ტყის საიდუმლოება (თავი მეოთხე)

ბედაური უეცრად, ორ ფეხზე შედგა. ძლივს დაიმორჩილა გოგონამ თავი, რომ არ გადმოვარდნილიყო. ცდილობდა დაემშვიდებინა, მაგრამ ვერ ახერხებდა. უფრო და უფრო, აშინებდა რაღაც და ხმამაღლა ჭიხვინებდა. მისი ხმა ტყეში ექოდ ისმოდა.

სიმპათიური სტუმარი ( 19-დასასრული)

მანქანით თბილისისკენ მივდიოდი. „ გაბრო... გთხოვ არ დამტავო... გაბრო...“ ვქვითინებდი და ცრემლიანი თვალებით ძლივს ვხედავდი გზას. თბილისში შევედი და საავადმყოფოსკენ გავაქანე მანქანა. ათ წუთში იქ ვიყავი. სწარფად შევვარდი საავადმყოფოში. მისაღებში

ვარსებობ რომ შეგიყვარო -თავი 6

გადიოდა დღებიი ,კვირეეები და უფრო და უფრო მაბედნიერებდა დამიანე ,მზის ამოსვლა იყო ჩემს ცხოვრებაში .მიყვარდა ,ყველაზე და ყველაფერზე მეტად .მასთან გატარებული თითვეული წამი ბედნიერება იყო ჩემთვის .ყველაზე ყურადღებიანი იყო ,არასდროს იგვიანებდა .სულ

უბრალო დაჯახება

მე ვარ ნუცა ჯოხაძე 14 წლის ეს ამბავი 3 წლის წინ დაიწყო როდესაც 5 კლასში ვიყავი და სკოლის კიბეძე ერთ ბიჭს დავეჯახე რატის და მერე რატიმ ამაყენა და ამ პატარა მომენტზე მთელი ჩემი კლასი დამცინოდა რომ რატი გიყვრს და შეყვრებულუები ხართო მე რათქმაუნდა

შრამიანი წარსული 2 ნაწილი 3 თავი

ნუთუ იცის ყველაფერი? წარსულში კიდევ მოხვედრა შეიძლება? რას ნიშნავს ძვირფასი ნივთები?მაგრამ ვერც ვერაფერს ვკითხავ, იქნებ არც არაფერი იგულისხმა და მე მაქვს ილუზიები. წიგნი კიდევ გადავშალედა ეხლა ჩემთვის გაჩნდა წარწერა ,,ქალბატონო მარიამ , თქვენი მისია

გულის ნარჩენები

და ჩემი ისტორიაც ასე - ძალიან ჩვეულებრივად დაწყო. მე15 წლის ნია და ჩემი კლასელი15 წლის ალექსანდრე.ჩვენ ძალიან ჩვეულებრივი ურთიერთობა გვქონდა ,იქამდე სანამ არ ვიგრძენი მის მიმართ სიმპატიაკ, რომელიც შემდეგ სიყვარულში გადაიზარდა... 2015წლის 9

"დესპოტი" ქმარი ( თავი 6 )

- მგონი საღამურის წამორება დაგავიწყდა და ჩემს მაისურს მოგცემ. კარადიდან მაისურს იღებს, მერე ჩემთან მოდის სარაფანს მხდის, არც ერთი ზედმეტი მოქმედება, მაისურს მაცმევს. ახლა წაცუნცულდი აბაზანაში და მოწესრიგდი და გამოდი გელოდები დავიძინოთ.მეუბნება და

დედიკონა

დედი დედიკო, დედაზე მეტად მიყვარხარ დედი იცი როგორ მიყვარხარ, იცი დედი როგორც მახსენდება შენი სურნელი, დედი იცი მენატრები დედი იცი შენი სურნელი მენატრება, დედი იცი როგორ მცხვენია შენ თვალზე ცრემლები, დედი იცი როგორ

არეული გრძნობები (3)

მომენტალურად ვიგრძენი მუცელში გაჩენილი პეპლების ფართხალი. თვალს არ მაშორებდა, თითქოს მიწვევდა. სასმლის გამო გარშემო ყველაფერი ტრიალებდა, თუმცა დემეს აშკარად ვხედავდი. გაუნძრევლად იდგა თუმცა ჯიუტად ვგრძნობდი მისგან წამოსულ მუხტს. სავარაუდოდ მეც

ის იდიოტი , მე კი გიჟი (4 თავი)

ლიზასთნ წვეულებაზე ვერთობოდი , განსაკუთრებით მაშინ , როცა დოლიძეს სველ თმებს და მაიკას ვხედავდი . ერთადერთი რაც იყო უცნაური დოლიძე თვალს არ მაშორებდა მთელი საღამოს განმავლობაში მიყურებდა და რაც ყველაზე გასაკვირია თბილად მიღიმოდა , ისე კი არა როგორც