ციდან დაგათვალიერებ (სრულად)

ტასო თოლორდავა 16 წლის )თბილისიდან ... 1.68 სიმაღლის , წითური , ცისფერი თვალებით, მოდელი ... მისი ჰობია გიტარაზე დაკვრა და კარგად მღერის ჰყავს დედა და ძმა . დედა - ლიკა , ძმა გიორგი თოლორდავა 18 წლის . საუკეთესო მეგობარი ლიზა წერეთელი - 16 წლის .

'I Am Not Afried'

ადამინი იბადება და კვდება.. მაგრამ სანამ მოკვდება მან არ იცი რა ელოდება სიცოცხლეში, თავიდან იწყება უდარდელი ბავშვობა და გართობა, ცოტა წამოიზრდები და მიმდიხარ სკოლაში, გადადიხარ თიოეულ კლასში და სიხარულით გევსება გული, გრძნობ რომ იზრდები და იცვლები

მრბოლელი გოგონა (თავი8-24 დასრულებული)

- რაგინდა? - უემოციოდ ვკითხე - ჩაიცვი - თქვა თვალებ ამღვრეულმა - რახდება? - ამოვილუღლუღე შიშით მეგონა კიდევ რამეს დამიშავებდა - ადექითქო - თქვადა თოკების მოხსნა დაიწყო

ჩამკიდე ხელი (8)

-ადექით ბებო,გეიღვიძეთ,გარეთ ისეთი ამინდია რა გაჩერებთ სახლში...დილით ნაზი ბებიას ქოთქოთმა გააღვიძათ გოგონები.მოხუცი თან მსუბუქად უჯავრდებოდა მათ და თან კარადაში რაღაცას ეძებდა.

ტკბილო,მწარეს შეუყვარდი (1)

-ის...ის ყველაზე კარგი იყო,მახსოვს ერთხელ ვარდები მაჩუქა, მე შემრცხვა და გავიქეცი,უკან მივიხედე შემთხევით და დავინახე როგორ იღიმოდა...უნდა იცობდეთ რომ მასზე რამე თქვათ,მაგრამ დამიჯერეთ როდესაც გაიცნობთ მასზე კარგის გარდა ვერაფერს იტყვით,ცივი და

ჰაულის მოსიარულე ციხე-სიმაგრე (ნაწილი 1)

ქვეყანა ინგარიაში, სადაც სწრაფი, თითქმის მფრინავი ფეხსაცმელები და უჩინმაჩინი ქუდები მართლა არსებობდა, თუკი სამი დიდან ყველაზე უფროსი შენ იქნებოდი, ეს უიღბლობის ტოლფასი იყო, რადგან თუ სამივე შეუდგებოდა ბედნიერების ძებნას, ყველაზე უფროსი პირველი

Chocolate 6თავი

არ მოიძრო და ხელი არ შემიშალო.-მკაცრად მაფრთხილებს და ვგრძნობ როგორ დამყურებს ზევიდან,არ მეხება,მაგრამ მისი სუნთქვა ისე მეფრქვევა სხეულზე,რომ სასიამოვნოდ მეხორკლება კანი.მისი ხელები ტუჩებზე მეფერება და ნელ-ნელა ყელისკენ ინაცვლებს,იქიდან

ნაკვალევი (19-20 თავი)

დავიჩოქე, მუხლებზე დავეცი. ნერვიულობისგნ აცახცახებულ ხელებს ვუკოცნიდი, მუხლებზე ვეხვეოდი. თვალებიდან ცრემლები ღაპა-ღუპით სცვიოდა. ძნელია იმის თქმა, თუ რამდენხანს ვიყავით ასეთ მდგომარეობაში. ნახევარი საათი, ან იქნებ მეტიც. დროის აღქმა დაკარკგული

ცუდი ბიჭი (თავი 3)

მზადების პროცესში უცნაური გრძნობა დამეუფლა.უცბად გამახსენდა რომ იქ ლეის უნდა შევხვედროდი.მაგრამ მოიცა,შეწყვიტე ლენა.ეს არ უნდა დაგეტყოს.გაგიჟდი?ის რათქმაუნდა არაფერს გრძნობს. - დედა...მამასთან მიდიხარ? - კი.უკვე ყველაფერი გავამზადე.9 საათისთვის იქ

1 - [2]

-მოგესალმებით ! რას ინებებთ? -ორი კაპუჩინო ! -გოგონამ აგდებულად მომაძახა და ამრეზით შემომხედა. -ახლავე.- საპასუხოდ სავალდებულო ღიმილი ავიკარი სახეზე და თავი დავუკარი ორივეს ისე, რომ მისთვის არც შემიხედავს. უნდა შემოვტრიალებულიყავი როცა მან ხელხე