ბიჭი კაფიდან თავი 1
უნივერსიტეტიდან დაღლილი გამოვედი და პირდაპირ გეზი ჩემს საყვარელ კაფისკენ ავიღე.ეხლა ყავა ,რომ არ დამელია გავგიჟდებოდი.თავი ისე მტკიოდა. ყავა თუ მიშველიდა.კაფეში შესულს გამიხარდა ჩემი საყვარელი ადგილი თავისუფალი ,რომ დამიხვდა.ტრადიციულად უშაქრომოთამაშე (ნაწილი მესამე)
მას შემდეგ რაც ლუკა წავიდე ყველანი მალევე დაიშალნენ და დრო მომცეს რომ მეფიქრა. ვიცი რომ ბევრს ჩემი გადაწყვეტილება არ მოწონს, მაგრამ მე ამ ექვსი თვით იქნებ ვიღაცას სიცოცხლეს ვუნარჩუნებ? ამაზე ხშირად მიფიქრია... წარმოვიდგენ ხოლმე რომ ჩემი სიკვდილიბედნიერების რეცეპტი (ოცდამეექვსე თავი)
გვერდი-გვერდ ჩუმად მიუყვებოდნენ საავადმყოფოს კიბეებს, ელენე ფიქრებით აშკარად ისევ თორნიკესთან ტრიალებდა. - ბატონო ჯუმბერ, როგორ ფიქრობთ, საავადმყოფოში რამდენ ხანს დატოვებენ? - როგორც იქნა გაბედა და ჰკითხა მამაკაცს. - არა, ხვალ თუ არა, ზეგმკვლელობა შავი იებით (ნაწილი 13)
ემამ ტაქსი გამოიძახა და ნომერში წავიდა. ემას ერიკთან შეხვედრები გაახსენდა,როდესაც კაცი მასთან მიდიოდა. აბაზანიდან გამოვიდა,სარკეში ჩაიხედა. -ახლა აღარ მოვა!ახლა აღარ ჩამეხუტება!როგორ დაიჯერა,რომ ასე დავამცირებდი!-თქვა გაბრაზებულმა და ლოგინისკენძველი პიანინო - 62
ფიფო თავზარდაცემული იდგა, ფურცლიანი ხელი უკანკალებდა, თუმცა არავის შეუმჩნევია, ყველა თავისთვის ფუსფუსებდა, კაბინეტიდან კაბინეტში დაუსრულებლად გადი-გამოდიოდნენ. მაშინღა გამოერკვა, როცა შემთხვევით მხარი გაჰკრეს და ფურცელი ისე ძლიერად ჩაბღუჯა, რომომერტა / თავი პირველი
ომერტა, სიჩუმის კოდი,რომლის გამტეხიც სიკვდილით ისჯება. შავთმიანი გოგონა, რომელიც ველურივით იქცეოდა და მისი მეგობარი ბიჭი ლამის მიწასთან გაასწორა, ახლა დასველებულ მაიკას იწურავდა და თან იცინოდა. უცბად სახლისკენ გამოიხედა და თავისი ცისფერი თვალებითმე არ ვაპირებ უშენოდ ვიცხოვრო< 22 თავი
მე შენ გაცლი ფიქრს,იფიქრე და შემდეგ ერთად გადავწყვითოთ რას მოვიფიქრებთ ნანუჩი.ჩაიბურდღუნა უკვე კონიაკით გაბრუებულმა და ჩაეძინა.ასე გრძელდებოდა დღეების და კვირეების მანძილზე,სულ სვამდა და აღარავის ეკონტაქტებოდა.დაკეტა სახლის კარები,გათიშა ტელეფონი დაძიძა თავი მესამე
-არ დაგავიწყდეთ რომ რამდენიმე საათში ნიშნობაზე უნდა ვიყოთ და ბავშვები არ მიგვყავს, ამ გოგოსთან დავტოვებთ, ღამეც შენთან დააძინე თუ ვერ წამოდგები. ჩვენ არ მოვალთ.ღმერთო რა დებილია..გიჟი ექიმი მატარებელში (17 თავი)
ბავშვები ბაღში დავტოვე თუ არა კრისს და ჯენის მივადექი. -შემოდი რას დგახარ მანდ-ხელი დამავლო და ისე შემიყვანა კრისმა -რა ხდება?-მოვიდა ჩემთან ჯენი და მომეხვია -ვბრუნდები-მეხის გავარდნასავით გაისმა ჩემი ხმა. -რა ნუცა დარწმუნებული ხარ?-აღშფოთებითგარდასახვა (VII თავი)
გულისცემამ და პულსაციამ არნახულ ნიშნულს მიაღწია. სუნთქვა ეკვროდა და თავბუ ეხვეოდა ყოველივე ამისგან, მაგრამ მაინც არაფრის ფასად არ სურდა ამ სასიამოვნო განცდას გარიდებოდა. წამის მარადიულობას ნატრულობდა ნიტა. საბოლოოდ, როდესაც სუნთქვა შეეკრა დატესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.


ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.