ზაფხულის არდადეგები (6)

დილით სასიამოვნო ნიავმა გამაღვიზა. თვაალები გავახილე თუ არა მძინარე საბა დავინახე. უნაკლო იყო სრული ამ სიტყვის მნიშვნელობით. ხელები ლოყასთან ამოვიდე და მის სახეს დავაკვირდი, თითოეულ ნაკვთს. ვცდილობდი რაიმე ნაკლი მეპოვა, თუმცა ეს შეუძლებელი იყო. მის

დედაჩემი წინააღმდეგია! [სრულად]

-დაუკაკუნებლად შემოსვლა არ შეიძლება! - მკაცრად უთრა, - მიბრძანდი.. - ჩვეული ტონით უთხრა. ანასტასია საშინლად გაბრაზებული იყო.. -რას ნიშნავს ეს? -გაურკვევლად ვსაუბრობ?! -შენ ხარ მძღოლი და არა ვინმე უფროსი.. უნდა დაემორჩილო ჩემს ბრძანებებს! - ტონს

"ჭაობი" (3 - უბრალოდ გადარჩი ! )

ყველაფერი სიბნელეში ჩაიძირა,არადა განთიადი ახლა იწყებოდა და მთებიდან მომავალი ნისლიც იფანტებოდა,ბურუსი ერთ რაღაცასღა ეხვეოდა და ეს რაღაც უეცრად იქცა ვიღაცად. ანა გადარჩა !მანქანაში საზიზღარი სუნი ტრიალებდა ალოჰოლისა და თამბაქოსი,მერედა გვერდით

სიზმრის ქურდი(თავი I)

ფეხის ხმა ხშირდება,გამხმარ ფოთლებზე ფეხშიშველი მივრბივარ. გავრბივარ... ძალიან სწრაფად მივრბივარ.შიში მიბყრობს და სუნთქვა მიხშირდება. საკუთარი გულისცემა ყურებში მესმის. ეს რა ჯანდაბაა? ვის გავურბივარ? ან საით გავრბივარ? არ ვიცი. მხოლოდ ის ვიცი რომ

ბედისწერა (თავი 8)

-არასდროს არის რაღაც ნაბიჯის გადადგმა გვიან. ყოველთვის უნდა იფიქრო მომავალზე, იმაზე თუ რა შედეგი მოჰყვება ამას და რას შეცვლის შენ ცხოვრებაში. ერთ წლიანმა მარტოსულობამ მართლა გაგაუბედურა, მაგრამ ახლა ნათელი გაქვს სახე, რაღაცისთვის იბრძვი, ბრძოლის

ტკივილი წავა და ბედნიერება მოვა (თავი 2)

სკოლაში მისვლისას ლიზა მეგებება: -როგორ ხარ? -კარგად შენ? -ვის ატყუებ ჰა? -არა გოგო რა ვიტყუები,მართლა კარგად ვარ -კაი რა,თვალებზე გეტყობა ყველაფერი -რა თვალები, კაი ღადაობ? -მარიამ,ხო იცი ყველაზე მეტარ რომ მიყვარხარ,მაგრამ ტყუილი არასდროს

"სიყვარული" თუ "სიძულვილი"?! (6 თავი)

სიყვარულის ისტორია. როგორც იქნა დადგა ნანატრი დღე...დილა ადრიან ნინა თამოსთან მივიდა და მზადებაში ეხმარებოდა. -ნინა,შეგიძლია მისაღები ოთახი,რომ მოართვევინო?(ელზა) -კი ახლავვე(ნინა)-პირველ სართულზე ეხმარეობდა ოთახის მორთვაში,როდესაც აჩი დაინახა.

salvation/ხსნა (თავი 5)

კარი გავღე გადმოსასვლელად ჩემი სახე თავის ხელებში რომ მოიქცია და მთელ სახეზე კოცნა დამიწყო. ხმის ამოღების საშუალებასაც კი არ მაძლევდა. ძალით მკოცნიდა. მერე ტუჩებზე გადავიდა ხელები მხრებზე დავადე და ვეცადე გამეწია, მაგრამ ვერ ვიშორებდი, წელზე ორივე

არის ქალბატონო სერჟანტო !! (თავი 3)

მარიამი სახლში დავბრუნდი, ოთახში შევიკეტე და საწოლზე დავვარდი.. შინაგანად ვერ ვისვენებდი, ისე კი, ერთ ადგილს მივჩერებოდი და უამრავ რაღაცაზე ვფიქრობდი... ახლა პირველ რიგში ის მაინტერესებდა, ვინ იყო ის ადამიანი, რომელიც ჩუმად დაგვდსევდა..

ჩემი ხარ ბარნოვა ! (თავი 7)

ნიკუშა შეზლონგზე იწვა.. წყლიდან ამოვედი, ჩუმად მივეპარე და სველი თმა ბეჭებზე დავაწურე.. - ვახ ჩემიი სწრაფად წამოხტა ზურგზე ხელს ისვამდა. - რა ცანცარა ხარ ტოო ჩემსკენ წამოვიდა და გავიქეცი, ისიც გამომეკიდა..