დამნაშავე თუ მსხვერპლი?!{თავი2}

უხ რად უჯდებოდა ეს ღიმილიც,ღმერთი ეთამაშებოდა,ბედის ირონიაა..... გზაში ფიქრობდა და ვერ გადაწყვიტა ბოლომდე რა გაეკეთებინა,ბოლოს ისიც განყოფილებაში წაიყვანა..როგორც კი მივიდნენ მათი უფროსი შეეგება წინ,მარიამი მისკენ წაიწია დასალაპარაკებლად უნდოდა

უჟმური უფროსის წესები (თავი 9)

ძლივს გამოეპარა ბებიას სახლიდან და ქუჩას დაუყვა. იმისდა მიუხედავად, რომ იტალიაში რამოდენიმეჯერ არის ნამყოფი , აქაურობა მისთვის მაინც ძალიან უცხოა. ყველაფერს ინტერესით აკვირდება და ერთი სული აქვს როდის გავა ორი დღე რომ ვენეციაში წავიდეს.

ქალაქელი პრინცესა (4 თავი)

უსაფუძვლოდ ვეჩხუბე. მიუხედავად იმისა რომ გავბრაზდი, არ მწყენია რომ დედამ ბარათები დამიბლოკა. გული იმან დამწყვიტა რომ ბექამ იცოდა ეს და მე არა. ბავშვობიდან თუ სადმე მივდიოდი დედა ჩემს თავს ყოველთვის ბექას აბარებდა, თითქოს მე არ შემეძლო ჩემი

ვტრანსფორმირდი

- ბატონო , (სახელი არ გავიმეორე ) სულაც არ ვარ დაბნეული ,როგორც თქვენ აღნიშნეთ პირველკუსრელი ვარ პირველი დღეა და ადაპტირებას ვახდენ ,ჩემზე ნუ მოცდებით გააგრძელეთ სემინარი ძალიან საინტერესოა - ეს რეჩი რომც არ მეთქვა იმდენად ირონიული ღიმილი ავიკარი

ХуЛиГаН'ка №4

კარისკენ გავბაჯბაჯდი, გავაღე და რას ვხედავ! ლუკა სულ დასველებული თავჩაღუნული დგას და მელოდება. -ლუკა? რა მოგივიდა? წვიიმს? შემოო შემო. (მე) ლუკა ასევე თავჩაღუნული შემოვიდა და ცოტა ხანს მიყურა, მერე ნაზად მომიახლოვდა და ხელები თბილად მომხვია. მეც

აღარ დაბრუნდე რაა (4თავი)

ვაკომ ძაან ბევრი შოკოლადები დამანახა დასვენებაზე მომცა და ისე ჩავეხუტე მეც გამიკვირდა :დდ ფოტო გადავუღე და ვაკოსთან შეთანხმებით გიორგის საეჭვიანოდ დავდე ფბზე წარწერით "როგორ მანებივრებს ჩემი სიცოცხლე" ბევრი ვიღადავეთ გიოს ლაიქზე ვაკოს ძაან

ზაფხულის არდადეგები (7)

მაშინვე წამოვდექი და წყალი გადავივლე. გამოსულმა ჩავიცვი დახეული ჯინსები, All star-ის კეტები, ზემოდან კი ,,საროჩკა“ ჩავიცვი, რომელიც ჩავიტანე. თმები კი პირდაპირ ჩამოვივარცხნე და თვალის ლაინერი დაპომადა წავისვი. ზედმეტი მაკიაჟი არ მიყვარს. კმაყოფილმა

"ჭაობი" (4 - ვიბრძვით )

-ჩშშშშ , ახლა გეტკინება . ძალიან გეტკინება მაგრამ ბოლოა . ჩუმად იყავი გესმის ? აქშენს კივილს ვერავინ გაიგებს შენ კი დაშავდები ! ... - როცა სიტყვებით ვერაფერი გააწყო ნოემ,ბაჩანამ მზერა საწოლის მარცხენა მხარეს მდგარ კომოდზე სუფთა ზეწრებს ჰკიდა ,თეას

ტკივილი წავა და ბედნიერება მოვა (თავი 3)

გახევებული ვუყურებდი,ვუსმენდი და ვერ ვიჯერებდი. ნუთუ კიდევ იგივე გამიკეთა ცხოვრებამ, ისევ გამწირა ისევ უმიზეზოდ. განა მინდა ესეთი ცხოვრება? ღმერთმა იცის მერამდენეჯერ ვეკითხები ამას ჩემთავს, და არა მხოლოდ ამას. უნდა ვიყო ძლიერი, უნდა ვიბრძოლო, არ

თვით ირონიავ, მე შენ მიყვარხარ (1-17)

გამარჯობათ! გარკვეული მიზეზების გამო ვეღარ შევდივარ ჩემ ძველ გვერდზე (mariam_mariam), ამიტომ გადავწყვიტე ახალი შემექმნა და ბოლო ისტორია გამეგრძელებინა, თუ ვერ მოვხერხე და ძველი გვერდი ვერ განვაახლე, ამ გვერდზე ვიქნები... -რაზე ფიქრობდი?! ფიქრებიდან