მარტოსულობის უპირატესობა (თავი 19)

ბედნიერებაა,როდესაც ოჯახი შეკრულია და ისევ სითბო და სიხარული სუფევს. პირადად ჩემთვის პოზიტივია ჩემი ოჯახი. ცოტახნის შემდეგ ლუკამ დამირეკა.. ლუკა:ლიიზ,როგორ ხარ? ლიზა:კარგად ლუკააა,ამ წუთებში მითუმეტეს,ძალიან გახარებული ვარ.. შენ როგორ ხარ?

SoulMate 14

ალექსზე ვფიქრობდი. ვფიქრობდი მის სარკაზმულ ღიმილზე, მის ლამაზ თვალებზე და წარბებზე. ვგიქრობდი მის ხელებზე და კუნთებზე, მის კლავებზე. ვფიქრობდი მის თმაზე და გრძელ წამწამებზე, მის სიცილზე და მის ტუჩებზე, როგორ მიღიტინებდა როდესაც იცოდა როგორ

HABIBI-ანუ სიყვარული არაბულად.(რეალური ისტორიის მიხედვით) 1თავი

უეცრად სადღაც შორს თვალი მოვკარი ერთ გოგოს და პირველი გავიფიქრე რომ დედამიწაზე ჩამოსული მთვარე იყო. მისმა სილამაზემ საუბრის უნარი დამაკარგვინა. გოგონას გვერდით უნდა ჩაგვევლო,თუმცა ის ფოტონთან გაჩერდა და მიესალმა.

გრძნობათა სიჭარბე (12)

მეორე დილით პირველი ნენე წამოხტა ფეხზე.პიჟამას ამარა გავიდა აივანზე და სუფთა ჰაერი ხარბად ჩაისუნთაა.სწრაფად მოემზადა და ოთახი დატოვა.ჯერ თეკოს და სანდრექსას შეუვარდა ოთახში და ერთმანთზე მიწეპებულ წყვილს შუაში

ტკბილი შეცდომა- ნაწილი 5

დილით თვალბს ვჭყიტავ. ცოტახანი ჭერს ვაშტერდები და ვფიქრობ. ნეტა რა მაქვს საფიქრალი. ეს გრძნობა მიტაცებს, სადღაც შორს მივყავარ. ლუკასდამი გრძნობა მიჩნდება, არვიცი რა დავარქვა ამ გრძნობას, იქნები მეგობრული, იმედი მაქვს მეგობრული

რეალობა (ნაწილი 1)

გამარჯობათ,მოგესამებით ყველა მკითხველს და მწერალს.ისტორიას ”აირჩიე შენი გზა” ს გავაგრძელებ მალე,წერას როგორც კი მოვრჩები.ახლა კი მინდა გაგიზიაროთ ერთი.ისტორია,რომელზეც მჭირდება თქვენი უხვი კომენტარები და რჩევები,სტიმული მჭირდება

სამუდამოდ სიცოცხლეში. (მეოთხე ნაწილი)

მიხარია თუ ერთი ადამიანი მაინც კითხულობს ამ ისტორიას. მადლობა თქვენ მისთვის. ერეკლე წერეთელს ჭირივით სძულდა ძალადობა. იარაღი რომელიც თბილისში, მეგობრების ხელიდან ხელში გადადიოდა მისთვის ყველაზე საშიში იყო და ახლოსაც არ გაკარებია არასდროს.

დარჩი ჩემთან (4)

ნია გამწარებული გარბოდა ავტობუსსაც კი არ დალოდებია.ეგონა თუ ნაბიჯს მოუკლებდა იმ სიმპატიურს მკაცრი გამომეტეყველებით ჩაუვარდებოდა ხელში.მიუხედავად იმისა,რომ მისი სახლი სკოლისგან ასე შორს იყო,ნაახევარ საათში უკვე სახლთან იდგა და სუნთქვა შეკრული

საიდუმლო სვანურად (2)

ჩვეულებრივი დილა თენდება, საკმაოდ სასიამოვნო ხასიათზე ვიღვიძებ და ვცდილობ ბოლომდე გამოვფხიზლდე, არც კი მახსოვს გუშინდელი ჩანაწერი ჩემს დღიურში და მსურს თავიდან გადავიკითხო როგორც ჩანს გუშინ წერა ასე დამიწყია: „აი დღესაც ახალი ვერსია მინდა დავწერო,

ჯანდაბა! (19)

თავი ჩემს კისერში ჩამალა.გავიგე,როგორ ჩაისუნთქაა.დიდი ძალდატანების მიუხედავად პულსაციის ცვლა მაინც ვერ გავაკონტროლე-ფუ ამის..! იმაზე მეტად მომნატრებია ეს სურნელი ვიდრე წარმოვიდგენდი...-თვალები დავხუჭე მისი სიტყვების ბოლომდე