სესილია აჰერნის "არ მჯერა. იმედი არ მაქვს. მიყვარს" (ნაწილი I)

გეპატიჟები ჩემს მე-7 დაბადების დღეზე, ამ სამშაბათის 8 აპრილს, ჩემთან სახლში. ჯადოქარი გვეყოლება, ორი საათისთვის მოდი. ყველაფერი ხუთ საათზე მორჩება. იმედი მაქვს, რომ მოხვალ. შენი საუკეთესო მეგობარი როზი. კი, მოვალ შენს დაბადების დღეზე ოთხშაბათს.

მახინჯო

რა დარჩენია ადამიანს ამ ქვეყანაზე ბედნიერების გარდა? რატომ არ უნდა იყო ბედნიერი როცა გაქვს ამის შესაძლებლობა მაგრამ ამ დროს თითქოს რაღაც ან ვიღაც ყოველთვის დაბრკოლებას გიქმნის მაგრამ ეს დაბრკოლება როგორღაც უნდა გადალახო! მე ელე ვარ 19 წლის ზუსტად

დრო მხოლოდ სიყვარულს დაინდობს. (5)

თუმცა ისე მოვიქეცი ვითომ არც კი შემიმჩნევია. -გოგონებო დღეს კლუბში წავიდეთ რა.-ელე. -წავიდეთ დალევა მაგრად მინდა-მე.

შეუმჩნეველი (I ნაწილი)

საწოლში შიშველი ვწევარ, ხელში სიგარეტი მიჭირავს და მას ვუყურებ. კულულები სახეზე აქვს ჩამოყრილი და ყოველ წამს ყურს იქეთ იწევს, თუმცა თმებს მაინც ვერ იმორჩილებს. დიდი, ვარდისფერი ტუჩები ჩვეულებრივზე მეტად დაბერილი აქვს, ალბათ სუსხიანი ამინდების

Black Sky(პირველი თავი)

„დღევანდელი ცხოვრებით თუ ვიმსჯელებთ ერთ დიდ მყრალ მუქ ტომარაშ ვართ.არ გვაქ გვერდძე გახედვის უფლება.ეს ცხოვრება ბნელი იდუმალებითა მოცული. გიყვარვარ? ამ კითხვის დასმის უფლება არავის არ აქვს,რადგან არამგონია აქ ვინმეს უყვარდე.ჰეი შენ მკითხველო ხო შენ

ლონდონიდან ჩამოსულები თავი6

დილას გავახილე თვალები და ნატას ჩემზე მოხუტებული სძინავს,არ ვიცი ეს გოგო ალბათ გიპნოზს მიკეთებს, არასდროს არ მიგვრძვნია გოგოს მიმართ ისეთი რამ რასაც ახლა ვგრძნობ, ყოველთვის გოგოები მარტო ღამის გასართობად მჭრდებოდა,ახლა სულ სხვა რამეზე ვფიქრობ არ

სადღაც შორს... მთებში თავი 16

სოფო ჯერ შეიშმუშნა,მერე საწოლში გაიზმორა, ისე რომ თვალები არ გაუხელია. ესიამოვნა, მაგრამ ძილი მაინც არ გაუგრძელებია. ნელ-ნელა, მძიმედ გაახილა თვალები. უცებ ვერ მიხვდა სად იყო, მერე აღიდგინა გონებაში ყველაფერი და ჩაეღიმა. განსაკუთრებით მის

პეპელა 15

_ რა გჭირს ნინაკა? არ გეტყოდი საერთოდ ტო, გაჩერდი ნუ სლუკუნებ _ არ დამტოვო, კაი? _ შენ სანამ არ მოგინდება, მანამდე არ დაგტოვებ _ მე სულ მინდა შენ იყო _ ხოდა სულ ვიქნები, დამშვიდდი

მისი თაფლისფერი თვალები

დილით როგორც ყოველთვის ადრე გავიღვიძე,ავდექი ჩავიცვი და სამზარეულოშ ჩავედი.მე როუზმარი პრაირი ვარ და ვცხოვრობ ჩემს ძმასთნ და მშობლებთნ.ტომი ჩემზე რამდენიმე წლითა უფროსი.მე კოლეჯში დავდივარ.ალბათ ყველაზე რთლია იყო FBIს აგენტის და რომ ხარ მაგრამ რას

ბრალდებულო! თავი 12.

მოსაღამოვდა. მე ჩემს კაბინეტში ვიჯექი და მინის კედლიდან ვუყურებდი დანიელს, რომელიც თავაუღებლად იქექებოდა საბუთებში. ჩამეცინა. რატომღაც საკუთარ თავს მივამსგავსე და რაღაცნაირად მესიამოვნა.   ხვალ ისევ ბევრი საქმე მაქვს. ხანდახან თავს ზედმეტად