ნუ წახვალ დღეს (1)

- სად არიან აბა შენი დამცველები? მარტო დაგტოვეს? აჰაჰ - ანას ხელები უკანკალებდა უკვე , როდესაც იყურებოდა ბიჭის დიდრონ თვალებში , რომლებშიც რაღაც საშიში იკითხებოდა.. -გამატარე-მეთქი - უნდოდა მკაცრად გამოსვლოდა ეს ნათქვამი მას ,მაგრამ არ გამოუვიდა. -

ალქაჯები V.S ბაბნიკები (ნაწილი 12)

რამდენიმე საათში სახლში მომაცილა და წავიდა . აი მ3 კი... მე კვლავ გაუგებრობაში ჩავვარდი , რა ჯანდაბა ხდებოდა ჩემს თავს ? ნუთუ ? არა არა ! ეს შეუძლებელი იყო , როგორ შეილება რომ მე შემიყვარდეს ბინმე , მითუმეტეს აბაშიძე . ნიას დავურეკე , ის

მგონი შემიყვარდი (1)

რას ხედავ უპასუხისმგებლობას ამაში მამა?! ადამიანი შემიყვარდა და ცოლად მოვიყვანე სულა ამას არ მიჩიჩინებდი ცოლი მოიყვანეო?! მოვიყვანე და უკმაყოფილო ხარ, რას უწუნებ მიას მითხარი? რა არ მოგწონს მასში? ან შენ რატომ უნდა მოგეწონოს? ჩემი ცოლია და ჩემთან

უშენოდ(დასასრული)

მე ჩემს განვლილ ცხოვრებაზე მეფიქრებოდა. მახსენდებოდა დედა, ირეოდა ბედნიერი და უბედური მოგონებები , მივხვდი რამდენი რამ გადაგვხდა მე და მამას ერთად ... ვიხსენებდი ბავშობას, თინეიჯერობას, ყმაწვილობას, ლიზიკო იზრდებოდა ჩემს თვალწინ იმ წამებში, ახლანდელ

მიჯაჭვული (IX თავი)

ამ სიტყვებზე სალომე უცებ შეჩერდა. ცრემლებმაც შეწყვიტეს მისი თვალებიდან დენა. გაოგნებული უყურებდა მომღიმარ ლაშას და აზრებს ვერ ალაგებდა. - მეც მიყვარხარ - უცებ აღმოხდა მის ბაგეებს და ბედნიერი, ცრემლიანი თვალებით მიეკრო ლაშას.

დაბრუნება (7)

სახლში შესვლისას, პირდაპირ ოთახში ავედი და საწოლზე წამოვწექი. დავიწყე ყველაფერზე ფიქრი,საერთოდ ყველაფერზე. გახდა დამეზარა და პირდაპირ ჩამეძინა. დილას საშინელმა მაღვიძარას ხმამ გამაღვიძა, ალბათ მოგვარებული ექნება ყველაფერი ტატოს, აღარ მინდა სკოლა,

შენი სიყვარულის ფობია მემართება (31)

მალვე მოვედი გონს, მაგრამ მაინც ძალიან სუსტად ვგრძნობდი თავს, ყველაფერს ბუნტად ვხედავდი და ნიტას სიტყვებიც სრულად ვერ აღწევდა ჩემამდე.- დადა ხმა გამეცი, დადა. (ნიტა)მისი დამშვიდება მინდოდა, მაგრამ არ შემეძლო

365 მიზეზი

მიუხედავად იმისა, რომ ლუკამ მთელი თავისი ენერგია და სამსახიობო ნიჭი ამ ისტორიის მოყოლას შეალია, ანდრეს დაინტერესება მაინც ვერ მოახერხა. კაცი ჯიქურად მიშტერებოდა ბარის მაგიდასთან მჯდომ ქალს, რომელსაც აშკარად ეტყობოდა ზომაზე მეტი რომ დაელია.

ეგზოტიკური კოცნები -7-

ერთადგილას მივეყინე,გაოგნებული ვაფახულებდი წამწამებს და მეგონა მთელი სამყარო ჩემ გარშემო ტრიალებდა.ვიცოდი,ვიცოდი რომ ემოციებს არ უნდა ავყოლოდი,ვიცოდი რომ არ უნდა გამხარებოდა,ვიცოდი რომ არუნდა შევჩვეოდი...

მე – ღმერთი (სრულად)

გამარჯობა... მე გესალმები პირადად შენ, და არა რომელიმე სხვა მკითხველს. ამჯერად სხვები არც არსებობენ. ვარსებობთ მხოლოდ მე, და შენ. შენ ამას გრძნობ?! გრძნობ, როგორი შემაძრწუნებელია მარტოობის შეგრძნება?! გესმის, ადამიანებისგან მოწყვეტილი სივრცის