როგორც გზა არეული მხატვარი. მე უდაბნოში დაკარგულს საცოდავ ჯარისკაცს ვბაძავ, წყლის სურვილი რომ უფანტავს გონებას. მე ბედნიერების სურვილმა დამიკარგა მშვიდობიანი ცხოვრების წყურვილის შეგრძნება. სულიერად

ჩემიდან შენამდე (ნაწილი 5)

ღრმად ამოვისუნთქე, ყველა გრძნობას ვაიძულე რომ გაჩუმებულიყო, გაყინული, არაფრის მთქმელი თვალებით შევხედე. - თაი - აქ რა გინდა?

ვარსებობ რომ შეგიყვარო

ისეთი დაღლილი ჩამოვედი ვერ გეტყვით, ფეხებს ვეღარც კი ვგრძნობ. ვსო! ლაშქრობა აღარ გამაგონოთ. აბაზანაში შევდივარ, წყალს ვივლებ და საყვარელ ფუმფულა საწოლზე ვწვები. ისისაა უნდა დამეძინოს ტელეფონირომ რეკავს.

"დესპოტი" ქმარი ( თავი 5 )+ 18

სამზარეულოს დახლზე არსებულ ყველა ნივთს ერთი ხელის მოსმით ძირს ყრის, ჩემი მომზედებული ბოსტნეულის სალათი, საჭრელი დაფა, წყლის გრაფინი, წყლის ჭიქა ერთი მეორეს მიყოლებით ცვივა ძირს და იმსხვრევა. ისე რომ მისი მარცხენა ხელი მჭიდროთა მოხვეული ჩემს წელზე

უხილავად შემაყვარე თავი(18 თავი)

საათ ნახევარი ელოდნენ ოპერაციის დასრულებას.ბოლოს კი საოპერაციოდან ექიმი გამოვიდა.ყველანი გარს შემოერტყნენ ექიმს და კითხვები მიაყარეს -დაწყნარდით.-ექიმმა ხელები ასწია-ყველაფერი კარგადაა-გემ შვებით ამოისუნთქა.სალი და ლილე ერთმანეთს გადაეხვივნენ.

ტყის საიდუმლოება (თავი მეორე)

წყლის წყურვილმა გამოაღვიძა, თვალების გახელა და ვიღაცის მნათობ თვალებთან წაწყდომა ერთი იყო. ერთი კი წამოიკივლა, შიშისგან თვალები დახუჭა და საბანი გადაიფარა. რამდენიმე წუთის შემდეგ შეშინებულმა ფრთხილად წამოყო თავი. ტუმბოზე ტელეფონს წაწვდა და ფანარი

დაქირავებული მკველი

შვილო მეუბნებიან რომჩემი შვილის გადასარჩენად ორასი ათასი დოლარი უნდა გადავიხადო ლარი უნდა გადავიხადო. მითხარი საიდან მოვიტანო? ყველაფერი რომ გავყიდო რაც გამაჩნია მაინც ვერ გავწვდები... ტირილს აგრძელებდა ქალი. ბავშვებს რა ვუთხრა? და ორ დანაღვლიანებულ

ბედისწერა II თავი

და აი უკვე სექტემბერია. ვნერვიულობ, ეს ხომ ჩემი პირველი დღეა უნივერსიტეტში. ყველაზე ლამაზი კაბა ჩავიცვი და თმები, რომელსაც კულულების ნასახი აღარ შერჩა, ლამაზად დავივარცხნე. ნეტავ ვიცოდე რა მანერვიულებს. ყოველთვის საუკეთესო მოსწავლე ვიყავი, თუმცა

მეგობრები

დილის რვა საათია. ქინძმარაულის ქუჩას ტოვებს "ის" მანქანა. -ნიკას დაურეკე ჩამოვიდნენ-ამბობს გოგონა და ღვედს იკრავს. "ის" მანქანა მოსკოვის პროსპეკტზე ჩერდება -აუ, ეს სად ჩავდო მარიამ?!-კითხულობს ნიკა და თვალებს აცეცებს.