...და მე, შემიყვარდი შენ. (3)

ვცდილობ თვალებზე მოწოლილი ცრემლი უკუვაგდო, მაგრამ არაფერი გამომდის. ჯერ ერთ ლოყაზე მოგორავს ცრემლი, მერე მეორეზე. გადამაგდო? ის-ისაა ჩემს ოთახში უნდა გავიდე, რომ ზარის ხმა ისმის. უნებურად მეღიმება და ცრემლებს სწრაფად ვიშრობ. -ორი წუთით!

მე შენთან მოვალ(თავი 1)

ახალია... იმედია მოგეწონებათ. ვაპირებ არაამქვეყნიური რაღაცის დაწერას და ძალიან დიდი იმედი გაქვს მოგეწონებათ... ძალიან გთხოვთ თქვენი აზრი დამიტოვოთ კომენტარებში. თავიდან შეიძლება უაზრო მოგეჩვენოთ მაგრამ დამიჯერეთ ერთ-ერთი საუკეთესო თუ არა კარგი

ჰილეგი (7)

-მაქსიმე ძალიან კარგი ადამიანია. -თქვა და ყელი ისე გამოუშრა, ჩაახველა. -ძალიან კარგია, ძალიან. -თავისდა უნებურად, გაიმეორა. თვალი კარისკენ გააპარა. მაქსიმე კედელს მხრით მიყრდნობილი იდგა, ჯერ კიდევ იკითხებოდა მის თვალებში კმაყოფილება. ანეტა კი,

არჩევანი(თავი I)

2 წლის შემდეგ ნანუკა ბრუნდება საქართველოში და მას ელის ინტრიგებით სავსე,დაუვიწყარი სასიყვარულო ისტორიები.იგი ხვდება ძველ ნაცნობებს და მათ გარშემო ვითარდება სიუჟეტი,მეორდება ის ისტორია,რამაც აიძულა საქართველოდან წასვლა.-ნანუკაა,ნუკა დეე..ჩემო

დრამინა თავი 4

ცოტახანი იყო გასული ლენა მასწავლებელმა რომ,შემოგვიღო კარები და ფეხზე აგვყარა სწრაფად მოემზადეთ დასათვალიერებლად მივდივართო,ყველა მზადებაში ვიყავით...ოტახანში ყველა გაფანტულები ვათვალეიერებდით სვანეთის ღისშესანიშნაობებს და მასწავლებლის ჩოჩქოლს

ჩანახატი (სრულად)

უჩვეულოდ ცხელი ზაფხული იდგა თბილისში. ქალაქი თითქმის დაცლილიყო მაცხოვრებლებისგან. ქუჩაში კანტი-კუნტად თუ შენიშნავდით მოძრაობას. სიცხისგან შეწუხებული ჩვიდმეტი - თვრამეტი წლის მაღალი, ოდნავ ბეჭებში მოხრილი, ქერა ყმაწვილი ჯიბეებში ჩაწყობილი ხელებით

დღიური(თავი-9)

ტასო:ხოო,მართალია. გული მწყდება რომ წავალთ,მაგრამ ჩვენი გართობა ამით არ დამთავრებულა. იქნებ ზღვაზე წავიდეთ ან სადმე ერთად. ელენე:ღმერთმა ქნას,თქვენთან ერთად წასვლა ყველაზე მეტად მაბედნიერებს.

გავისეირნოთ?!(2 თავი)

არვიცი ამ დროს რა დამემართა მაგრამ არ მინდოდა ჩემთან მოსულიყო..არ მინდოდა! თმა გადავიწიე და ფეხზე წამოვდექი , მივხდი შეწინააღმდეგებას აზრი არ ქონდა , ამიტომ გადავწყვიტე შევგეგებოდი ,თუმცა დავინახე მეორე წამს ჩემს გვერძე მდგარ გოგოს რომ გადაეხვია ,

მონატრება სრულად !! By იკა

მონატრება ....არა, ვეღარ დაბრუნდება... უკააან....... არა ვეღარ დაბრუნდება! ნელი ნაბიჯებით გზას მივუყვებოდი ჩუმად, თითქოს ისეთი შეგრძნება მქონდა, ვიღაც უნდა მენახა. გვერდზე შემთხვევით გავიხედე და უცებ სკამზე მჯდარი მომტირალი ქერა გოგონა დავინახე,

ორმაგი გრძნობები(13)

ვუყურებ და ვხვდები რომ იქ ,იმ მდგომაროებაში მხოლოდ მასზე ვფიქრობდი. არც ტაიზე ვრელავდი, არც ლიზიზე არც ნინიზე მხოლოდ ის ,მხოლოდ მარიამი იყო როგორც კი ფიქრს ვიწყებდი. მხოლოდ მისი დაკარგვის მეშინოდა, ეს ფაქტი მაგიჟებს.