არჩევანი (13)

-ხო, მაგრამ ვერ წავედი, ვერ შევძელი შენი დატოვება.- ამოიტირა მის გულმკერდზე. - მეტი აღარსად აღარ გაგიშვებ, მორჩა მე უშენოდ ერთი წამის გატარებაც კი, აღარ მინდა.- უთხრა და თავზე აკოცა.

მწვანე ლაქა ( თავი 11 )

- ცხვირი ნუ ჩამოუშვი. ჩემს ნათქვამზე ხმამაღლა გაიცინა, მეკი მის სიცილზე სითბო ჩამეღვარა სხეულში, სიცილიც კი სრულყოფილი ჰქონდა, ჩემი ყურისთვის მისი სიცილი საყვარელი მელოდია გამხდარიყო.

შენი უღელი (პირველი ნაწილი )

დაუფიქრებლად, კომენტარის გარეშე უბრალოდ მიიზიდა და აკოცა. ისე აკოცა თითქოს სულელი იყო და მისი ამბორი თვალის ასახელი საშუალება. ისე აკოცა თითქოს ეს მახე იყო და მისი ტუჩები სიყვარულის მახეში უკვე გაება

შანსი მომეცი

-ამოიღე ხმა გთხოვ, ნაია... ძალიან მაშინებ!- მუხლები ავიკეცე და თავი შიგ ჩავმალე.ჩემი ხმა რომ ვეღარ გაიგო, ფეხზე წამოხტა, კარები გააღო და გაიქცა.
 „რა ჯანდაბა ხდება?"

ბრძოლა თივის წესებით (თავი მეცხრე)

უკვე მოსაღამოვდა, სადაც არის შეხვედრა შედგება.. ძალიან ვღელავ, ანრის შევეკითხე თუ მერამდენე ვიყავი სიაში?!, მან კი მიპასუხა რომ მეხუთე ბრძოლა იყო ჩვენი, ასე რომ დრო მაქვს კარგად დავისვენო და მოვემზადო....

გადაიხადე ლარი

- ვიცი მე შენ რაც გიკლია, მაი გარეთ არაა, შიგნით უნდა იყოს, შიგნით! და სანამ თავზე მიიკაკუნებდა თათა ხელს ქეთომ წამოიყვირა - რას მაგინებ ! შიგ შენ გაქ თუ კაია! - ჯერ ეს ერთი მე გითხარი გაკლია მეთქი, ანუ არ გაქ, მაგიც არ გაქ შე უპატრონო შე

არჩევანი(12)

-წუთი-წუთზე აფრინდება უკვე.- უთხრა გოგომ. – რაა? - წამოიძახა და გიჟივით მივარდა შუშაბანდს, მისვლა მისვლა და თვითმფრინავის აფრენა ერთი იყო.

მშვიდი ტალღა ( ნაწილი 5 +18)

მოვა დრო და შენ ამას გააკეთებ ჩემთვის ,მე ზუსტად ესე ვიჯდები და გიყურებ ,წამოდგა და გაბუსხულ გოგოს მზრუნველად მოეხვია -არ გავაკეთებ ვერ გამაკეთებინებ ჩაიჩურჩულა და ამის წარმოდგწნაზე სულ გაფითრდა -ჩჩჩ..შშშშ … თავზე ხელი მშვიდად გადაუსვა …

ბრძოლა თივის წესებით (თავი მერვე)

მივუახლოვდი ტომარას და დარტყმებს ვანხორციელებ, უცბად დარბაზში ნიკა შემოვიდა და ტომარა დამიჭირა რომ უკეთ მემუშავა.

ჩვენ გადავარჩენთ ერთმანეთს თავი 5


– ერთი დიდი გაიძვერა ვინმე! – სიცილით თქვა და მიაზე გადაიტანა მზერა. მისთვის მომზადებული ყავა ფრთხილად აიღო და მადლობის ნიშნად თავი დაუკრა.
ფეხზე წამოდგა და ფანჯარასთან დადგა. – დიდ შარშია რა...