ბინა 53 8-9 თავები

კარი ჩავკეტე და ბოლო პატარა ზუგჩანთა გადავიკიდე წამით ორანჟერეას თვალი მოვავლე და "მეზობლის" კარიც აჩხაკუნდა გული ისე ამიჩქარდა თითქოს სამი საათი ვირბინე თუმცა ალბათ ამაზე ურესს ვერაფერს დავინახავდი

შენ შემცვალე (Chapter 13)

თავი 13 სამზარეულოში ვსაუბრობდით როდესაც კარის გაჯახუნების ხმა გავიგეთ,ამ ხმაზე შევხტი,მაგიდიდან ჩამოვხტი და ჰოლში გავედი... გაოცებულმა მოვავლე ბავშვებს თვალი და შევამჩნიე რომ ლუკა და ლოლიტა გამქრალიყვნენ. ხან ვის შევხედავდი,ხან ვის ბოლოს გიოს

იდეალური დასაწყისი 6

ისე მეხუტებოდა მეგონა გავიგუდებოდი. ჰაერი არარ მყოფნიდა არადა ისე მენატრებოდა მენანებოდა ახლა გაშვება, ამ წამს მერჩვნა გავგუდულიყავი ვიდრე მას მოვცილებოდი. -გაგგუდე -ეგ არაფერი

ლექტორი (2)

ფიქრებში ჩაძირული ზარის ხმამ გამომაფხიზლა, ოდნავ შევკივლე და ძლივს მოვედი აზრზე, გულზე ხელი მივიდე და როგორმე შევეცადე დავმშვიდებულიყავი, როგორც კი ოდნავ დავწყნარდი ეგრევე სწრაფი ნაბიჯებით გავემართე აუდიტორიისკენ. 


იძულებითი ქორწინება (9)

დღე ჩვეულებრივ დაიწყო. ორი დღეა ჯონკუკი არ მინახავს, რომც მენახა თვალებში მაინც ვერ ჩავხედავდი იმ ინციდენტის მერე. ახლა ამ სეზონის უკანასკნელი ფოტოსესიისთვის ვემზადები, ჯგუფური ფოტოსესია. გოგოების ნაწილი უკვე გადაღებულია, ამ წუთას მარტო ბიჭებს

სადღაც შორს... მთებში თავი 18

მთელი კვირა ისე გავიდა რომ სოფომ და რეზომ მხოლოდ ერთხელ მოახერხეს შეხვედრა. ისიც ნახევარი საათით. ეზოში ისხდნენ და ერთმანეთით ტკბებოდნენ. თამუნამ ბოდიში მოუხადა ოთახში დავრჩებიო განაცხადა. მიტუმეტეს რომ გაიგო წასაყვანად დათამ მოაკითხავდა. დიდად არ

ყველა გოგო ვიღაცის დედოფალია. (11)

ვჭამეთ მე და სანდრომ, შემდეგ დევი ოთახში შევიდა დევურად ჩაიცვა და... კაი ხო ვის ვატყუებ დევურად კი არა ყბა გამეწელა ნიკოფსიიდან დარუბანდამდე ისეთი სიმპათიური იყო. უხ რა ბიჭია, რა ბიჭი! რა ტუჩები აქვს! ისეთი დიდი, ფუმფულა და თბილიაა...ოხ ნინი ხომ

აკრძალული სიყვარული

მოგესალმებით ყველას, დიდ ხანს ვფიქრობდი დამედო თუ არა ეს მოთხრობა. ბევრი ფიქრის და ჩემი კაწკას დაჟინებული თხოვნით "გავრისკე". პირველად ვწერ და არ ვიცი რა გამომივიდა. ძალიან მინდა თქვენი აზრი კომენტარებში დააფიქსიროთ, რომ თუ საშუალება მომეცემა

Sweater Weather(1)

ბედისწერის გჯერათ? შემთხვევითობის? თუ ეს ყველაფერი თქვენთვის ნონსენსია? მე არ ვიცი. მინდა მჯეროდეს. ზოგჯერ მჯერა კიდეც, ალბათ. იმ დღეს მჯეროდა და შენ? რას უწოდებ ჩვენს შეხვედრას? შემთხვევითობას? ბედისწერას?

არ დამტოვო (თავი 3)

მზე ჩასული იყო უკვე, ცოტა ციოდა. ქუჩაში ვსეირნობდი და გზადაგზა ვჩერდებოდი, გამვლელებს ვაკვირდებოდი. სიარული რომ მომბეზრდა სკამზე ჩამოვჯექი, ჩემს გვერძე წყვილი იჯდა და მათკენ ვიყურებოდი როდესაც წინ ვიღაც ჩამომიდგა, ჯერ ფეხზე დავხედე მასაც ჩემსავით