ლექტორი (12)
დანიელს ვუბრუნდები, მინდა მისი თვალები დავინახო, იმხელა სინანულია მათში, იმხელა ტკივილი, ვხედავ როგორი განადგურებული და გამწარებულია. გული მეკუმშება, ერთიანად ვცახცახებ და თითოეული უჯრედი მეწვის,...და მე, შემიყვარდი შენ. (1)
.- მარიამ, აი, კიდევ ეს დაგიტოვა. სულ ცოტა ხნის წინ მომცა და ასე მითხრა, მაშინ გადაეცი როცა... როცა... მე აღარ ვიქნებიო...-მოხუცმა ოთხად დაკეცილი ქაღალდი გამომიწოდა და განაგრძო.. -ხელი არ მიხლია. მგონი ძალიან პირადული უნდა იყოს.მებაღე (ნაწილი 13)
,,უგო მქვია... ბატონო...’’ ძლივს გასაგონი ყრუ ხმით წარმოსთქვა მებაღემ ისე, რომ თვალიც არ დაუხამხამებია, პატრონი უფრო მეტად ჩააშტერდა ,,ბრიყვო! ვინ გგონივარო’’- გაივლო გულში, ხმამაღლა კი სულ სხვა რამ უთხრა: ,,უგო.. მშვენიერი სახელია... უგო... დათებერვლის თოთხმეტს ....
როცა ადამიანის გრძნობა შენში წყეულ დიადს მიაღწევს და გეტყვი თუ როგორ , ისევ ისე ძლიერად მიყვარხარ , მაშინ დაფიქრდი და სხვას მაგალითი მიეცი შენი ცხოვრების. თუ მოისურვებ მომწერე , ყველა კითხვაზე გიპასუხებ , ასევე გელოდები ყოველთვის , თუ გიყვარს მისიაილა-ხმლის წვერზე თავი პირველი
1 ოქტომბერი. 1257 წელი. ამჯერად ბლუქენვილში ვართ,ორი დღის წინ ჩამოვედით. არც ისე კარგი ადგილია,ნაცრისფერი,თითქოს. ხალხი ზედაც არ გიყურებს,ანდა ვის სცალია შენთვის-ყველას კისრამდე სამუშაო აქვს. მე,მამა და კონსტანტინე მყუდრო სახლში დავბინავდით. ახლაკალათბურთელი კონკიას ისტორია [2]
--ხოკაი - ჭამა გავაგრძელე და იქაურობა მივალაგე ჭურჭელიც დავრეცხე და მათ მივუჯექი მთელი სამი დღე დავდიოდით ყველაფერი რომ გვეყიდა მე არას ვამბობდი ის ყოველთვის კის ასე გაივსო ავეჯით ჩეი ოთახი ტანსაცმლით ჩემი კარადა და ნივთებით კარადები -შენიგოგონა ხიჯაბში
ყველა იცინოდა ჩემს გარდა ზოგი ამირს ეუბნებოდა ,,რა კარგი გოგოა ‘’ ზოგი კი მე მეუბნებოდნენ ,,ეს რა კარგ ბიჭს შეუყვარდი ამირა ‘’. ქებების და მოლოცვების შემდეგ დადგა ,,რიტუალების’’ ჩატარების დროც. აი პროსტა ვინ მოიფიქრა წითელი ვაშლის პატარძლის თავზეჩაკეტილი (სრულიად)
ეს პატარა ისტორია ჩემზე და ჩემს შეყვარებულზეა.. ჩვენ დიდი სიყვარული გვაკავშირებდა.. ყოველშემთხვევაში მე ვფიქრობდი ასე.. 2 წლის მანძილძე განუწყვეტლივ ვწერდით ერთმანეთს,ვნახულობდით და ა.შ.. ხოლო მერე შეყვარებულები გავხდით 3 წლის შემდეგ კი მან მიმატოვარომანი ღიმილასთან
-არა არფერი, კაი ამოვალ ახლავე-თქვა მიამ და ტელეფონი გამითიშა,აბაზანაში შევედი და ხელპირი დავიბანეშემდეგ კართან მივედი მიას კარი გავუღე და მომზადებას შევუდექი როგორც იქნა და მოვასწარი ნახევარ საათში მომზადება და წავედით. დღეს გაგვიმართლა საცობები არნოემბრის 13 (თავი 27 და 28)
მთელი გზა უკან მივყვებოდი პოლიციის მანქანას. სულ ცუდის მოლოდინში ვიყავი. ყველაფრის ცუდად დამთავრების შემეშინდა. თანაც ეს ყველაფერი ცუდად ჩემს გამო თუ დამთავრდებოდა... მალევე მივედით განყოფილებაში. -თვითონ შევალ რა! -დაიწუწუნა დემეტრემ როცატესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.






ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.