სასურველი ხიზანი (1-2)

რა საშინლად დამღლელია გზა, კიდევ რამდენი უნდა იაროს ამ ძველმა სამარშრუტო ტაქსმა, რომ სოფლამდე მივიდეს?.. სად არის საერთოდ ეს სოფელი, რა ელოდება იქ.. მგზავრობისგან საშინლად დაღლილი გოგონა ცდილობდა შუბლი მიედო მანქანის ფანჯარაზე, მაგრამ ყოველი

თვალები დახუჭე 1

ტაქსი სანაპიროზე გავაჩერე და პირდაპირ ტიფანი ბარში შევედი. თვალებით მარიამს ვეძებდი, აი ისიც როგორ მიღიმის, ჯერ არ იცის რამდენი მაქ მოსაყოლი. მივედი, გადავკოცნე, ყავაც შევუკვეთე და საუბარს, სანამ დავიწყებდი ვუთხარი სკამზე მყარად დამჯდარიყო.

ტკივილი სახელად "სიყვარული" 1

ახალი მოთხრობა დავიწყე... მინდა რაღაც განსხვავებული დავწერო რომელიც არ გავს სხვებს, მინდა რაღაც განსხვავებული სიყვარული გაჩვენოთ და საზოგადოება დავარწმუნო იმაში რომ სიყვარულმა ასაკი არ იცის... ველოდები თქვენს შეფასებებს ღირს თუ არა გაგრძელება.

მოსამსახურის ქალიშვილი.[8]

რომ იცოდე ეგ აწითლებული ღაწვებიც როგორ მენატრება..-არ ცხრებოდა მამაკაცი -წავედი..-თავის დაძვრენა სცადა გოგონამ,იმით სარგებლობდა რომ ლუკა ახლოს არ იყო და ისე ძლიერად არ შეეძლო თავბრუს დახვევა,როგორც თავისი სიახლოვით,რასაც აშკარად მიუხვდა მამაკაცი

ოდესმე გყვარებია? (4)

სიყვარულის ისტორიაჰეი შენ, არ იცი, რომ ეს ჩემი ადგილია. - ეს ნამდვილად ლიდა იყო. • უკვე აღარ. - შევბრუნდი, მისი გაშტერებული გამომეტყველებით დავტკი და მხარის გაკვრით გავიარე. • ბაბი? - არ ვიცი კითხვა მე დამისვა თუ საკუთარ თავს, მაგრამ ამას

გამოიდარებს,გამოიდარებს,თორემ ძვირფასო ნამეტანია(3)

გაგიჟდი ბიჭო რეებს როშავ?წადი ახლავე და გამოფხიზლდი.მთლად გამოგაშტერა მაგ მოსაწევმა ხოო?მომწყდი თავიდან შენი ნერვები არ მაქვს. -დაფიქრდი რაც გითხარი,ჯიუტ და მოსათვინერებელ გოგოებზე ვგიჟდები. -მოგკლავ ახლა ნამდვილად მოგკლავ ირაკლი.ვუთარი და კისერში

შენ ჩემი სასწაული ხარ! 11

-ზუსტად ვიცი ლუკა დაბრუნდა ამბობდა გაავებული აბაშიძე და აქეთ-იქით მიმოდიოდა დერეფანში -როგორ?? თქვა არანკლებ გარიზიანებულმა ლადომ და ყბასთან ახლოს ნაიარვზე ხელი გადისვა ლევანი ადგილზე გაშრა თვალებში ტკივილი და მრისხანება ერთად ასახვოდა და ამ

ფარულავას მარიამი..

უცნაურია ცხოვრება არა, მანქანაში იჯდა თავისი რესტორნისკენ მიმავალი იხსნებდა გზას რომელიც აქამდე გამოიარა, ტანსაცმელზეც დაიხედა და მწარედ გაეღიმა, რამდენჯერ უოცნებია ახლა ტანსაცმელზე, როგორ უნატრია მასაც სცმოდა ლამაზად, მასაც ჰქონოდა დიდი

მომავლის ბილიკები (1)

ჩემი ტკივილი წესით შენი ტკივილი უნდა ყოფილიყო. მე მოვიჭრიდი, წარსულს რთულს ოღონდ შენ არ გტკენოდა! როგორ ცივა ნეტა იცოდე... გარეთ არა ლამზო აქ ცივა აააააქქქ ჩემში იყინება სამყარო ბილწი. ვზივარ და ვგრძნობ მოგონებების ზღვაში როგორ მოვდივარ შენთან.

როცა ჩვენს ქუჩაზე სიყვარული თოვს! “12“ (დასასრული)

-არ გავხდები,-სიცილით მიუგო კოსტამ,-ძვირადღირებულ სადილს,როცა ვიცი რომ ჩემი ცოლის გაკეთებული არაა,უბრალო,თუნდაც უგემური მირჩევნია,რადგან ვიცი რომ ჩემი ცოლის მომზადებულია.