ჩემი ! ოღონდ სხვა სამყაროსთვის (9)

26 სექტემბრამდე სანდრო და ნიცა ბედნიერები იყვნენ ერთმანეთი ძლაიან უყვარდათ.... მაგრამ შემდეგ .... ჩვენ დაგვაშორეს... ჩემმა დაქალებმა მითხრეს რომ დაშორების დღესვე ლიის შეურიგდა. ამან ლამის მომკლა. დღემდე არ ვიცი ეს სიმართლეა თუ არა. ერთი წელი გავიდა.

სხვანაირი (1)

-ჰო. წამიყვანე რა?-ვთხოვე. ისიც დამთანხმდა. ვიდრე მოვიდოდა, ჩავიცვი. ჩემი მოკლე, წითელი კაბა საოცრად მოუხდა ჩემს მოხდენილ ტანს. მაკიაჟზე დიდხანს არ მიფიქრია. მხოლოდ წითელი საცხი წავიცვი ჩემს რბილ ტუჩებზე. "მზად ვარ"-გავიფიქრე და სარკის წინ

city that loves you 1

10 აპრილი იყო კვირა,საბა ბაქრაძის დაბადების დღე, საბა ჩემი ძმის გუგას ბავშვობის ძმაკაცია რაც თავი მახსოვს სულ ჩვენთან ერთად იყო. შეყვარებული ყავდა, უკვე ერთი წელი იყვნენ ერთად, სერიოზულად იყო შეყვარებული,და შენც უნდა გაგაცნო, შენ თუ არ მოგეწონება მე

ბედის მარიონეტი(თავი 5)

ბოლო დღეების აღსანიშნავად გადავწყვიტეთ რესტორანში წასვლა. სკოლის მერე მე და სოფომ სახლში 2 წუთით შევირბინეთ, რადგან გამოგვეცვალა. მან მოკლე წითელი კაბა ჩაიცვა, მე კი შავი კაბა ჩავიცვი, გრძელი თხელი მკლავებით, წელი ამოღებული ჰქონდა. თმები დავისწორე

ცოლი და დედა კანონის გარეშე ( 17 )

ნუ გააღვიძებ მძინარე დრაკონს_ დაბოხებული ხმით გამიმეორა და ტუჩებზე დამწვდა_ ჰმ? და ვინ მისცა ამ დრაკონს დაძინების უფლება ნეტა? _ მე ფხიზელი უფრო მომწონს_ ეშმაკურად ჩავუკარი თვალი და ისევ სიყვარულისა და სიამოვნებისაკენ გავუყევით გზას………

დადეშქელიანი

4სექტემბერს,დილის 8 საათზე ჩემს სიმბასთან ერთად მთაწმინდის ქუჩების „დასალაშქრად“ გავედი...ღმერთო როგორ მეცოდება ჩემი ძაღლი,მგონი ერთ კვირაზე მეტია სახლში ზის,ზის რა-წევს და მზერით ყოველ წამს მეუბნება „გამასეირნე ნია,რამე დაგიშავეო?!“ ახლა კი

მე შენ მიყვარხარ! (2)

ნუკა დიდხანს დარჩა,კარაოკე ჩავრთეთ და იმხელაზე გავკიოდით მგონი მთელ ქუჩას ესმოდა.ისე გავერთეთ სულ აღარ გვახსოვდა არაფერი,ნინომ ფორთოხლის წვენი და ნამცხვარი ამოგვიტანა -შეიძლება?-ოთახის კარები ფრთხილად გამოაღო -კი,კი ნინო მოდი -ეს

სიმდიდრე თუ ბედნიერება 12

მანქანიდან გადმომათრიეს, ერთი წამით კიდევ დავუბრუნდი აქაურობას და კვალავ ბნელში გადავეშვი, რამდენი ხანი ვიყავი ასე არ ვიცი მაგრამ სრული სიშავე იყო, დროის შეგრძნებაც დამეკარგა, მხოლოდ ერთი სახე მედგა თვალწინ ჩემი მანქანიდან გადმომყვანის, მანგრამ ისიც

ჯარისქალი 5

რაც არ უნდა იყოს, მარტო მზის ამოსვლის სანახავად ღირდა აქ ჩამოსვლა. ღიმილით ჩამოვჯექი ნამიან ბალახზე და ხელი აკაკი წერეთელივით შემოვიდე. ოცნებებში გადავეშვი და აი, უკვე ვხედავ როგორ მოექანება ჩემკენ მათე, რომელსაც ხელში გვირილები უჭირავს

ლამაზი სატყუარა(მეხუთე თავი)

ჩემი ცხოვრების თითოეული დეტალი თვალწინ მეშლება,მინდა ყველა კარგი მოგონება გავიხსენო,ყოველი წამი,წუთი.პირველი რაც მახსენდება ჩემი ოჯახია,დედა,მამა,ჩემი უფროსი და.მიაზე და ჯასპერზე ფიქრი საერთოდ არ მინდა.საკუთარ თავს ვატყუებ,ისინი