დაკარგული თუ ნაპოვნი (თავი მესამე)

-გისმენთ-ვუთხარი ცივად და თითქოს სულერთია ვის ველაპარაკები, მაგრამ გული ადგილს ვერ პოულობდა, სიხარულით ფრიალებდა -გამარჯობა, მარი შენ ხარ?-მკაცრი ხმა გაისმა,მაგრამ გულში მაინც სითბო ჩამეღვარა -როგორ ხარ? ესეიგი შენია ეს ტელეფონი? მე გიგასი მეგონა,

დაუნდობელი (6)

დილით რომ გაიღვიძა და გაბო მის გვერდით არ დახვდა,კინაღამ ტირილი დაიწყო ისე ეწყინა,მაგრამ ცრემლები უკან გადაუძახა და სწრაფად წამოდგა საწოლიდან,საკუთარი თავი ნახევრად შიშველი რომდილით რომ გაიღვიძა და გაბო მის გვერდით არ დახვდა,კინაღამ ტირილი დაიწყო

აფხაზი ოფიცერი(სრულად)

-მამაა-ათიოდე წუთის შემდეგ კარი იღება და ჩემი პატარა სირბილით მიიწევს მამასკენ. -მომენატრე-კოცნის ჩემი მეუღლე და ხუჭუჭა თავზე ხელს უსვამს. -როგორ ხარ,ძვირფასო?-ჩემკენ მოიწევს და ბავშვს დაბლა სვამს. -შენ?-ვეითხები და ვუღიმი.

სიმდიდრე თუ ბედნიერება 19

ბოლოს ყველაფერს ერთად მოვუყარე თავი და მთელი სისწრაფით მივაყარე სიტყვები ერთმანეთს -ლადო არ ვიცი ამას რად მიიღემ სიგიჟედ თუ ჭკვიანურად მაგრამ იცი რა თანახმა ვარ.- თან თვალები მოვხუჭე მისი რეაქციის მოლოდინში, გული გამალებით მიცემდა და ვინი თავში

ორი ღამე (თავი 6)

-"უსიყვარულოდ მზე არ სუფევს ცის კამარაზე, სიო არ დაჰქრის ტყე არ კრთება სასიხარულოდ". საიდანღაც გაახსენდა მეშვიდე კლასში ნასწავლი ლექსი, თვითონაც კი გაუკვირდა რამ წამოაროშინა -ვაა, ვატყობ მალე რძალი მეყოლებაა.

ზუსტი მეცნიერება [ნაწილი 8, დასასრული]

– ჩემი პატარა სპლიყვი ხარ! – უჩურჩულა ლაზარემ სიცილით და სხეულზე უფრო მეტად მიიკრო. – რა ვარ? – გაკვირვებულმა ახედა და ჩუმად გადაიკისკისა. – სპლიყვი.

გატაცება. თავი 5.

ტკივილმა გამომაღვიძა. მუცელი მტკიოდა. ეტყობა წამალს ვადა გაუვიდა უკვე. ან რამდენი ხანი გავიდა არც ის ვიცოდი. რომელი საათი იყო, დღე იყო თუ ღამე არც ის ვიცოდი. წამოდგომა ვცადე რომ მეჭამა. ძალიან მშიოდა, მაგრამ ადგომა ვერ შევძელი. ტოსტი ალბათ უკვე

ტრამალის აჩრდილი "დ ა ს ა ს რ უ ლ ი !"

11:58-ს აჩვენებდა საათის ციფერბლატი,თვალები ვერაფრით მოვხუჭე ხოდა მეც საწოლიდან წამოვდექი საღამურზე ხალათი მოვიცვი და სამზარეულოში ჩავედი წვენის დასალევად.დაზაფრულმა გამოვაღე მაცივრის კარები და ჩემი შავი ტორტის დანახვისას თვალები გამიბრწყინდა.თეფშზე

ვ/ე (ნაწ2)(9)

ატარა ვატოს დაბადების დღე იყო. სადღესასწაულო ცენტრში გადაუხადეს მშობლებმა დაბადების დღე. ვატოს ყველა ბაღის მეგობარი, თანამშრომლების შვილები, ნუ როგორც ვიცით ქართველებმა ყვავი-ჩხიკვის მამიდის შვილის შვილის შვილები იყვნენ დაპატიჟებულები. ძალიან

თვალები (11 თავი)

ყველაზე გაბრაზებული ვიყავი, განსაკუთრებით საკუთარ თავზე. ასეთ არარაობასთან რომ მიწევდა ურთიერთობა. თუმცა მომენტებში ისევ ეჭვი მიპყრობდა. ადამიანი მაგრძნობინებდა რომ მოვწონდი. არც იმ ასაკში ვიყავი, რომ ჩემთან სექსის სურვილი შეურაწყოფად ჩამეთვალა.