შოკოლადისფერი “ნაწილი მეორე“ თავი 9

-ვაი და რომ ცდები და უჩემობა შენს ფილტვებში უჟანგბადობა იქნება,-ამ სიტყვებზე გამაჟრიალა და ეკლებმა დამაყარა,მისი მოსმენა აღარ შემეძლო,გულს ბაგაბუგი გაჰქონდა,ეს უბრალოდ ჩემი ზედმეტი ემოციურობის ბრალია. -გაჩუმდი,-მოვითხოვე,-ძალიან დამღალე,იმ

სასახლე დაბურულ ტყეში 6

ანდრიამ დაახლოებით ორი საათის შემდეგ გაიღვიძა, არა იმიტომ, რომ სიზმრის ლოდინი მობეზრდა, არამედ იმიტომ, რომ მაშინ მიხვდა ქალის სურნელი და გულისცემის შეგრძნება გამქრალიყო. მხოლოდ სიცარიელე დარჩა და როცა ძილიდან რეალობაში დაბრუნდა, აღარც იქ დახვდა

მახე ბაბნიკებისთვის 6 დასასრული

ბედნიერი ვარ ჩემ დაიკოს ასეთ ბედნიერს რომ ვხედავ. ახლაც ღიმილით მივემართები კარის გასაღებად მის მიღმა პატარა ბიჭუნა დგას შოკოლადებით, ვარდებით სავსე კალათით ხელში. უკვე ერთი კვირაა არ გამოჩენილა დემეტრე, მარი კი მოწყენილია. კარის გაღების თანავე წინ

ყანჩაველი... (1)

- ხო მოვდივარ ! მარჯანიშვილთან , კი კი მალე მოვალ , კაი ანჩო კაი !.. გამარჯობა მე თათია მქვია . თათია ჯავახიშვილი 17წლის ვარ და მეთორმეტე კლასში ვსწავლობ . მაქვს მუქი ყავისფერი თვალები , დიდი წითელი ტუჩები და პატარა კურნოსა ცხვირი . ამყავს საუკეთესო

ჩემი არ გეშინოდეს! (თავი 2)

ადამიანებს სახეზე მიეხატათ ბედნიერი ღიმილი, მე კი ვერც ფუნჯი მშველოდა და ვერც კალამი. პაბლო პიკასოს ნახატებს დავემსგავსე, რომლის თვალები სევდისგან ბრწყინავს, მოწყენილი ღიმილი კი სულ სხვა რამეზე მიგვანიშნებს.

პეპლებიანი სიყვარული

დღეს რომ მითხარი დროს ვერ უძლებს სიყვარულიო მივხვდი ,რომ დასასრულს მაპარებდი და გადავწყვიტე დამეწერა იმ სიყვარულზე ჩვენ ,რომ არასოდეს გვქონია და ვიბრალებდით და იცი რას მივხვდი ? დასაწერი,რომ არც არაფერია. ჩვენით მხოლოდ დავიწყებ და გაგრძელებით კი

ქიმიური მუხტი [1]

ჯერ მხოლოდ ერთი წელია რაც მარტო ცხოვრების სიძნელეს შეეჭიდნენ ბელა და ლელა. არ უნდოდათ ბებიის დატოვება, მაგრამ სხვანაირადაც არ გამოდიოდა, უნდა ესწავლა. საკუთარი შესაძლებლობებით ჩაირიცხა თსუ-ს ფილოლოგიის ფაკულტეტზე,

ჩემი პრინცესა დაგარქვი (თავი 4)

გემრიელად ერთმანეთზე ჩახუტებულებს გვეძინა მე და ლუკას, მას ჩემს წელზე ჰქონდა მოხვეული ხელი, მე კი მის მკერდზე მედო თავი..კარების ,,შემოგლეჯვის" ხმა გავიგონე. სწრაფად ავწიე თავი, ლუკამაც ჭყიტა თვალები, მაგრამ ვაი!! -თქვე ცუღლუტებოო!!-ყვირის ბოლო

მელანქოლიკი 8

სააბაზანოში ყოფნისას მამაკაცის სუნამოს ფლაკონს მოვკარი თვალი, ხელში ვიღებ და ბლომად ვისხამ ყელზე. დატუქსული პატარასავით უკან ვაბრუნებ დაუკითხავად აღებულ ნივთს და ლაზარეს სურნელით გაჟღენთილი, მის ჟილეტს ვიცმევ. ტელეფონი არ მავიწყდება. უკანასკნელად

ფერადი დღიურები (II თავი)

სიჩუმე ჩამოვარდა, გოგონა ხედით ტკბებოდა, ბიჭი კი გოგოს ყურებით, ისეთი ნაზი და ლამაზი ჩანდა ამ წამს, ანგელოზსაც კი შეადარა, ცხოვრებაში პირველად ადამიანი ანგელოზს შეადარა... და იგრძნო რაღაც მარცხნივ, თითქოს ვიღაცამ მის გულს ძლიერ ჩასჭიდა ხელი, ეს კი