ამოუცნობი ზარი (11)

მთელი ღამის განმავლობაში ორივე სასიამოვნო სურნელს გრძნობდა, ერთმანეთზე მიკრულებს ეძინათ, შესაძლოა ითქვას რომ ასე ტკბილად ჯერ არც ერთ მათგანს არ სძინებია, მაგრამ როგორც ვიცით, ხშირ შემთხვევაში მშვიდ და სასიამოვნო ღამეს ქალიშხლიანი დილა სდევს თან და

1+1 (1)

რამოდენიმე წლის წინ წავიკითხე ეს ისტორია ინტერნეტში. დღესაც ისევ იმ ემოციით ვკითხულობ როგორც პირველად. სამწუხაროდ არ ვიცი ვინ არის ავტორი. იმედი მაქვს მოგეწონებათ. საოცრად სიამოვნებდა ცხელი ქვიშის შეხება... პატარა ბავშვივით, ჯიუტად ადგამდა

უკვე ჩემი დაგარქვი ფერია (6)

ბიჭებს თითქმის შემოათენდათ, გოგონების არ ყოფნა კი დიდად არ გაკვირვებიათ იმის მიუხედავად, რომ ყოველთვის ერთად ქეიფობდნენ. გიორგი მთელი ღამე იმაზე ფიქრობდა, თუ როგორ შემოერიგებინა გაბრაზებული დაიკო და გულში ათასნაირი სცენა წარმოიდგინა თუ როგორ

სუიციდის ენდორფი

წვიმა... ქარი... ტალღების ჩხუბი ნაპირთან... და ღრუბლები... ღრუბლები შავი, საშიში... სანაპიროზე მიმავალს ტანში მცრიდა, მთელი სხეული მიკანკალებდა და არც კი ვიცოდი რა ხდებოდა ჩემს თავს. მუხლები ტალახიანი, დაკაწრული, ფეხები სველი, სველი კაბა

თავში არა და, ყველაფერი არის შუაში

დილა იყო , საოცრად ნაზი და ამავდროულად საოცრად გიჟური, სწორედ ამიტომ მიყვარს შემოდგომა, როდის რას უნდა მოელოდე მისგან უბრალოდ არ იცი... თითქოს ადგომის სურვილიც არ მაქვს მინდა ფანჯრიდან დანახული სილამაზით დავტკბე არადა სამსახურში ვარ წასავლელი... მე

ჭორფლიანი ( 4 თავი)

-ერეკლე არ შეხვიდე უკეთესი აზრი მაქვს-შევაჩერე სანამ კარს საბოლოოდ გააღებდა, თავი დახარა და ჩემსკენ მობრუნდა -ყველაფერი თავიდან უნდა დაიწყო-ჩქარა ვთქვი

კალათბურთის მამიდა

-აუ ბოლოს როდის ვნახე უუფ -გახსოვს ბავშვობაში რო გიყვარდა?-კუბოში ვაკისკისებ ახლა ამას თუ ასე გააგრძელებს! -არ მიყვარდა! მომწონდა და დიდი განსხვავებაა სიყვარულსა და მოწონებას შორის და საერთოდ მე მაშინ მომწონდა 12 წლის რო ვიყავი და ეგ რო 13ის

ბოლოს მაინც ერთად ვიქნებით (თავი 3 )

გარეთ გავედით,ტაქსიც მალე მოვიდა ხმა არცერთს არ ამოგვიღია, სახლში ავედი წყალი გადავივლე მთელი ღამე გუკაზე ვფიქრობდი, ვერგავიგე როგორ ჩამეძინა და ვერც ის თუ როგორ შემოვიდა ემილი სახლში. როცა გავიღვიძე 11 საათი იყო. გუკაზე ფიქრი არ მასვენებს, ემილის

გთხოვ არ წახვიდე, უშენოდ ვერ ვიცოცხლებ (თავი17)

იკა რაღა უნდა გაგაგებინოთ? ვერ გაიგე რა ხდება? მელანოს ლაშა არ დავიწყებია. შოთიკოსთვის გულის ტკენა არ უნდა იმიტომ რომ უყვარს. ვუთხარი რომ ლაშასთვის თავი დაენებებინა, მაგრამ მაინც სიმართლის გაგება მინდაო. ძალიან დაბნეულია. ალბათ უნდოდა ამდენი ტვირთი

ცხოვრება მშვენიერია

შევამჩნიე რომ ვიღაც ბიჭი უკან მომყვებოდა მე ყორადღება არ მიმიქცევია დავბრუნდი სალოსთან და ყველაფერი მოვუყევი -გოგო ნუ გეშინია დემე ხომ აქაა-თქვა და რასაც ქვია გადაფიჩინდა -აუ შენ მოგვდება