შეგეჩვიე Xi +18

ვერ ვგრძნობდი სიხარულისგან ისე მქონდა სხეული დაბუჟებული. ახლა უკვე 100%–ით ვარ იოანეს სიყვარულში დარწმუნებული. ტაძრიდან ორმაგად ბედნიერი წამოვედი. ჩვენი და ჩვენი მეგობრების გამო. აღსანიშნავად რესტორანში ვიყავით. ყველაფერი ძალიან კარგი და ლამაზი იყო.

არ დამტოვო (თავი 7)

ლაშასთან შევედი, არვიცი რატომ მაგრამ უცბად ის საშინელი აპარატი აწრიპინდა, მაშინვე ექიმს დავუძახე, წამში პალატაში ექიმი და ორი ექთანი გაჩნა. გასინჯეს, მერე ექთანმა პალატის დატოვება მთხოვა.-ქალბაონო ემილი, თუ შეიძლება დაგვტოვეთ, ჩქარა მუხტი! -კი

ცა ჯერ კიდევ ლურჯია ( თავი 5 )

მოულოდნელად თავში გამიელვა იმ აზრმა, რომ ის ახლა ჩემს წინ იყო და შემეძლო მისი დაწყებული საქმე დამესრულებინა. მან ხომ წამართვა სიცოცხლის სიხალისე, დროა მიიღოს ის რაც დაიმსახურა... " არ შვარჩენ მე მაგის... " თავი ძვლივს შევიკავე ეს ხმამაღლა, რომ არ

ბედნიერების რეცეპტი (მეექვსე თავი)

ალბათ, აზრი არ აქვს იმის აღწერას, როგორ ჩაივლიდა ასე მუხანათურად დახოცილი არაბულების დასაფლავება, ერთი ის შემიძლია აღვნიშნო, რომ ისედაც ჩაშავებული სოფელი ორმაგად ჩაშავდა, ჩაბნელდა, ქალების ზარი ექოდ ეცემოდა ხეობას. პერიოდულად მკერდში მჯიღის ცემით,

ესეც გაივლის...უბრალოდ არ დანებდე (თავი5)

ისეთი შეგრძნება მაქვს თითქოს შენობიდან გადმოვვარდი და სადაცაა დავეცემი, ხელებს ვიქნევ... უცებ თვალებს ვახელ და რამდენიმე წამი ისევ იმ საშინელ გრძნობაზე ვფიქრობ... გაუნძრევლად წოლა ადვილი არ არის ამიტომ ფანჯრისკენ გაჭირვებით გადავტრიალდი. ისევ კარები

იძულებითი ქორწინება (13)

თვალი რომ გავახილე სითეთრემ მაიძულა ისევ დამეხუჭა. არც მჭირდებოდა დანახვა, სუნით ვიგრძენი რომ საავადმყოფოში ვიყავი. თვალების გახელას არ ვჩქარობდი მეშინოდა დამენახა ის რისი დანახვაც არ მინდოდა. ოთახის კარი ხმაურიანად გადაგორდა და ოთახში ვიღაც

მიყვარს შემოდგომა! (პირველი თავი)

-თქვენ სულ გასულელდით? ამას არასდროს შევიყვარებ (სიცილი) და ისე მოხდა რომ მართლაც შემიყვარდა შემიყვარდა თავდავიწყებით მთელი გულით და სულით. სკოლაში უკვე ამ ბიჭს ვაკვირდებოდი გოგონები გარს ეკრა დიდი სასტავი ჰქონდა თან სულ ისეთი ხალხის გაარემოცვაში

დაუჯერებელი 'თავი 6'

-იცის გულმა ვის შეხებაზე უნდა აჩქარდეს-ჩამჩურჩულა ლაზარემ ყურში, ამ სიტყვების გაგონებაზე სწრაფად გამოვფხიზლდი, ხელები რომელიც ლაზარეს კისერზე მქონდა შემოხვეული გავუშვი და კვლავ ავფართხალდი -რა მძიმე ყოფილხარ ეე-გაიცინა ურიადმყოფელმა და ხელი მიშვა,

სიყვარული მოდის,სიყვარული ქრება (თავი 5)

როგორც ყოველთვის უაზროდ ჩაიარა დღემ,მარიამი არ დამინახავს.შესვენებაზე ნიასთან გავედი -არ ჩამოხვალ?ნამცხვარზე და ყავაზე გეპატიჟები გავუღიმე -ოჰ,უფროსო რაღაც უნდა გთხოვო გამეკრიჭა,უკვე ვიცოდი რაც უნდა ეთხოვა -კარგი,კარგი წადი

ამქვეყნიურ ჯოჯოხეთს მოგიწყობ +18 (15)

მგონი ჩემს ცხოვრებაში პირველად მეძნა ასე სასიამოვნოდ, სრულიად ბედნიერს. რომ გავიღვიძე შუადგე იყო და რაღ თქმა უნდა ალექსი ჩემს გვერდით არ იყო, აბა ამდენი ხნით ხომ არ გაუჩინარდებოდა.თავი წამოვწიე და წამოვჯექი, მუცელში ყრუ ტკივილს ვგრძნობდი, საწოლზე