მარტა 3

იმ ღამით, ოთახის კუთხეში მიკუნჭული, საბოლოოდ დაემშვიდობა ოცნებას, რომ კარი გაიღებოდა, განრისხებული რატი დამხმარე ბიჭების ამალით შემოვარდებოდა,აქვითინებულ მარტას გულში ჩაიკრავდა და არსებულ კოშმარს ბოლოს მოუღებდა. საბოლოოდ თქვა უარი ყველა იმ ნატვრასა

- მოურჯულებელო,მაინც მოგარჯულებ!

-ეხ დედა, როგორ არ მოგბეზრდა ეს ყველაფერი ა?-ცინიზმით გავიცინე-და კიდევ იმედი რომ გაქვთ,რომ გამომასწორებთ-გავიცინე და სააბაზანოში შევედი!-ვნახოთ.-მომაძახა და კარი გაიხურა!-ღმერთო როგორ მომაბეზრენ თავი!-გამეცინა.-მაგრამ მაინც მიყვარს! როგორ

არ გამიჯიუტდე !... 1

ყვავილებიანი კაბით შევიდა ყინულივით ცივ წყალში, ზღვა რომ იტევდა.სიკვდილი არ უნდოდა,მაგრამ არც სიცოცხლე ეწადა. არჩევანის გაკეთება ამ დროს ძალიან რთულია. როგორც სხვა მრავალი, გოგონამაც არასწრი გადაწყვეტილება მიიღო. წამიერ სასოწარკვეთას აჰყვა.

”მლთმაშე”: ნოსტალგია (2)

ხშირად უწევდა ირაკლის მეორე სართულიდან პირველზე ჩამოსვლა და ჩემი გაშველება. სულ ვიღაცას ვეჩხუბებოდი, თან ეს ბიჭები მგონი მარტო მე მაწვალებდნენ, მე კიდე არ ვინდობდი და ხან მუშტებს დავუშენდი და ხან ჩანთას ვურტყამდი თავში. იმ წამსვე დაუძახებდა

სიყვარული სხვანაირად-დიდი აურზაური IV (დასასრული)

მეორე დღეს დაჩიდა ნიკუშა დიტო მელიქიშვილის სანახავად წავიდნენ, ერთი ამბავი იყო, გოგომ ძმაკაცი დაუჭრათ, გამართლებასაც უძებნიდნენ მაგრამ, მათი ძმაკაცი სიკვდილ სიცოცხლის ზღვარზე იყო.-მე მხოლოდ ერთი რამ შემიძლია შემოგთავაზოთ, თუ ჩვენი ძმაკაცი

კუპიდონის ქალიშვილი საყვარელი I

ოდესმე თავი ისე მარტო გიგრძვნიათ,რომ ონლაინ გაცნობით საიტზე დარეგისტრირებიხართ? ჰა ჰა ჰა...მე კი. დიახ,დიახ ჩემი მარტობაა იმდენად გამძაფრებულად მიტევდა,რომ ყველანაირ გზას ვნახულობდი მის გადასაჭრელად. ვირტუალური სივრცე კი ამ შემთხვევაში ყველაზე მეტად

ნაკვალევი მეორე ნაწილი (17 თავი)

მეჩვიდმეტე თავი - მე და ბორია ბავშვობიდან ვმეგობრობთ. ჯერ საბავშვო ბაღი, შემდეგ სკოლა. საერთო ბევრი გვქონდა, სპორტი, გოგოები, გართობა. მოკლედ ჩვეულებრივი მოზარდები ვიყავით. არც პოპულარობა გვაკლდა და არც მშობლებისგან ხელშეწყობა. ვიზრდებოდით და ჩვენი

სიზმარი

ელვისებურათ სწრაფად წამოვჯექი საწოზე სიზმრისგან შეშინებული, ცივი ოფლი მასხამდა, ტანზე ეკალი მეყარა და ერთიანად ვცახცახებდი. არ ვიცი რომელი საათი იქნებოდა, მაგრამ ოთახში გამეფებული სიბნელე იმაზე მიმანიშნებდა რომ გათენებამდეე კიდევ რამდენიმე საათი

სანდრო ფილფანის საკუთრება (7 თავი)

სულ ერთი წამით უნდა მოგეკრათ თვალი რა ტკბილად ეძინათ იმ ღამეს დოლიძესა და ფილფანს ერთმანეთზე მიხუტებულებს. ფილფანი მარჯვენა მხარზე იწვა, ერთი ხელი თავ ქვეშ ამოედო, მეორე კი ქალის ვიწრო წელზე მოეთავსებინა და სხეულზე ყავდა აკრული.

ყველაფერს ვიხსენებ 2

-დედი, როგორ გაგითეთრდა თმა, როგორ ვერ აგარიდე ეს ტანჯვა.-ნელა დაუსვა ლაშამ თითები დედის შევერცხლილ თმას და ყელზე აკოცა. უხერხულად შეიშმუშნა ქალი ცივი ტუჩების შეხებისას, მაგრამ თვალი გაახილა თუ არა ბედნიერების ღიმილმა დაუფარა სახე.