ილიანა(3)

ღვინომ თავისი ქნა და ადრიანად ჩაეძინა.სიზმარი არ უნახავს,დილამდე მშვიდად ეძინა.მზის სხივმა სახეზე გადაურბინა და გააღვიძა. შემოკეცილი საბანი გაასწორა,გაიზმორა და წამოჯდა.პირიდან საშინელი სუნი ამოსდიოდა.დღეს სეიდს თავისი ჩანაწერები უნდა

უჟმური და დარტყმული ( თავი მეორე)

მობრძანდი! - გაისმა მკაცრი ბარიტონი. მეც სხვა გზა რომ აღარ მქონდა კარები მივხურე და მარინას გვერდით ადგილი დავიკავე. -აბა დირექტორი გიბარებსო? -გაკვირვებულმა ჩავილაპარაკე. -სწორად უთქვამთ. - თქვა ვაჟბატონა და ტუჩის კუთხე ჩატეხა. -მერე? სად არის

მომვლელი (ნაწილი II) თავი 18 (დასასრული)

რა გითხრა ანა,აქამდე მეც არ ვიცოდი როგორი გრძნობაა სიყვარული თურმე .. ალბათ იმიტომ გამიჭირდა მიხვედრა.. შენ კიდე შენთვის გიჟობდი და .. -მე ეხლაც ვიგიჟებ თუ ხვალ რამეს შეცვლი და ისევ ისეთი გახდები .. -მოდი შენ აღარ იგიჟო და მეც არაფერს შევცლი

თავისუფალი სუნთქვა #1

გქონიათ შეგრძნება, ბუშტივით რომ იბერები? სუნთქავ, მაგრამ სხვა რაღაცას გრძნობ. თითქოს ჰაერს მხოლოდ ჩაისუნთქავ და გარეთ აღარ უშვებ… თითქოს ყველაფერს, რასაც ბუნებიდან იღებ, გარეთ ვეღარ უშვებ და შენ იტვირთები. ყველაფერი ეს შენს გულ-მკერდში იყრის თავს და

უკვე ჩემი დაგარქვი ფერია (3)

გიოს მოეხვია მადლობა გადაუხადა დემეტრეს კი თავის დაკვრით გამოემშვიდობა და სასწრაფოდ შევიდა მითითებულ აუდიტორიაში საიდანაც სავარაუდოდ სალომეც უნდა დაენახა. მაგრამ მის ფანჯარასთან მისვლამდე სალომე შემოვარდა აუდიტორიაში. -ანი მიშველეე!!!!

ჭირვეული 3

ხომ ხვდებით რომ პრობლემა იქნება ის ფაქტორი რომ ასეთი მშვენიერი ხართ?-ახალგაზრდა და უაზროდ სიმპათიურმა მისტერ საილასმა პირდაპირ დასვა ის კითხვა რაც თავში ვალერიას დანახვისთანავე უტრიალებდა. -თუ თქვენ ჩემს „დაკერვას“ არ გადაწყვეტთ და ისე შემომხედავთ

ბიჭი კაფედან თავი 3

-ნონა გრძნობ? -რას ნინია? -სუნს ნონა.ბედნიერების სუნს -ბედნიერებას სუნი არ აქვს ნინია -კი აქვს მას მაქსიმეს არომატი ასდის ნონა.

სითეთრის ირონია (დანაშაული)

ძლივს ავიარე აღმართი,ვფიქრობდი წვიმა გადაიღებსთქო მაგრამ თითქოს ჩემს წინააღმდეგ ამხედრებული სტიქიის ღმერთი მაწამებდა,კიდევ უფრო გამწარებით ცრიდა ცა.    დიდი გალავნის კარი მოვიძიე და შიგნით შევაბიჯე,ახლა ვიხსენებ რომ მაშინ გავიფიქრე ნაწვიმარზე

მოწოდებით დედოფალი (სრულად)

- მე რას მიყვირი ვერ გავიგე? სვეტას დაუძახე და მიალაგებს,მე რა? შენი მოსამსახურე ვარ? - შენგან განსხვავებით ჩემი აზრით მოსამსახურეებიც ადამიანები არიან. ეხლა სვეტასთან ჩავალთ და ბოდიშს მოუხდი! - არასოდეს! შეშინებულმა წამოვიყვირე - არასოდეს თქვა

ვარსკვლავები ყოველთვის გვიყურებენ

როდესაც ცხოვრება ყველაფერს გართმევს, შენს გონებას არ შორდება ფიქრი, რომ ყველაფერი კარგად იქნება და ფენიქსივით ფერფლისგან აღდგები, თითქოს ამ ოცნებანარევი ფიქრებით ცხდილობ რეალობას გაექცე და შემდეგ სამუდამოდ დაემალო. ვიცი, ძალიან რთულია ადამიანად